प्रितीची चहुल(लघुकथा)
ती एकटीच बसस्टॉप वर उभी होती. एकटक बघत तीची नजर त्याच्यावरुन हालतच नव्हती आपल्या आयुष्यात असा प्रसंग फक्त एकदाच येत असतो जेव्हा आपल्याला कुणीतरी आवडायला लागत. असच काहीस तीच्या आयुष्यातही घडत होत. स्वाती बसस्टॉप वर उभी होती तेवढयात स्वानंद बाइकवरुन तीथे येतो आणि तीला पत्ता विचारतो तो प्रसंग स्वाती काही केल्या विसरु शकत नव्हती. तो एक चेहरा सारखा तिच्या डोळयासमोर येत होता राजबींडा हीरो सारखा दिसणारा स्वानंद तिच्या मनात अगदी भरला होता आणि ती सारखा एकच विचार करत होती. “प्रेम यालाच म्हणतात का?” स्वाती एक सॉफ्टवेअर इंजिनीअर होती आणि स्वानंद एक मल्टीनॅशनल कंपनीचा सीइओ. स्वानंद तीला भानावर आणत परत एकदा विचारतो. “मॅम मला जरा अर्जंट आहे एवढा ऍड्रेस सांगता का? प्लीज” स्वाती पत्ता सांगते तो ऐकुन काही समजण्या आधीच स्वानंद तिथुन निघुन जातो हे बघुन स्वाती मनाशीच विचार करु लागते. “असा काय हा साध थँक्यु सुध्दा म्हणाला नाही जाउ दे” ती असा विचार करत असतानाच परत स्वानंद तीच्याजवळ येउन तीला थँक्स म्हणतो आणि तीथुन नीघुन जातो हे बघुन स्वाती जरा हरखुनच जाते. कारण तीच्या आयुष्यात प्रीतीची चाहुल झालेली असते.चाहुल.
