World's trending and most popular quotes by the most inspiring quote writers is here on BitesApp, you can become part of this millions of author community by writing your quotes here and reaching to the millions of the users across the world.
એક જ ધબકારોને આખી કહાની કહી ગયો,
હોઠે ના ફરક્યા શબ્દો, ને આંખો બધું કહી ગયો.
ઊંડા સમંદરો જેવી એની મૌન વાતો હતી,
હળવો સ્પર્શ ને જાણે જન્મોનો સાથ દઈ ગયો.
નજરથી નજર મળીને વીતી સદીઓની સફર,
એક પળમાં જિંદગીનો અર્થ નવો દઈ ગયાં.
વિખરાયેલા સપનાંઓને એણે સમેટ્યા પ્રેમથી,
સૂની હથેળીમાં જાણે મહેક મૂકી ગયો.
હૃદયના કોઈ ખૂણે ધરબી હતી જે વેદના,
એક હૂંફાળો શ્વાસ ને બધું જ સહન થઈ ગયો.
હવે તો બસ એ ધબકારાની યાદોનો સહારો છે,
જે ક્યારેક મારામાં બનીને ધબકતો રહી ગયો.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
રાધે રાધે 🙏🌹
चाय की आख़िरी चुस्की
थोड़ी सी कड़वी, थोड़ी सी मीठी,
ठंडी भी थी, मगर बहुत सी सच्ची।
कप की तलहटी में जो बचा था,
वो वक़्त का आख़िरी किस्सा था।
साथ बैठना, बातें करना,
धुएँ में खोया सारा मन।
अब बस यादें रह गईं उसकी,
जैसे चाय की आख़िरी चुस्की।
पता नही टूट कर क्यों बिखर जाते हैं।
कुछ रिश्ते सचमुच कांच प्याली की तरह होते हैं।।
“कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती” —
लेकिन कोशिश क्यों इतनी ज़रूरी है?
इसका जवाब है इस किताब में।
‘मन की हार, ज़िंदगी की जीत’
अब सिर्फ़ ₹199 में!
Available on: Amazon | Flipkart | Notion Press
#कोशिश_की_जीत #मनकीहार #ज़िंदगीकीजीत #MotivationalBooks #DSBWrites
क्या आप जानते हैं कि कोशिश ही वो सेतु है
जो सपनों को हक़ीक़त से जोड़ता है?
पढ़िए — “मन की हार, ज़िंदगी की जीत”
एक किताब जो सिर्फ़ हौसला नहीं देती,
बल्कि चलने की वजह भी बताती है।
Limited Offer: ₹249 → अब सिर्फ़ ₹199 में!
Available on: Amazon, Flipkart, Notion Press
कभी-कभी सबसे सच्चे रिश्ते वहीं बनते हैं, जहाँ न वादे होते हैं, न शोर… बस मौसम और खामोशी साथ होती है।
#काठगोदाम_की_गर्मियाँ — एक कहानी प्यार, दूरी और लौट आने की।
अब उपलब्ध Kindle पर।
#HindiNovel #RomanticReads #EmotionalStory #KindleHindiBooks #IndianFiction #प्यार #कहानियाँ
एक पहेली है ये मन
कभी ख़ामोशियों में डूबा,
कभी बातों में उलझा रहता है,
कभी खुद से रूठ जाता है,
तो कभी सपनों में बहता है।
हँसी में भी ग़म छुपा लेता,
और अश्कों में मुस्कान ढूंढ़ता है,
हर किसी से कुछ कहने को बेताब,
पर खुद से ही चुप रहता है।
कोई सुलझा नहीं सका इसे आज तक,
ना कोई सवाल पूरा हुआ,
ये मन...
एक पहेली है,
जो हर रोज़ नई गुत्थी बुनता है।
---
Do You Know that suffering comes to those who fear it?
Read more on: https://dbf.adalaj.org/iNLJ3zLK
#doyouknow #suffering #facts #fear #spirituality #dadabhagwanfoundation
🙏🙏હંમેશા સૂરજ ઉગવાથી જ 'અજવાળું' થોડું થઈ જાય છે.
ક્યારેક આંખો પર પડેલ પાંપણનો 'પડદો' ખુદ ખોલવો પડે છે.🦚🦚
🕯️International day of light⛅
शुक्रिया...
एक छोटी सी मुस्कान के लिए जो हमारे लिए है।
शुक्रिया...
एक छोटे से स्पर्श के लिए जो हमारे लिए है।
शुक्रिया...
एक छोटी सी कोशिश के लिए जो हमारे लिए है।
शुक्रिया...
एक छोटे से रिश्ते के लिए जो सिर्फ हमारे लिए है
શું છે આ બધું?
આદર જોઈએ, માન જોઈએ, સત્કાર જોઈએ,
આ બધાથી પણ જે 'પર' છે એજ સાચો જીવ કહેવાય..
મનોજ નાવડીયા
क्या सोचते हो आप, लोग अच्छे होते है या बुरे? आप बोलेंगे के उनका अच्छा होना या बुरा होना matter तब करता है जब , हम किस नज़रिये से उन्हें देख रहे है समझ रहे है उसपे है । जैसे कि समुंदर कितना गहरा है वो हम कहा उतरे है उसके ऊपर निर्भर करता है। वैसे ही अगर कोई अपने घर के लोगो को लिए चोरी करता है तो वह गलत या सही? आप उसे कुछ भी समजो लेकिन जो लुटा गया है उनके लिए वो गलत ही हैं। उसी तरह कोई आदमी हमेशा सच बोलता है वोह अच्छा है, जब तक उसके सच की वजह से किसी अपने का बुरा न हो।
Read my new Blog by clicking below link...
https://www.matrubharti.com/book/19974094/unkahe-rishtey-6
(এক চিরন্তন ভালোবাসার কবিতা)
প্রাচীন গ্রীসের অলিন্দে, অলিম্পিয়ার নীচে,
তুমি ছিলে দর্শনের গুরু, আমি নবীন ছাত্রী।
তোমার কণ্ঠে নেমে আসত প্লেটোর ছায়া,
আর আমি শ্রুতিমধুর কাব্যের ভাষায় গেঁথে রাখতাম প্রতিটি বাক্য,
যেন এক অলিখিত প্রেমের দর্শন।
তুমি বলেছিলে, “ভালোবাসা কোনো যুক্তির ধার ধারে না,”
তোমার ঠোঁটের বাঁকে সেই অক্ষরগুলো আজও জীবন্ত,
আর আমি চুপিচুপি তোমার প্রতিটি হাসিতে খুঁজতাম,
একটা জন্মের অপেক্ষমান ডাকনাম।
তুমি চোখ তুলে একবার চেয়েছিলে,
আর আমার হৃদয়ে নেমে এসেছিল শত শত শতাব্দীর মৌনতা—
যেমন খনিজ-নির্জন পাথরে গাঁথা এক দেবীর মুখ,
যার চোখে লেখা থাকে প্রেম, কিন্তু ঠোঁটে থাকে প্রতিজ্ঞার শিলমোহর।
তারপর এক সন্ধ্যায়, সেই অলিম্পিয়া শহর পুড়ে গিয়েছিল—
যুদ্ধ, অভিশাপ, ক্ষমতার লোভ—সব গ্রাস করেছিল আমাদের নগরী।
আর তুমি হারিয়ে গেছ এক ছাইরঙা ভোরে,
আর আমি দাঁড়িয়ে রইলাম ধ্বংসস্তূপে, হাতের কবিতা আর চোখের জল নিয়ে।
প্রতিজ্ঞা করেছিলাম—
"আবার দেখা হবে, অন্য কোনো জন্মে, অন্য কোনো নগরীতে…"
তাই জন্ম বদলালো, ইতিহাস পাল্টালো,
কলেজের করিডোরে হঠাৎ হাওয়া বয়ে গেলে তোমার চুল উড়ে যায় আর আমি হারিয়ে ফেলি এক জন্ম,
নতুন শহর, নতুন নাম,
কিন্তু সেই পুরনো আত্মার টান রয়ে গেল চিরন্তন।
যার হৃদয়ে অলিম্পিয়ার ছাই এখনো গন্ধ ছড়ায়।
তুমি পড়াও—“ভালোবাসা পুণর্জন্মে টিকে থাকে না,”
আর আমি বেঞ্চে বসে ফিসফিস করে বলি—
"তুমি কতো মিথ্যা বলো…"
তোমার গলার টোনে বাজে এথেন্সের সন্ধ্যা,
তোমার হাতের লেখায় থাকে সেই পুরনো দর্শন,
তবুও তুমি চেনো না আমায়—
চোখে চোখ রাখলেও কোনো পরিচয় ফোটে না,
আজও যখন ক্লাস শেষে আমি একা বসে থাকি,
তোমার ছায়া পেরিয়ে যায় দরজার ধারে,
আর আমার বুকের ভিতরে বেজে ওঠে
একটা হারিয়ে যাওয়া বাঁশির সুর—
হয়তো হ্যামিল্টনের সেই বাঁশিওয়ালার,
যে হারিয়ে যায়…
আবার ফেরেও জন্মান্তরের পথে।
মনে হয়, এথেন্সে ফেরার ট্রামটা মিস করে গেছি—
তবুও জানি,
একদিন সেই ট্রাম আসবে—
হয়তো কোনো ভবিষ্যৎ নগরীর রেলস্টেশনে,
তুমি থাকবে, আমি থাকবো,
অন্য নামে, অন্য পোশাকে,
তবুও সেই চিরপরিচিত টান নিয়ে।
তখন আমাদের আর কোনো বাঁধা থাকবে না,
না সামাজিক, না শারীরিক, না নৈতিক—
তখন শুধুই মিলন,
শুধুই কবিতা,
শুধুই আমরা।
হয়তো এক মহাকাব্য লেখা হবে আমাদের নিয়ে—
যেখানে প্রেম হবে সময়েরও ঊর্ধ্বে,
আর ‘বিরহ’ হবে একমাত্র বাহন পুণর্জন্মের।
হারিয়ে যাব সময় আর স্রোতের ঘূর্ণি পাকে,,
তবুও জানি যেখানে শেষ হবে ভালোবাসার ভাষা
সেখানেই আবার শুরু হবে আলিয়াক্সের আরেকটি ঢেউ ,
আর আমাদের পুনর্জন্মের গল্প।
আলিয়াক্সের জল যেখানে থেমে যাবে, সেখানেই আবার আমাদের দেখা হবে....
তুমি তাকিয়ে বলবে—
“তুমি তো আগে কোথাও ছিলে, তাই না?”
আর আমি হাসবো, নিঃশব্দে বলবো—
“আমি তো সব জন্মেই তোমার ই ছিলাম নাহলে এমন ছন্দ হতো কীকরে তোমায় নিয়ে,,,
আর তুমি…
আমার চিরন্তনের ভালোবাসা,
যার কাছে আমি ভালোবাসা শিখেছি— ব্যাখ্যার ঊর্ধ্বে, সময়ের অতীতে, প্রাচীন কোনো সুরে🌹🌹🌹
