Quotes by રોનક જોષી. રાહગીર in Bitesapp read free

રોનક જોષી. રાહગીર

રોનક જોષી. રાહગીર Matrubharti Verified

@ronakjoshi2191
(2.9k)


એણે કહ્યું લે બોલ લાગી શરત તું હારે છે,
મેં પણ હસીને કહ્યું હા એજ મારી હારે છે.

વાદળ વરસી પડ્યું સૂકી ધરાની શાનમાં,
માટી સુગંધરૂપે બોલી તું પણ મને તારે છે.

હૃદયરૂપી એક ધબકારો હતો અમારો,
શ્વાસથી છૂટો પડી વિશ્વાસ તો મારે છે.

વાત એવી બની કે અમે બંને મૌન થયા,
વાત કે વિવાદ નહીં થાય એવુ સૌ ધારે છે.

હિંમત, હાર, સત્તા, ભય, દગો આપ્યું ઘણું,
આવ્યો સમય અર્થીનો હવે તારે સહારે છે.

-
રોનક જોષી.
'રાહગીર'.


કહી દે એક વાત કે કંઈ સુધારવાની જરૂર નથી,
મનપ્રિતને પળેપળે યાદ રાખવાની જરૂર નથી.

ખ્વાબ તૂટે સાથ છૂટે દર્દમાં ડૂબવાની જરૂર નથી ,
મળશું ક્યારે એવી કંઈ ચિંતા કરવાની જરૂર નથી.

સાથ આટલો ખૂબ છે સંગાથે જીવવાની જરૂર નથી,
ડૂબ્યા છીએ એ હદે કે કિનારો શોધવાની જરૂર નથી.

સમજે કે ના સમજે સમજાવવાની જરૂર નથી,
અહીંનું અહીં ત્યાંનું ત્યાં હિસાબ રાખવાની જરૂર નથી.

એક છે સવાલ જવાબ મૌન પાળવાની જરૂર નથી,
દૂર ક્યાં જઈશું ? આભને કંઈ ઓઢવાની જરૂર નથી .

-
રોનક જોષી
'રાહગીર'.


ચૂંટીને ફૂલો સૌ કુમળાં માળી બની બેઠા છે,
ન્યાયની પુકાર દલીલબાજી ટાળી બેઠા છે.

કરે અવનવા અખતરા , ખતરા પેદા કરે ,
સૌ કોઈ બગલાઓને હંસ જેવા ભાળી બેઠા છે.

ઉલટા સુલટા ચશ્મા પહેરી દુનિયા જોતા,
માણસો જ માણસાઈ ખોઈ જાળી બની બેઠા છે .

તન મન ધન જાણે ખુલ્લે આમ વહેંચીને ,
જાતને ધોળા દિવસે જ કરી કાળી બેઠા છે.

મીણના માણસો મીણબત્તી લઈ નગરમાં,
સ્વયં જાત સાથેની વફાદારી ટાળી બેઠા છે.

-
રોનક જોષી
'રાહગીર'.


મધ દરિયેથી હું આવ્યો છું કોઈને ડૂબાડ્યા વગર ,
ડૂબાડી દીધો મને કિનારે કોઈએ કૈં પૂંછ્યા વગર.

સમયની ને શાંતિની અપીલ હજી કોર્ટમાં પેન્ડિંગ છે,
રસ્તે યમના પાડાએ ઉપાડ્યો કૈં પણ જાણ્યા વગર.

મંદિર , મસ્જિદ, ચર્ચ ને ગુરુદ્વારા બધે જ જઈ આવ્યો,
ધીમેથી કહ્યું કટોરો ક્યાં છે? હું શોધું મને શોધ્યા વગર.

ના વળ્યું કંઈ તો વાંધો નહીં , કિનારો તો હજી અહી જ છે,
ઢાંકણીમાં પાણી લઈને ફરીથી ડૂબી જા ડૂબ્યા વગર.

સાચાને સાચું અને ખોટાને ખોટું જ સાબિત કરતાં ,
એક દિવસ તો તારા જ તને નહિ રહે બાળ્યા વગર.

-
રોનક જોષી
'રાહગીર'.


પ્રકૃતિને હૂંફાળા સ્પર્શનું અચ૨જ જોઈએ છે,
એકરસ થવા નવો નક્કોર સૂરજ જોઈએ છે.

તું ફક્ત દૂર દૂરથી લીલોતરીને જોયા કર,
આંખના જ કોમળ સ્પર્શની રજે ૨જ જોઈએ છે.

આ પર્વત , નદી, આ વનરાઈમાં અજબ સ્પંદન,
માદક હવાનો મદહોશ ફરફરતો ધ્વજ જોઈએ છે.

અડીખમ ઊભેલા પર્વત પરથી સરતી નદી,
દૂરના દરિયાનો સંગાથ સજધજ જોઈએ છે.

વ્યોમની નીલી નીલી નિલીમા આજે આંખોમાં આંજી છે,
ચોતરફ મધુરતમ સાજની તરજ જોઈએ છે.

-
રોનક જોષી
'રાહગીર'.


પારકું પણ સાવ પોતાનું સંગીન હોવું જોઈએ ,
આંખમાં તો એક નવું ખ્વાબ રંગીન હોવું જોઈએ.

તારે જો જોઈએ તો લે મારી આંખ તું હવે લઈ જા ,
આંસુ પણ કોરે કોરું ને ગમગીન હોવું જોઈએ.

સ્હેજ પણ મારા આંસુમાં દર્દ ખુમારી દેખાય છે?
સઘળું આ એક નજરમાં તલ્લીન હોવું જોઈએ.

દુનિયાદારીની આ આંટી ઘૂંટી ને આપા ધાપી વચ્ચે ,
ખુદનું ખુદની સાથે પણ મિલન હોવું જોઈએ.

કંઈ કેટલા અહી ધરતી પર આવ્યા અને ગયા ,
સતત ઝિંદાદિલ આપણું જીવન હોવું જોઈએ.

-
રોનક જોષી
'રાહગીર'

Read More

https://youtu.be/FmxdLy9jnlc

હું સતત ચાલ્યા કરું છું...

https://youtu.be/sGPbI2H_BPQ

બદલાની ભાવનામાં બળી જઈશ તું...

https://youtu.be/-v8RglSL7HU

વરસતા વરસાદમાં ભીંજાવું છે કે પલળવું છે?

તું નક્કી કર...

ગઝલ ગુજરાતી 🎉

https://youtu.be/eyUly0RRiak

મનનાં પિંજરાને ખોલ તું...

#motivational #gazal #new #poem

*માટીથી શીખી માણસ બનાય*
એક નાનકડા ગામમાં એક વૃદ્ધ અને જ્ઞાની કુંભાર રહેતો હતો. તેનું નામ હતું મગનલાલ. મગનલાલ માટીમાંથી સુંદર અને ઉપયોગી વસ્તુઓ બનાવવામાં નિપુણ હતા. પરંતુ તેમની કલા પાછળ એક ઊંડો સંઘર્ષ છુપાયેલો હતો, જે તેમણે દરેક માટીના ગુંબડ સાથે અનુભવ્યો હતો.
એક દિવસ, એક યુવાન શિષ્ય રમણ, મગનલાલ પાસે આવ્યો અને પૂછ્યું, "દાદા, તમે આટલી સુંદર વસ્તુઓ કેવી રીતે બનાવો છો? મને પણ શીખવો."
મગનલાલ હસ્યા અને બોલ્યા, "બેટા, આ કલા શીખવા માટે તારે માત્ર ચાકડો ફેરવતા કે માટીને આકાર આપતા શીખવાનું નથી, પણ માટીના સંઘર્ષને સમજવો પડશે."
રમણને આશ્ચર્ય થયું.
મગનલાલે એક માટીનો ગુંબડ લીધો અને ચાકડા પર મૂક્યો. "જો, બેટા," તેમણે કહ્યું, "આ માટી શરૂઆતમાં સખત અને બેડોળ હોય છે. તેને પાણી અને હાથના દબાણનો સંઘર્ષ સહન કરવો પડે છે."
જેમ જેમ મગનલાલ ચાકડો ફેરવતા ગયા અને માટીને ભીંજવતા ગયા, તેમ તેમ તે નરમ પડતી ગઈ. "આ પહેલો સંઘર્ષ છે - નરમ થવાનો સંઘર્ષ. જો માટી નરમ ન થાય, તો તેને ક્યારેય આકાર આપી શકાતો નથી. ઘણીવાર આપણને પણ જીવનમાં નરમ પડવું પડે છે, બદલાવને સ્વીકારવો પડે છે, અને આ એક મોટો સંઘર્ષ હોય છે."
પછી મગનલાલે માટીને ધીમે ધીમે ઉપર ખેંચીને આકાર આપવાનું શરૂ કર્યું. "હવે આ બીજો સંઘર્ષ છે - આકાર લેવાનો સંઘર્ષ. આ સમયે માટી પર દબાણ આવે છે, તેને ખેંચવામાં આવે છે, અને જો તે પ્રતિકાર કરે, તો તૂટી જાય છે. આપણા જીવનમાં પણ જ્યારે આપણે કોઈ નવી વસ્તુ શીખીએ છીએ, કોઈ પડકારનો સામનો કરીએ છીએ, ત્યારે આપણને ઘડાવું પડે છે, અને આ પણ એક સંઘર્ષ છે."
આકાર આપ્યા પછી, મગનલાલે તેને ધીમેથી છરી વડે કાપીને સૂકવવા મૂકી. "અને આ ત્રીજો સંઘર્ષ છે - સૂકવવાનો સંઘર્ષ. જ્યારે માટી સુકાય છે, ત્યારે તે પોતાની અંદર રહેલા પાણીને ગુમાવે છે. આ પ્રક્રિયામાં તે સંકોચાય છે, અને જો યોગ્ય રીતે ન થાય તો તેમાં તિરાડો પડી શકે છે. આપણા જીવનમાં પણ દુઃખ, નિરાશા, અને મુશ્કેલીઓ આપણને અંદરથી સૂકવી નાખે તેવું લાગે છે, પણ આ જ સમયે આપણે વધુ મજબૂત બનીએ છીએ."
છેલ્લે, મગનલાલે વાસણને ભઠ્ઠીમાં મૂક્યું. "અને આ છે સૌથી મોટો સંઘર્ષ - આગમાં તપવાનો સંઘર્ષ. આગની ભયંકર ગરમીમાં માટી તપીને પાકી અને મજબૂત બને છે. જો તે આ ગરમી સહન ન કરી શકે, તો તે કાચી રહી જાય છે કે તૂટી જાય છે. આપણા જીવનના સૌથી મોટા સંઘર્ષો આપણને અગ્નિપરીક્ષામાંથી પસાર કરે છે, અને તે જ આપણને ખરા અર્થમાં મજબૂત અને ટકાઉ બનાવે છે."
વાર્તા પૂરી કરીને મગનલાલે રમણને કહ્યું "જોયું બેટા, દરેક સુંદર વસ્તુ પાછળ સંઘર્ષ છુપાયેલો હોય છે. માટી જેમ સંઘર્ષ કરીને સુંદર વાસણ બને છે, તેમ આપણે પણ સંઘર્ષોનો સામનો કરીને જીવનમાં આગળ વધીએ છીએ અને સારા મનુષ્ય બનીએ છીએ. સંઘર્ષ એ વિનાશ નથી, પણ નિર્માણની પ્રક્રિયા છે."
રમણ, મગનલાલની વાત સમજી ગયો. તેને સમજાયું કે જીવનમાં આવતા સંઘર્ષો એ આપણને તોડવા માટે નહીં, પણ આપણને ઘડવા અને મજબૂત બનાવવા માટે હોય છે.

-
રોનક જોષી 'રાહગીર'.

Read More

https://youtu.be/OcxC_-kaM0w

🎉ગઝલ 🎊

https://youtu.be/nvMQGXCtxWg

થનગન થનગન નાચે રે મોર... 🦚🦚🦚

https://youtu.be/Qf_2lT2n0yo

તારી યાદ આવી...