અંતરમાં ધરબાયેલું રહસ્ય અગાધ,
સ્ત્રીત્વની ગરિમા, પ્રેમનું પરમ પદ,
જીવનની નાડી, સૃષ્ટિનું મૂળ,
યોનિ છે પવિત્ર, અમૃતનું કૂળ.
શ્યામલ ગુલાબની પાંખડી સમી,
નાજુક પણ શક્તિ અપાર ભરી,
ચંદ્રની ચાંદની, સૂરજની તેજ,
એમાં ધબકે છે અનંતનો રેજ.
નથી તે ફક્ત દેહનું એક અંગ,
પણ પ્રકૃતિનું અજોડ સંગ,
જ્યાંથી ઉદભવે જગનો આદિ,
અને રચાય છે સપનાંની વાદી.
ઓ માતૃશક્તિ, તું અગમ્ય અનૂપ,
તારી ગંધમાં ભર્યું જીવનરૂપ,
યોનિ છે તવ પૂજની ધૂની,
સર્વમાં વસે, તું જ છે જૂની.
મનોજ સંતોકી માનસ
