The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
To All Cancer Patient.... "केस गेले तरी, आत्म्याची चमक गेलेली नसते." आरशात वेगळं प्रतिबिंब दिसलं तरी, स्वतःच्या डोळ्यांतला प्रकाश मात्र तसाच असतो. तुमचं सौंदर्य कोणत्याही रूपात कमी होत नाही… कारण ते चेहऱ्यावर नाही, ते तुमच्या 'लढण्याच्या इच्छे'त आहे. मृत्यूचं भान आलं, की आयुष्य खरंच समजतं." आज तुमचं प्रत्येक श्वास मोलाचं आहे… प्रत्येक सकाळ नव्याने सूर्योदय घेऊन येते – तुमच्यासाठी, तुमच्यासारख्या अनेकांसाठी. जगायला शिका, अगदी लहानशा गोष्टींसाठीही हसून. कॅन्सर तुमचं जीवन संपवू शकत नाही, फक्त त्याचं परिमाण बदलतो." तुम्ही जेव्हा लढता, तेव्हा तुम्ही फक्त स्वतःसाठी नाही, तर हजारो अनाम योद्ध्यांसाठी उभं राहता
प्रेम म्हणजे तुझं नाव श्वासासोबत घेतलं की हृदय शांत होतं. - Fazal Esaf
सर्व मराठी मित्रांनो, कृपया या गीतावर तुमचा अभिप्राय आणि सूचना द्या." 🎵 "शेवटचं शेत राखलंय अजून" अंतरीची जळती वादळं, मनगटातली राख चालती, पोरं शिकती, माती विसरती, आईच्या डोळ्यात पाणी साचती… शेवटचं शेत राखलंय अजून, वादळातही उभं आहे जुनं, तुळशीच्या अंगणात आशेचं दिवा, तुटलेल्या स्वप्नांना लागे नवा रंगवा… खरं तर हातात काहीच नाही, तरीही देवाचं नाव घेतो, दिवस अंधारात गेले तरी, सत्याच्या वाटेवर चालत राहतो… शेवटचं शेत राखलंय अजून, बापाच्या घामाचं तोच जुनं जुनं, कळसाला नाही पण आधार आहे, ही मातीत अजूनही श्रध्देची चाहूल आहे… नशिब हे हसतं की रडतं, ते समजतं शेवटी श्रमावर, जिथं न्याय झोपलाय अंधारात, तिथं एक विश्वास जागा असतो पहाटवर… शेवटचं शेत राखलंय अजून, दिसतंय दूर पण वाटही चालू, कोणी घेतलं, कोणी विकलं, आपण मात्र शेवटपर्यंत नांगरलं… "सर्व मराठी मित्रांनो, कृपया या गीतावर तुमचा अभिप्राय आणि सूचना द्या."
जळत्या घरात मी दिवा लावतोय अजून, वादळं सांगतात, वेडं झालंय कुण! धुरामागे हरवलेली माझीच श्वासं शोधतो, पुस्तकं पेटली, पण शब्द अजून जळत नाहीत! भिंती तोंड उघडून बोलतात आता, ‘शांततेचा चेहरा’ किती काळ झाकणार? छप्पराच्या छिद्रांतून सत्य ओघळतंय, सत्तेच्या पायघड्या अजून स्वप्नं तुडवतात!
तू नसतानाही घरात सगळं असंच आहे… पण गंमत म्हणजे हास्याला कुणी हाक मारत नाही. तुझं नसणं म्हणजे जणू चहा असलेला कप… पण त्यात साखर टाकायची विसरून गेलोय.
(You… between my breaths) तेरे होने की आहट भी नहीं आती, फिर भी हर चीज़ में तू गूंजता है — कभी खिड़की से आती धूप में, कभी किताब के अधूरे पन्ने में। तू हवा की तरह पास है, और पानी की तरह छू भी नहीं सकता। मैं रोज़ थोड़ा सा टूटता हूं… तेरे थोड़ा और पास आने के लिए। कभी तुझसे बात नहीं होती, फिर भी तेरा जवाब रोज़ मिलता है — किसी चुप लम्हे में, या पुराने स्वेटर की जेब में रखे उस पुराने टिकट की तरह।
"काही जखमा काळाच्या ओघात भरून येत नाहीत. त्या जखमा नव्हेच — त्या तर दारं होतात, वेगळ्या वाटांवरची. एकदा का त्या उंबरठ्यावर पाय ठेवलात, मागचा रस्ता नेहमीसाठी हरवतो. मन वेगळं चालायला लागतं, शब्द वेगळं बोलायला लागतात. आणि अशा त्या जखमांमुळे माणूस पूर्णपणे नवा होतो..."
काही आत्म्यांची भेट टिकण्यासाठी नसते, ती होते एकमेकांना मुक्त करण्यासाठी. क्षणभराचं असतं त्यांचं नातं—अगदी गंधासारखं, सुगंध देऊन, शांतपणे विरून जाणारं...
"आपण अंधाराला घाबरत नाही; अंधारात अदृश्य होण्याची भीती वाटते." - Fazal Esaf
Don’t shrink for comfort. The world already has enough quiet storms." - Fazal Esaf
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
