एक दिवस असा येईल, जेव्हा मी ना राहील,
फक्त माझ्या आठवांचा सुगंध उरेल.
देहाची ही माती मातीत मिसळून जाईल,
पण कर्माची गाथा, ती जगात राहील.
डोळ्यांतले तारे तेव्हा विझून जातील,
पण स्वप्नांचे दिवे तेवत राहतील.
ओठांवरचे शब्द तेव्हा शांत होतील,
पण विचारांचे पडसाद उमटत राहतील.
माझी हाक तेव्हा तुम्हाला ऐकू येणार नाही,
पण माझ्या भावनांचा अनुभव तुम्हाला होत राही.
मी ना राहील तेव्हा, तुम्ही शोधू नका मला,
तुमच्याच मनात मी वसे, आठवून पहा जरा.
कधी एखाद्या गाण्यात, कधी फुलांच्या सुगंधात,
मी भेटेन तुम्हाला, माझ्याच प्रत्येक स्पंदनात.
कधी पावसाच्या सरींत, कधी वाऱ्याच्या झुळुकीत,
मी असेन तुमच्यासोबत, तुमच्याच प्रत्येक कृतीत.
मी ना राहील तेव्हा, माझे नाव घेऊ नका,
केवळ माझं कर्म स्मरा, उगाच रडू नका.
मी तुमच्याच अवतीभोवती, वाऱ्यासारखी फिरेन,
कधीतरी तुमच्या मनाला, गुदगुल्या करून जाईन.
माझी शिकवण तुम्हाला सतत आठवत राहील,
प्रत्येक संकटात तुम्हाला मार्ग दाखवेल.
मी ना राहील, जेव्हा देह हा नश्वर होईल,
पण आत्म्याचा प्रवास, तो निरंतर चालेल.
अदृश्यातून मी तुम्हाला नेहमीच पाहीन,
तुमच्या प्रत्येक यशामध्ये, आनंदात मी राहीन.
तुमच्या दुःखात मी सांत्वन देऊ शकेन,
एका अदृश्य शक्तीसारखी तुमच्यासोबत असेन.
मी ना राहील तेव्हा, नका धरू माझा हट्ट,
प्रत्येक जीवनाचा असतो एक निश्चित कट.
काळच तो अदृश्य, जो सारे काही बदलतो,
अस्तित्व माझे, फक्त आठवांतूनच उरतो.
तो प्रत्येक क्षण, जो तुमच्यासोबत घालवला,
तोच क्षण माझ्या अस्तित्वाचा साक्षी झाला.
मी ना राहील, पण माझी गाणी राहतील,
मी गायलेली गीते, तुमच्या ओठांवर राहतील.
मी रंगवलेले रंग, चित्रात चमकत राहतील,
मी रचलेली कविता, तुमच्या मनात बहरत राहतील.
माझे विचार, माझे शब्द, जिवंत राहतील सदा,
तुमच्याच हृदयात, ते लावतील एक नवा कंदा.
मी ना राहील, जेव्हा आयुष्याची संध्याकाळ होईल,
पण माझ्या आठवांचा तारा, आकाशात चमकत राहील.
तो तुम्हाला दिशा देईल, अंधारात वाट दाखवेल,
माझ्या अस्तित्वाची खूण, तुमच्या मनात उमटत राहील.
तो प्रकाश असेल तुमचा, जो कधीही विझणार नाही,
माझ्या आठवांतूनच, तुमच्या जीवनात उत्साह राही.
मी ना राहील तेव्हा, नका होऊ उदास,
मी फक्त बदलले रूप, सोडला हा देहसायास.
तुमच्याच हास्यात मी, तुमच्याच अश्रूंतही असेन,
तुमच्याच श्वासात मी, सदा वावरत राहीन.
तुम्ही मला शोधाल जिथे, मी तिथेच भेटेन,
तुमच्याच अंतर्मनात मी, कायमची राहीन.
मी ना राहील, जेव्हा दुःख मनाला घेरले,
तेव्हा माझ्या आठवांनी, तुम्हाला धैर्य दिले.
संकटांच्या वादळात, मी साथ दिली होती,
तुम्हाला मजबूत बनवून, पुढे ढकलले होती.
माझ्या प्रेमाचे बळ, तुम्हाला नेहमीच मिळेल,
कितीही कठीण असले तरी, तुम्ही नक्कीच जिंकेल.
मी ना राहील, पण माझं प्रेम राहील,
तुमच्या हृदयात ते अखंड वाहत राहील.
प्रेम हे अमर आहे, ते कधीच मरत नाही,
फक्त रूप बदलते त्याचे, कधीच ते सरत नाही.
माझ्या आठवांचा ठेवा, तुमच्याकडेच सोपवला,
तोच तर खरा माझा, जीवंत असा ठेवा.
मी ना राहील, जेव्हा पाऊस रिमझिमेल,
त्याच्या प्रत्येक थेंबात, माझं हसू असेल.
कधी सूर्याच्या कोवळ्या किरणांतून मी येईन,
तुम्हाला ऊर्जा देऊन, पुन्हा हसवत राहीन.
निसर्गाच्या प्रत्येक रुपात मी तुम्हाला दिसेन,
तुमच्याच जवळ, तुमच्याच सोबत मी असेन.
मी ना राहील, जेव्हा रात्र होईल शांत,
माझ्या आठवांची चाहुल, तुमच्या मनात येईल.
तो क्षण असेल माझा, जेव्हा तुम्ही मला आठवाल,
शांतपणे माझ्या अस्तित्वाला, पुन्हा एकदा गवसाल.
तो अनुभव असेल अनोखा, शब्दांत न सांगता येणारा,
माझ्या आणि तुमच्या नात्याला, अधिक घट्ट करणारा.
मी ना राहील, पण माझ्या कथा राहतील,
मी सांगितलेल्या गोष्टी, तुमच्या मनात राहतील.
तुमच्या पुढच्या पिढ्यांना, तुम्ही त्या सांगाल,
माझ्या विचारांचे बीज, तुमच्यातून पेराल.
त्यातूनच निर्माण होईल एक नवा प्रवाह,
माझ्या अस्तित्वाचा, तोच खरा अनुभव.
मी ना राहील, हे सत्य तुम्ही स्वीकारा,
पण मला विसरून, आयुष्य रिकामे नका करा.
मी तुमच्यातच आहे, तुम्हीच तर माझे रूप,
तुमच्या प्रत्येक कृतीत, माझेच असते स्वरूप.
माझ्या पुण्याईचा भाग तुम्हीच पुढे न्याल,
माझ्या स्वप्नांना तुमच्या प्रयत्नातून साकाराल.
मी ना राहील, जेव्हा वेळ निघून जाईल,
पण केलेल्या कामातून, मी जगात राहीन.
समाजसेवेतून, चांगल्या विचारांतून मी असेन,
तुमच्याच प्रयत्नांतून, मी नेहमीच जिंकेन.
माझ्या प्रत्येक चांगल्या कार्याची आठवण राहील,
त्यातूनच माझ्या अस्तित्वाची गाथा फुलेल.
मी ना राहील, जेव्हा सारे जग बदलेल,
पण माणुसकीचा धागा, माझ्यामुळे उरेल.
संस्कारांचे धन, मी तुम्हाला दिले आहे,
तेच तर माझे खरे, अढळ असे वैभव आहे.
ते वैभव कधीही कमी होणार नाही,
माझ्या अस्तित्वाची खूण तेच दाखवील.
मी ना राहील, तेव्हा नका शोधू मला दूर,
मी तुमच्याच जवळ असेन, अगदी तुमच्याच आतुर.
तुम्हीच माझं प्रतिबिंब, तुम्हीच माझं जग,
माझ्या अस्तित्वाचा अर्थ, तुमच्यातूनच प्रकट.
माझ्या आठवांतूनच मी पुन्हा जिवंत होईन,
तुम्हाला प्रेरणा देऊन, तुमच्यातच राहीन.
एक दिवस असा येईल, जेव्हा मी ना राहील,
पण माझ्या आठवांचा सुगंध, तो कायम उरेल.
शांतपणे निघून जाईन, हीच तर जीवनांतीची नीती,
पण मी तुमच्यातच असेन, अनंत काळापर्यंत प्रीती!
माझ्या जाण्याने, कोणीही दुःखी होऊ नय
