મોળો સમય હતો મારો આ જુનાં વર્ષમાં,
માંડ ધીરે ધીરે પાછળ ઓગળતો ગયો,
દર્દની દવા કોણ આપે આ જુનાં વર્ષમાં,
લાગેલાં ઘા ધીરે ધીરે રૂજાતા સુઇ ગયો,
લાગણીઓ વચ્ચે ફસાયો આ જુનાં વર્ષમા,
સળગતો ધીરે ધીરે બુજાતો ઠરી ગયો,
કોઈ ના પૂછે મારી વાત આ જુનાં વર્ષમા,
ઉભો થયોને ધીરે ધીરે આગળ વધતો ગયો,
આવી પહોંચ્યો સાદગી સાથે આ નવાં વર્ષમાં,
મસ્ત બન્યો ધીરે ધીરે સમજતો આગળ ગયો..
મનોજ નાવડીયા
