World's trending and most popular quotes by the most inspiring quote writers is here on BitesApp, you can become part of this millions of author community by writing your quotes here and reaching to the millions of the users across the world.
જયસુખભાઈ સોંડાગર દ્વારા લખાયેલ મારા પુસ્તક- માહિતી મંચ પરની પુસ્તક સમીક્ષા.
પુસ્તક ખરીદવા આપેલ નંબર પર સંપર્ક કરો - 7226067609
Reflections live વેબસાઈટ પર પ્રકાશિત થયેલ મારો લેખ...
ગ્રફિટી: કલાત્મક કે વિરોધાત્મક? | Graffiti
એક એવી ભીંત ચિત્રકલા, જેમાં જાહેર દીવાલો પર કોઈની પરમિશન લીધા વગર ચિત્રો દોરવામાં આવે છે.....
લેખ વાંચવા માટે અહીં ક્લિક કરો- https://reflections.live/articles/788/graphii-kalatmaka-ke-virodhatmaka-article-by-vishakha-mothiya-20415-m71t1mpv.html
Read & Share
દિવ્ય ભાસ્કરની રસરંગ પૂર્તિમાં "વાંચવાં જેવાં પુસ્તકો"માં પ્રકાશિત થયેલ મારા પુસ્તક નોલેજ ગાર્ડનની પુસ્તક સમીક્ષા.
પુસ્તક ખરીદવા Shopizen Publication નંબર પર સંપર્ક કરો - 7226067609
ગુજરાત ગૌરવ દિવસ ૧ મેં
ગોધરા ખાતે નવપલ્લવિત ગુજરાત કાર્યક્રમની ઉજવણીમાં સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલ ના પાત્રમાં
थोडा सा सूकुन पाने के लीए
मौन हो गए...
कुछ ख्वाहिश जगी दील में पर दबाके
रेह गए...
आसपास मीले ऐसे किरदार कि हम दर्द सेहते
रेह गए...
जीसको अपना समझा वही गैर बनके
रेह गए...
बस इतना जाना हमने कोई अपना नही
यहां,
ओर हम बस अपनो कि तलाश में बैगेरत बन के
रह गए।
shital ⚘️
वियोगाची रात्र
तू गेल्यावर,
मी काळालाच उलट वाहताना पाहिलंय.
घड्याळं शांत आहेत,
पण भिंती अजूनही तुझ्या श्वासांनी ओलसर आहेत.
तुझ्या शब्दांची राख
अजूनही उशात कुठेतरी निजली आहे,
प्रत्येक सकाळी जेव्हा सूर्य उगवतो,
तो तुझं नाव माझ्याकडून मागतो.
मी स्वतःला सांगून टाकलंय —
"तो गेला आहे, पण कुठे गेला?"
कारण काही नात्यांना
जाता येत नाही…
ते फक्त वियोगाच्या रात्रीत लपून बसतात.
Do You Know that You are responsible even for the formation of your body. Everything you encounter is your own design; nobody else is responsible for it. For endless lives, you have been responsible, "wholly and solely."
Read more on: https://dbf.adalaj.org/Xq36NFfW
#Doyouknow #fact #Spirituality #karma #DadaBhagwanFoundation
तेरी नन्हीं आंखों से मैनें ख्वाब सुनहरे देखे है
तेरे छोटे होठों से मैनें माँ सुनने के सपने देखे है
पता नही है अब तक मुझको तू कैसे चिल्लाता है
अपनी गोदी में लेकर तुझको तेरा माथा चुनने का सपना देखा है।
मीरा सिंह
मी दु:ख नेसतो...
मी दु:खाची चादर अंगावर घेतलीये...
जशी अमावस्येची रात्र चंद्राच्या अनुपस्थितीला कवटाळते,
जसं बंद घड्याळ प्रत्येक क्षणाच्या मृत्यूवर शोक करत राहतं.
तो गेला...
तो एक असा पत्र होता,
जो मी कधी लिहिला नाही, पण रोज मनात वाचत राहिलो.
त्याचं हसू...
आजही माझ्या शांततेत साकार होतं—
जसं एखाद्या ओसाड घरात जुन्या फोटोंमध्ये काळ थांबलेला असतो.
मी रडलो नाही...
कारण इथे पुरुषांना अश्रू नाही, श्वास रोखायचं शिकवलं जातं.
पण प्रत्येक रात्री मी तुटत गेलो, न आवाज न हलक्याशा साद.
मी कवी नव्हतो...
पण दु:खाने मला शायर बनवलं—
प्रत्येक ओळ म्हणजे माझ्या आतल्या एखाद्या मोडलेल्या श्वासाचा आकार आहे.
कधी तू हे वाचशील,
तेव्हा समजून जा...
तू गेलास,
पण मी अजूनही तुझ्या नंतरची शांतता जगतोय.
