ચાહે છે દિલો-જાનથી,
મારા પર એ કેટલી મરે છે.
બનાવે છે રોજ નવા સપના,
મારા પડખે ચાલે છે ને શ્વાસ ભરે છે.
મારી આંખોમાં જુએ છે,
અને મારા દર્દને ઓળખે છે.
ક્યારેક તો વિચારતી થઈ જાઉં છું,
હું એની માં છું કે તે મારી માં છે.
ક્યાંથી આવ્યો આટલો પ્રેમ?
અગાધ, વિશાળ, જેનો અંત નથી.
કેવી ભાગ્યશાળી છું,
કે તે મારી દીકરીઓ છે.
DHAMAK
