ઘડપણ કોણે મોકલ્યું જાણ્યું જોબન રહે સૌ કાળ - ઘડપણ. - ટેક.
ઉંમરા તો ડુંગરા થયારે, પાદર થયાં પરદેશ,
ગોળી તો ગંગા થઈ રે, અંગે ઉજળા થયાછે કેશ.— ઘડપણ. ૧.
નહોતું જોઇતું તે શીદ આવિયુંરે, નહોતી જોઈ તારી વાટ,
ઘરમાંથી હળવા થયારે, એની ખૂણે ઢળાવોને એની ખાટ.— ઘડપણ. ૨.
નાનપણે ભાવે લાડવારે, ઘડપણે ભાવે શેવ,
રોજને રોજ જોઈએ રાબડીરે, એવી બળીરે ઘડપણની ટેવ.— ઘડપણ. ૩.
પ્રાતકાળે પ્રાણ માહરારે, અન્ન વિના અકળાય;
ઘરના કહેછે મરતો નથી રે, તને બેસી રહેતા શું થાય.— ઘડપણ. ૪.
દીકરા તો જૂજવા થયારે, વહુઓ દેછે ગાળ,
દિકરીઓને જમાઈ લઈ ગયા રે, હવે ઘડપણના શારે હાલ.— ઘડપણ. ૫.
નવ નાડીઓ જૂજવી પડી રે, આવી પહોંચ્યો કાળ,
બૈરાંછોકરાં ફટ ફટ કરે રે, નાનાં મોટા મળી દે છે ગાળ.— ઘડપણ. ૬.
નવ નાડ્યો જૂજવી પડીરે, આવી પહોંચ્યો કાળ;
બૈરાં છોકરાં ફટ ફટ કરેરે, નાનાં મોટાં મળી દેછે ગાળ— ઘડપણ. ૭.
આવી વેળા અંતકાળની રે, દીકરા પધાર્યા દ્વાર;
પાંસળીએથી છોડી વાંસળી રે, લઈ લીધી તેણીવાર.— ઘડપણ. ૮.
એવું જાણી સૌ હરિ ભજો રે, સાંભળજો સૌ સાથ,
પર ઉપકાર કરી પામશોરે, જે કંઈ કીધું હશે જમણે હાથ.— ઘડપણ. ૯.
એવું નફટ છે આ વૃદ્ધપણું રે, મૂકી દો અહંકાર,
ધર્મના સત્ય વચન થકી રે, મહેતો નરસૈંયો ઊતર્યો ભવપાર. — ઘડપણ. ૧૦.
- Umakant