હવે તો જાગો
એક પોપટ તો ઉડી રહ્યો,
નેરેટીવ નામે જગમાં.
જાગૃત થવા નીકળી પડ્યો,
જ્ઞાન આપવા સઘળાને રસ્તા.
શિક્ષણના ધામે ગયો,
જ્યાં લક્ષ્મી ની પૂજા થતી.
સંસ્કારોનો પતન થયો,
વ્યવસાયમાં શિક્ષા ઝળહતી.
ગુરુકુળોની જગ્યાએ,
કોન્વેન્ટની ચાલ ચાલતી.
"હવે તો જાગો" બોલી ને,
પીપુડી વગાડી તો ખોટી.
ગૃહસ્થની દિશા વળયો,
જે ત્રણ પેઢી સાથે રહેતા.
હવે હમ દો હમારા એક,
ભૌતિક સુખે મગ્ન રહેતા.
"હવે તો જાગો" ના અવાજે,
અહીંયાં પણ કંઇ પરિણામ ન આવ્યું.
હાસ્યમાં મગ્ન જીંદગી,
સમયનું સત્ય બળી ગયું.
રાજનીતિના ધામે ગયો,
જ્યાં કાનમાં કશું ન પહોંચે.
કૃષ્ણના સિદ્ધાંતની જેમ,
સત્ય વળી ન બેસે.
ધર્મસ્થાનના દ્વારે આવ્યો,
જ્યાં મંદિરો થયા દુકાનો.
ભજન ભોજનમાં મગ્ન રહે,
જીવન થયા વાણિજ્યના ધબકારા.
અંતે એક કાગડો મળ્યો,
જેણે પોપટી રંગે રંગાવ્યો.
"હવે તો જાગો"નો સંદેશ,
પણ વરસાદે સત્ય બતાવ્યો.
કાગડો ઉડી ગયો,
પોપટને સમજાયું,
સમુદ્રમાં બધું બળી શકે નહીં,
એક ટીપું શાંતિ લાવી શકે.
સન્યાસે હિમાલય ચડ્યો,
જ્યાં આત્મજ્ઞાન થયો.
ફરી પાછો વિશ્વમાં,
જ્યાં સમાજ મરણ પામ્યો.
દુઃખમાં પોપટ બોલ્યો,
"હવે તો જાગો, મિત્રો!"
જાગૃતિની જ્યોત જલાવો,
જીવનને સાચો માર્ગ આપો.
