દરિયાની શીખ
દરિયો ગહન, દરિયો અપાર,
આલિંગે જગને, ખોલે ભંડાર.
છોળા ઉછળે સંગ સંગ સુર,
રમવા ઘલે નીલાંબી પર.
સૂરજ ડૂબે, શાંતિ લાવે,
મોજાની બોલી વાદળ ગાવે.
હવામાં ગુંજે રમઝટ સરસ,
દરિયાની ધૂન એ દયાળુ પ્રસસ.
ઊંડાણમાં છુપાયે છે ગૂઢ ચિત્ર,
મોતી અને મીન, રહસ્ય ભિત્ર.
અવિરત વહે, કરે નવી સફર,
દરિયો એ જીવીત જીગર.
ક્યારેક શાંત, ક્યારેક તોફાની,
કદી વ્હાલો, કદી બેમાની.
નૌકા હલાવે, જળે લહેર,
દરિયો શીખવે સહનશીલતાનું ઘર.
એ વહે સતત, ના કદી થમાય,
હ્રદયમાં પ્રેમની ધાર વહાય.
સઘળાને ભાવે, ન કરે ભેદ,
દરિયો છે જીગર – ધીરજનું વેદ.
-J.A.RAMAVAT
