World's trending and most popular quotes by the most inspiring quote writers is here on BitesApp, you can become part of this millions of author community by writing your quotes here and reaching to the millions of the users across the world.
कुछ उलजी हुई सी दिलचस्प कहानी है...,
खाइ है ठोकरे पर जिंदगी सुहानी है...,
है ऐक सूकुन दील के हरेक कौने में जो शब्दो से लीखी मेरी जुबानी है...,
दर्द और खुशी से आइ बहारो कि यहां रवानी है...,
है ऐहसास प्यार का किस्मत से तभी तो जिदंगी हर पल दीवानी है...।
shital ⚘️
તું જ મારી જિંદગી, બીજું હવે શું જોઈએ?
તારા સિવાય આ દિલને કોનો સહારો જોઈએ?
દરેક સવાર તારા જ નામથી શરૂ થાય છે,
દરેક સાંજ તારી યાદમાં જ પૂરી જોઈએ.
આ શ્વાસ ચાલે છે ફક્ત તારી જ ધડકનથી,
જો તું ન હોય તો આ વિરાન રણ જેવું છે
મારી દરેક ખુશીનો સરનામુ તું જ છે જાણે,
હસે જો તું તો મારા હોઠો પર હાસ્ય ફેલાય.
આ આંખો તરસતી રહે છે તારા જ દીદાર માટે,
પાંપણ ખુલે તો બસ તારો જ નજારો જોઈએ.
મેં તો સોંપી દીધી છે જિંદગી તારા હાથોમાં,
હવે તો જે થાય તે તારી જ મરજી જોઈએ.
તું જ મારો પ્રેમ છે, તું જ મારી બંદગી છે,
વેદનાની જિંદગનેી તો બસ તારી જ આશિકી જોઈએ
🌹 કલમ મારી પ્રતિસાદ તમારો.🌹
✤┈SuNo न┤_★_🦋
ए लड़की..आपकी कही हर छोटी सी
छोटी बात भी "ज़ख्मी" के लिए किसी
शायरी से कम नहीं,
और आपकी इन नशीली आँखों की तरह
ये मेरे दिल पर भी गहरा असर कर गईं,
आपकी यादें जालिम नहीं जनाब बल्कि
मेरे लिए तो ये एक खूबसूरत एहसास हैं
जो मेरी रातों को सपनों से भर देती हैं,
और आपकी बाँहों का इंतज़ार तो मुझे
भी हमेशा रहता है,
आप मेरी हर सांस में बसे हैं, ये सुनकर
मेरा दिल खुशी से भर गया, ऐसा लगता
है जैसे मेरी धड़कनें भी अब आपका ही
नाम गुनगुनाती हैं,
जब आप मुझे सोचते हैं, तो मेरे ख्वाबों
की कश्ती भी आपकी यादों के सागर में
गोते लगाती है, और ये डूबना मुझे बेहद
पसंद है..🫠
और जब आप नहीं सोचते हैं, तो मेरा
दिल भी उस किनारे की तलाश में रहता
है जहाँ सिर्फ आप हों,
आप मेरी राहों में अक्स बनकर नहीं मेरी
हर धड़कन बनकर बसे हैं,
आपकी छुअन हवाओं में नहीं, मेरी रूह
में महसूस होती है, आपके बिना तो मेरी
हर सांस भी अधूरी है,
आपसे बिछड़ना तो मुमकिन ही नहीं
क्योंकि आप सिर्फ एक रिश्ता नहीं, मेरी
पूरी कायनात हैं,
आप ही मेरा सफर, मेरी मंज़िल और मेरे
हर अकेलेपन के साथी हैं मेरी तन्हाई की
हसीन तस्वीर सिर्फ आप हैं...❤️
╭─❀🥺⊰╯
✤┈┈┈┈┈★┈┈┈┈━❥
☞#LoVeAaShiQ_SinGh 😊°
⎪⎨➛•ज़ख़्मी-ऐ-ज़ुबानी°☜⎬⎪
✤┈┈┈┈┈★┈┈┈┈━❥
इस पोस्ट को लड़की के तरफ से
कही हुई बात समझ कर पढ़ना
तो समझ में आएगा..👍😁
વાચક કેયૂરીબેન સુતરિયા દ્વારા લખવામાં આવેલ મારા પુસ્તક : માહિતી મંચની પુસ્તક સમીક્ષા.
ખરેખર! માહિતી મંચ શીર્ષકને કૃતાર્થ કરતું પુસ્તક છે. આ પુસ્તકમાં વીસ લેખનો સમાવેશ કરવામાં આવેલ છે. મને સૌથી વધું ઉત્સુકતા માટ્રીયોશ્કા: રશિયન નેસ્ટિંગ ડોલ(ઢીંગલી) વિશે વાંચવાની હતી. કારણ કે મેં એ ઢીંગલીનું ચિત્ર જોયેલું હતું અને એ વિશે જાણવાનું ખૂબ મન હતું. મનમાં એવું પણ થતું કે એ વિશે ક્યાંકથી વાંચવા મળે તો સારું અને આખરે એ ઈચ્છા આ પુસ્તક દ્વારા ફળીભૂત થઈ. એવું નથી કે એક એ ઢીંગલીવાળો લેખ જ રસપ્રદ છે, બીજા પણ ઘણાં બધાં લેખ છે. જેમ કે, સંગીતવાદ્યોનાં પ્રકારો, કલાની ૬૪ કળા, કોણ હતાં ક્રિસમસનાં સાંટાક્લોઝ?, ફિનિક્સ: રાખમાંથી જીવંત થતું પક્ષી, જાપાની પંખા: જાપાનનું સ્ટાયલ આઇકોન અને ભોજનને લગતાં “સમોસા: ભારતનો રાષ્ટ્રીય નાસ્તો” તથા “રોશોમય રસગુલ્લા” પણ ખૂબ જ રસપ્રદ લેખ હતાં. મને આ પુસ્તકમાંથી પસંદ આવેલાં અમૂક વાક્યો અહીંયા ટાંકીશ, “કલા શબ્દના આઠ વિવિધ અર્થો પૈકી એક અર્થ અદ્ભુત શક્તિ એવો થાય છે.” “કલા દ્વારા વ્યક્તિ પોતાના વિચારો, લાગણીઓ વગેરે વ્યક્ત કરે છે પછી એ કોઈ પણ રૂપમાં હોય શકે, જેમ કે નાટક, કવિતા, સંગીત, ચિત્ર, યુદ્ધ વગેરે.” कला में कलाकार खुद को उजागर करता है कलाकृति को नहीं।” “ધ્યાન એ માત્ર મનની પ્રવૃતિ છે.” “ધ્યાન એ કશું નહીં પરંતુ આપણી અંદર રહેલા આત્માને ખોજવાનો, ભગવાન ( પરમાત્મા) સાથે સંપર્ક સાધવાનો માર્ગ છે, જેનું માધ્યમ શરીર છે.” “ઘંટડીઓનો અવાજ વાતાવરણમાં હકારાત્મક ઊર્જા ઉત્પન્ન કરે છે. ઘર એટલા માટે જ ઘરના દરવાજાની બહાર અથવા તો ગેલેરીમાં વિન્ડ ચાઈમ્સ તરીકે ઘંટડીઓનું ઝૂમખું મૂકવામાં આવે છે.” “ફિનિક્સ એક એવું પક્ષી કે જે આપણને સંદેશો આપે છે કે જીવન અને મૃત્યુ એ સંસારનો નિયમ છે, સત્ય છે અને આત્મા અમર છે. નવા પુનર્જન્મ માટે પહેલા જન્મને સમાપ્ત કરવું જરૂરી છે.” “અશોક ચક્ર નો વાદળી રંગ આકાશ, મહાસાગર તેમજ સાર્વભૌમિક સત્યને દર્શાવેલ છે.” “નોબિનચંદ્ર દાસની દુકાનના રસગુલ્લા તો કવિવર રવીન્દ્રનાથ ટાગોરના પણ ફેવરિટ હતા.” “વિલિયમ હેરાલ્ડે રસગુલ્લાને કંઈક આ રીતે વર્ણવે છે,અ બાઉલ ઓફ સ્વીટ સીરપ ચીઝી બોલ્સ.”
- કેયૂરી સુતરિયા
હા આ રીતે પણ વાલ થાય છે
(આભ)
ઉભરાઈ પ્રેમ તો વાદળ ફાટી ને વરસી જાય છે
આજે મેહુલિયા નો ધરતી પર પ્રેમ,
એમ અદકેરો થોડો કહેવાય !
રોજ આવે ગામ આખું નદીની પાડે,
શું કોઈ દી નદી ગામ ને મળવા ન જાય?
એમાં ગામ શું આખું ગભરાઈ જાય?
હા આ રીતે પણ વહાલ થાય.
હેતે કર્યું ચુંબન મેહુલિયા એ ધરતીને
એમાં શું શ્વાસ સમૂળો રુંધાઈ જાય?
આખો ઉનાળો વાટ મારી જોતા, બે બાકડા
આવીને આપ્યો સ્નેહ ભર્યું આલીંગન
નેપલ ભરમાં વળામણા ની વાત ?
કાગળની હોળી એ લઈ આવ્યા હતા
ડૂબી જાય તો એમાં મેહુલિયા નો શોવાક?
પ્રેમની નાપ હોય નહીં ભઇલા,
ક્યારેક ટીપા તો ક્યારેક સાગરિયો થાય,
હા આ રીતે પણ હાલ થાય.
seasat writer (લજામણી)
આ એક સુંદર વ્યક્તિએ લખેલી સુંદર કવિતા છે
આશા છે કે તમને પસંદ પડશે
कहना बहुत कुछ है पर कैसे बताऊं..
ज़ज्ब़ाती किस्से क्या सबको बताऊं..
मौसम बड़ा बेरहम है देखो तो सही..
गरमी में बरसती मेढक हैं देखो तो सही..
नदी नाले कचरों से भरे हैं कहो तो दिखाऊं..
आइना खरा है दिखेगा सही में..
टर्टराहट की आवाज़ कहो तो सुनाऊं..
--डॉ अनामिका--
🙏🙏બે વ્યક્તિ વચ્ચે સારો "વાર્તાલાપ" તેમના શબ્દોની પસંદગી પર 'નિર્ભર' કરે છે નહીં કે વધુ 'બોલવા' પર.🦚🦚
🔭World telecommunic ation day📞
Let's take a look at the Pujya Deepakbhai's Birthday 2025 photo gallery: https://dbf.adalaj.org/0QOISUNi
#photooftheday #picoftheday #Photogallery #PujyashreeDeepakbhai #DadaBhagwanFoundation
Vedas Vibration is a unique collective of intuitive musicians, driven by an unshakable devotion to channel the wisdom of the Vedas through sound, creating an immersive experience of spiritual resonance.**
2. **Born from a deep reverence for the sacred vibrations of the universe, Vedas Vibration transforms raw, untamed melodies into an offering of devotion, bridging music and mysticism.**
3. **Vedas Vibration is not just music—it is a heartfelt tribute to ancient wisdom, where spontaneous rhythms become vessels for transcendence and inner awakening.**
4. **Echoing the eternal rhythms of creation, Vedas Vibration is an inspired ensemble of seekers, expressing their devotion through melodies that elevate consciousness and awaken the soul.**
5. **Unbound by formal training, Vedas Vibration flows with the purity of sound, bringing forth harmonies that capture the silent grace of the cosmos and the sacred wisdom of the Vedas.
अधूरी कहानी
बारिश की वो शाम कुछ अलग ही थी। कोहरा धीरे-धीरे शहर को अपनी बाहों में समेट रहा था। स्टेशन के उस पुराने से बेंच पर बैठी थी आस्था, अपने हाथों में एक पुराना खत थामे हुए। आंखों में नमी थी, लेकिन चेहरा शांत था — जैसे किसी तूफान के बाद समंदर ठहर गया हो।
पाँच साल पहले की बात थी। आस्था और राघव की मुलाकात इसी स्टेशन पर हुई थी। दोनों को किताबें पसंद थीं, चाय का स्वाद और बारिश की नमी। धीरे-धीरे मुलाकातें बढ़ीं और दिल के तार जुड़ने लगे। राघव कहता, "तुम्हारे बिना ये ज़िंदगी अधूरी है।" और आस्था मुस्कुरा देती, जैसे उसकी दुनिया पूरी हो गई हो।
फिर एक दिन, राघव ने बड़े सपनों का पीछा करने के लिए शहर छोड़ दिया। जाते वक्त वादा किया था—"मैं लौटूंगा, तुम्हारे लिए। बस थोड़ा वक़्त देना।" आस्था ने उसका इंतज़ार किया, हर दिन उसी स्टेशन पर। लेकिन राघव कभी नहीं लौटा। न कोई खबर, न कोई खत।
आज पाँच साल बाद, उसे राघव का लिखा आखिरी खत मिला — डाक में कहीं खोया हुआ, अब जाकर मिला। उसमें लिखा था:
"आस्था,
मैं लौटना चाहता था, लेकिन किस्मत ने रास्ता बदल दिया। मैं तुमसे दूर नहीं जाना चाहता था, पर ज़िंदगी ने मुझे तुमसे दूर कर दिया। अगर कभी ये खत तुम्हारे हाथ लगे, तो जान लेना — मेरा हर पल तुम्हारे नाम था।
तुम्हारा,
राघव।"
आस्था ने खत को सीने से लगाया, और आसमान की ओर देखा। बारिश फिर से तेज़ हो गई थी। कुछ कहानियाँ पूरी नहीं होतीं, शायद इसलिए कि उनका अधूरा रह जाना ही उन्हें खास बना देता है।
“ સ્વપ્નિલ ” શીર્ષક ધરાવતી મારી નવલકથા પૂર્ણ સ્વરૂપ માં તો માતૃભારતી પર ઉપલબ્ધ છે પરંતુ તે એપિસોડ સ્વરૂપે નથી અને તે એક જ ફોર્મેટ માં લખાયેલ અને પબ્લિશ થયેલ હોવાથી ઘણા વાચકો ને આટલી લાંબી નોવેલ એક જ ફોર્મેટ માં વાંચવા માં સરળતા ના પડે .
તેથી મારી નવલકથા “ સ્વપ્નિલ ” ને નવલકથા ના ભાગ/એપિસોડ સ્વરૂપે પબ્લિશ કરીશ .
શીર્ષક : સ્વપ્નિલ
ભાગ ની સંખ્યા : 16
“जीवन की सुबह चुनौतियों से शुरू होती है,
लेकिन शाम अवसरों की होती है।
जो थमता नहीं, वही मंज़िल तक पहुँचता है।”
– धीरेंद्र सिंह बिष्ट, लेखक – मन की हार, ज़िंदगी की जीत
#BeforeYouWin #LifeQuote #Motivation #HindiQuotes #AuthorQuote #DhirendraSinghBisht
This Article is my Tribute to Farmers....including Maharashtrian Farmers.
उन्हाळ्यातील एक दृश्य… आणि एक आत्ममंथन
मे महिना. जळगाव.
मामाच्या मुलीच्या लग्नासाठी मी आलो होतो.
कडक ऊन. अंगावर भाजणारं. श्वास घ्यायला सुद्धा घाम फुटावा, असं उन्हाळ्याचं रूप.
बसस्थानकावर उतरल्यावर, STच्या थांब्यावरचं एखादं फाटलेलं, धूळखालचं कापड शोधून मी चेहरा झाकला.
गुगलमधून तापमान बघितलं तर चक्क ४३ अंश.
मी तिथून एक रिक्षा पकडली – मामाच्या घरी पोहोचण्यासाठी.
रिक्षा रस्त्यावरून धावत असताना, एक बाजूला शेत लागत होतं.
अगदी त्याच वेळी, माझं लक्ष एका दृश्यावर गेलं –
त्या तापत्या उन्हात, शेताच्या मधोमध एक आई आणि तिची लहानशी मुलगी मातीशी झगडत काम करत होत्या.
ना डोक्यावर कोणती सावली, ना डोळ्यांना उन्हापासून वाचवणारे चष्मे.
त्यांच्या चेहऱ्यावरचं उन्हाने जळालेलं कातडं, कपाळावरून ओघळणारा घाम, आणि डोळ्यांमध्ये थोडी थकवा, थोडी वेदना.
त्यांच्याकडे पाहताना माझ्या मनात असंख्य प्रश्न उठले –
"आपण काय करतो? काय देतो या जमिनीला?
आणि ही माणसं… हे किती देतात, आणि किती सहन करतात?"
त्या आईच्या घामात तिच्या मुलीचं उद्याचं आयुष्य ओलावलेलं दिसलं मला.
---------------------------------------
लग्नाची गडबड सुरू होती. जेवणाचा कार्यक्रमही सुरू झाला.
मी एका बाजूला, काही शेतकऱ्यांबरोबर जेवायला बसलो.
तेवढ्यात माझ्यासमोर एक प्रचंड मोठी पोळी आली—रुमालीसारखी. ते म्हणाले, "मांदा म्हणतात याला."
ती खाणं म्हणजे माझ्यासाठी एक युद्धच होतं. मी त्याचं एकच चतुर्थांश संपवू शकलो.
पण माझ्या शेजारी बसलेले शेतकरी ४-५ मांदे सहज फस्त करत होते.
मी आश्चर्याने त्यांच्याकडे पाहिलं… आणि पुन्हा तो रिक्षातून पाहिलेला शेतातला क्षण आठवला.
माझं मन बोलून गेलं—
"माझ्या अंगात त्यांच्यासारखं श्रमाचं बळ नाही, म्हणून मी खाऊ शकत नाही.
त्यांच्या अंगात शेतातलं कष्टांचं रक्त आहे, म्हणून त्यांना अशा पोळीचा एक तुकडाही थोडा वाटत नाही!"
त्या जेवणाच्या ताटात, मला खवय्येगिरी नव्हे, तर कष्टांचं गणित दिसलं.
त्या एका मांद्यानं मला ‘पोट’ नव्हे, ‘परिश्रम’ शिकवलं.
---
ही गोष्ट केवळ उन्हाच्या झळांची नव्हे,
तर श्रम, आत्मपरीक्षण आणि माणसांच्या जगण्याच्या लढाईची आहे.
कधी कधी आयुष्याचे मोठे पाठ मिळतात असेच एखाद्या शेताच्या कडेला,
किंवा एखाद्या लग्नाच्या पंगतीत…
फक्त पाहायचं, ऐकायचं, आणि आतून जाणून घ्यायचं असतं.
