The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
"जिंदगी तुझी किंमत विचारतं कोण आहे" जिंदगी तुझी किंमत विचारतं कोण आहे, इथे प्रत्येक श्वासावर पहारा — बोलतं कोण आहे। शतकानुशतकं आम्ही शेतात रक्त पेरलं, पण हक्काची गोष्ट करायला — वाचतं कोण आहे। द्वेषाच्या भिंती उभ्या राहिल्या प्रत्येक गल्लीत, आता प्रेमाचं बी पेरतं कोण आहे। प्रत्येक शहर एक तुरुंग, प्रत्येक माणूस शिक्षा, पण ही साखळी तोडतं कोण आहे। धर्म, सत्ता आणि बंदुकीची जमली कटकारस्थानं, सत्य विकलं जातंय — थांबवतं कोण आहे। तरीही एक स्वप्न आहे — भाकरी, मान आणि शांतीचं, या स्वप्नाचा रखवालदार झोपतो कोण आहे। ✍️ फज़ल अबूबक्कर एसाफ
My First line in Konkani...... समुद्राचो आवाज हळुवार आसलो तरी, आतून तो मनाक जाय, खोल-खोल.
हळूहळू वाढ होत असेल, तरी ती वाढच आहे. तयार झाल्यावरच फुल. 🌷 — फजल ईसाफ 🩷 - Fazal Esaf
People arrive in your life as mirrors; some reflect your light, some reveal your shadows.” - Fazal Esaf
“जो कुणी असहाय व्यक्तीबरोबर कसा वागत आहे, तोच तुम्ही कधीही आपली सत्ता गमावली तर तुमच्याबरोबर कसा वागत असेल हे दाखवतो.” — फजल अबुबक्कर इसाफ - Fazal Esaf
नात्यांमध्ये राजकारण हेच सगळ्यात धोकादायक खेळ असतो— इथे हृदय मत देतं, पण मेंदू कायम विरोधी पक्षात बसलेला असतो. कधी प्रेम जाहीरनामा होतं, तर कधी अहंकार सत्ताधारी पक्ष ठरतो. प्रत्येक छोटी गोष्ट मंत्रिमंडळाची बैठक बनते, जिथे निर्णय भावनांच्या सभापतीच्या हातात असतो. निष्ठा इथे बहुमत असते, आणि विश्वास ही खरी राज्यघटना. आणि जेव्हा विश्वास तुटतो, तेव्हा सगळं नातं मध्यावधी निवडणूक बनून कोसळतं... By Fazal Abubakkar Esaf
एका कोपऱ्यात उपाशी बाळ, कोरड्या भाकरीसाठी डोळे पुसतं काळ. दुसऱ्या कोपऱ्यात हट्टाचा गजर, पिझ्झासाठी रडतो लेकरू अधीर. अश्रूंचे प्रवाह वेगळे जरी, भिजवितात तेच धरणीवरील सारी. कदाचित जगण्याची हीच विडंबना— भुकेलाही असतो एक रंग सदा... By Fazal Abubakkar Esaf
भरवसा म्हणजे काय? एक गोंधळलेला प्रश्न, एक उबदार चादर, कधी पुणेरी पाटीवरचं “आम्ही आहोत, म्हणून तुम्ही आहात” आणि कधी सिगारेटच्या धुरासारखं – अर्धं जळलेलं, अर्धं उडून गेलेलं। भरवसा म्हणजे... आईचा आवाज की “सगळं ठीक होईल बाळा,” पण पोटातला आकडा विचारतो – “होईल का खरंच?” Love म्हणजे trust, ते सगळे सांगतात, पण trust म्हणजे खरं तर risk with hope— risk घेण्याची हिम्मत असेल तरच भरवसा जिवंत राहतो. कधी असंही वाटतं, भरवसा ठेवणं म्हणजे स्वतःला बिनशर्त उघडं करणं, आणि जग म्हणतं, “पगले, जगावर विश्वास ठेवू नकोस!” पण तरीही, आत कुठेतरी छोटंसं मूल म्हणत राहतं— “कुणीतरी हात धरणारच, कुणीतरी साथ देणारच…” भरवसा म्हणजे contradiction, एकाच वेळी आशा आणि संशय. पण जर माणूस भरवशावर जगणं बंद केलं, तर काय उरलं? फक्त शंका, फक्त एकटेपण, फक्त राख, बिना धुराचा। by Fazal Abubakkar Esaf
रात्रभर दिवा पेटलेला होता, आणि खोलीत अंधारच राहिला. रस्त्याच्या कडेला बसलेला माणूस पुन्हा पुन्हा आपली पिशवी चाचपतो, जणू त्यातून भाकरीचा तुकडा सापडणार आहे. गल्लीवरून परतणाऱ्या मुलाच्या खिशात काहीही नाही, पण त्याच्या डोळ्यांत गोडाचा उजेड अजूनही शिल्लक आहे. आपल्या शहरांत आशेचे हिशोब असेच आहेत— दिवे पेटलेले असतात आणि अंधार वाढतच जातो. By Fazal Abubakkar Esaf
गार वारा गार वारा हलकेच कानाशी कुजबुजतो, झोपलेल्या पानांना स्वप्नाची चाहूल देतो. चंद्राच्या शिंपल्यांतून ओघळते निळसर शांतता, आणि ताऱ्यांच्या अंगाईत हरवते जगण्याची व्याकुळता. रात्रभर भटकणारी धूळ थकून निजते, पण या गार वाऱ्याची पावले कधीच थांबत नाहीत. तो सांगतो — प्रत्येक वेदना ही फक्त ऋतूंची अदलाबदल, प्रत्येक हिवाळ्यानंतर नव्या पानांचा हिरवा उत्सव. मनातल्या धगधगीत राखेतून तो विझलेले ठिणगी पुन्हा चेतवतो. आणि एखाद्या कवितेसारखा तो स्वतःला हृदयाच्या काठावर सोडून जातो. By Fazal Abubakkar Esaf
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
