એક વૃદ્ધની હાસ્ય વાર્તા
---
ગામમાં એક કાકા રહેતા – એવાં કે ગામના બધા લોકો તેમને દૂરથી જ ઓળખી લેતા.
ઓળખ શું? 😅
તેમની ઓળખ હતી – ગાળ!
બજારમાં જશો તો ગાળ, ખેતરમાં જશો તો ગાળ, ઘેર બેસો તો પણ ગાળ.
એટલે ગામના બાળકો તો શાળામાં ‘અ-આ-ઇ-ઈ’ કરતા પહેલા કાકાની ગાળ શીખી લેતા.
લોકો કહે: “કાકા, શાંતિથી બેસો ને…”
કાકા: “હું શાંતિથી બેસી જાઉં તો તમારાં કાનમાં કોતરો પડી જાય, એ સાંભળ્યા વગર કેમ જીવશો?” 🤣
સમય ગયો… કાકા વૃદ્ધ થયા.
મૃત્યુશૈયા પર બોલાવી દીકરાને કહ્યું:
“બેટા, મારી છેલ્લી ઈચ્છા છે…
જ્યારે હું મરી જાઉં, ત્યારે ગામના બધા લોકો મને સારો માણસ કહે અને યાદ કરે.”
દીકરો મૂંઝાયો – “અરે બાપુ, તમે આખી જિંદગી બધાને ગાળ જ આપી… હવે કોણ તમને સારો કહેશે?”
પણ પિતાની ઈચ્છા તો પૂરી કરવી જ હતી.
તો દીકરાએ શરુ કર્યું – દંડાથી ગામના બધાને મારવું.
ગામનો કોઈ બચ્યો નહિ – કોઈ ભાણેજ, કોઈ પાડોશી, કોઈ ખેતરમાં હોય કે ચાવડીમાં… બધાને દંડો.
થોડા દિવસમાં ગામના લોકો કંટાઈ ગયા અને બોલવા લાગ્યા:
“અરે યાર, આ દીકરો તો બહુ ખરાબ છે!
આના કરતા તો એનો બાપ સારો હતો –
બાપ માત્ર ગાળ આપતો હતો,
આ તો દંડાથી મારે છે!”
---
😂 હાસ્ય તો એમાં છે કે –
ક્યારેક માણસ આખી જિંદગી કંઈ સારુ ન કરે, પણ તુલનામાં સારો દેખાવા લાગે.
અને સાચો સંદેશ એ છે કે –
“એવું જીવન જીવવું જોઈએ કે લોકો આપણને તુલનાથી નહિ, પરંતુ આપણાં સારા કાર્યો થી યાદ કરે.”
