પથારીમાં પડખા ઘસીને કંટાળેલા હિતેશે ટાઈમ જોવા મોબાઈલ ઉઠાવ્યો. રાતના ત્રણ વાગ્યા હતા. આંખોમાંથી ઉંઘ ગાયબ હતી અને કાલે બધા લેકચર ભરવા જરૂરી હતા. આંખો પર પાંપણ દાબી ઊંઘવાનો પ્રયત્ન કર્યો,પણ મનનું શું? એ તો મુક્ત ગગનમાં વિહાર કરતાં વિહંગ માફક અનેક વિચારોમાં ખોવાયેલું હતું. બંધ આંખોની પાછળ એક દ્રશ્ય દેખાવા માંડ્યું.
વાર્તા : એક કાગળ!...
