ના સાથ તારા કેરો માવડી અંધારામાં ઘેરાણી રે ,
સૂરજનું કિરણ બની માડી મુજ જીવનનું તિમિર હરજો રે .
શું કરવું મારે માવડી હું મન માં મુંઝાણી રે ,
મુજ અણસમજુને માડી થોડી મતિ આપજો રે .
લાંબા રસ્તે માવડી હીર એ ખુદ ને જ નકારી રે ,
હૈયે થોડો હામ ને માડી ધીરજ આપજો રે .
સમો જોઈ તુફાન ને માવડી થોડી હું ગભરાણી રે ,
હું રહું હંમેશ ને અડગ તેવા આશિષ આપજો રે .
તું જ પર રાખી ભરસો માવડી ' હિર ' કદી ના પસ્તાણી રે ,
આ સંસારરૂપી સાગર માડી પાર કરાવજો રે ...
- જાનકીબા ડાભી (હીરકુવરબા)
