સ્ત્રી એ લજામણીનો છોડ છે.તેને કોઈ અડકે તો ના ગમે,તેને કોઈ જુએ તો શરમાઈ જાય,તેને કોઈ સાચવે ના તો સુકાઈ જાય,તેને કોઈ છાયા ન કરે તો કરમાઈ જાય,તેને કોઈ તોડે તો વિલાઈ જાય,તેને કોઈ ગુસ્સો કરે તો સડી જાય,લજ્જા એ તેનું સાચું ઘરેણું છે.
તેથી તો કવિઓએ આવી સ્ત્રીને લજામણીનો છોડ કીધો છે.ખાસ કરી નણંદને માટે આ શબ્દ પ્રયોગ વધુ થાય છે.
- વાત્ત્સલ્ય
