कथा शीर्षक: पछुतो
कथा:
माया थियो… साँच्चिकै माया थियो उसप्रति। तर त्यही मायाभित्र कतै अहंकार मिसिएको रहेछ, जुन म आफैंले चिनेकी थिइनँ।
सानो झगडा भयो त्यो दिन। श्रीमानले कडा स्वरमा केही बोले, म पनि चुप लागिनँ। रिस उठ्यो, म माइती फर्किएँ।
"दुई दिनपछि उहाँ मलाई लिन आउनुभयो। म रिसाएकी थिएँ, तर उहाँको आँखामा पश्चात्ताप थियो। उहाँले भने — 'घर जाऊ, मिलेर बाँचौँ।' तर म… म बाँचुञ्जेल नसुनुँला जस्तो गरेर फर्काइदिएँ।"
त्यसपछि के भयो? केही झूटा आफन्त, केही माइतीका मनका कुराहरूले मलाई उसविरुद्ध उचाल्न थाले। म त्यसै गरें… झूटो दाइजोको मुद्दा हालिदिएँ।
छ वर्ष भयो, म अझै माइतीमै छु। मुद्दा झूटो थियो, अदालतले फैसला उहाँको पक्षमा गर्यो।
आज उहाँको दोस्रो बिहे पनि भइसक्यो — धूमधामले।
आज एक्लै छतमा बसेर आकाश हेर्दै सोच्छु,
"उहाँ त्यस दिन लिन आउँदा म उहाँको पछि लागेकी भए… आज मेरो पनि एउटा सानो परिवार हुने थियो। सासु–ससुरा, श्रीमान अनि काखमा खेलिरहने सानी छोरी वा छोरा।"
साथ कसैले दिनेन, सल्लाह सबै दिन्छन्। तर जीवन… जीवन त अन्ततः आफ्नै हुन्छ। निर्णयहरू पनि आफ्नै हुनुपर्छ।
आज बुझें — रिस उठ्दा दुई दिन चुप लाग्नु बेस, तर सम्बन्ध तोड्नु मूर्खता हो।
आज म एक्लिएकी छु… तर त्यो रिस, त्यो घमण्ड… आज पनि मेरो वरिपरि छायाजस्तै घुमिरहेछ।
कथा शीर्षक: पछुतो
कथा:
माया थियो… साँच्चिकै माया थियो उसप्रति। तर त्यही मायाभित्र कतै अहंकार मिसिएको रहेछ, जुन म आफैंले चिनेकी थिइनँ।
सानो झगडा भयो त्यो दिन। श्रीमानले कडा स्वरमा केही बोले, म पनि चुप लागिनँ। रिस उठ्यो, म माइती फर्किएँ।
"दुई दिनपछि उहाँ मलाई लिन आउनुभयो। म रिसाएकी थिएँ, तर उहाँको आँखामा पश्चात्ताप थियो। उहाँले भने — 'घर जाऊ, मिलेर बाँचौँ।' तर म… म बाँचुञ्जेल नसुनुँला जस्तो गरेर फर्काइदिएँ।"
त्यसपछि के भयो? केही झूटा आफन्त, केही माइतीका मनका कुराहरूले मलाई उसविरुद्ध उचाल्न थाले। म त्यसै गरें… झूटो दाइजोको मुद्दा हालिदिएँ।
छ वर्ष भयो, म अझै माइतीमै छु। मुद्दा झूटो थियो, अदालतले फैसला उहाँको पक्षमा गर्यो।
आज उहाँको दोस्रो बिहे पनि भइसक्यो — धूमधामले।
आज एक्लै छतमा बसेर आकाश हेर्दै सोच्छु,
"उहाँ त्यस दिन लिन आउँदा म उहाँको पछि लागेकी भए… आज मेरो पनि एउटा सानो परिवार हुने थियो। सासु–ससुरा, श्रीमान अनि काखमा खेलिरहने सानी छोरी वा छोरा।"
साथ कसैले दिनेन, सल्लाह सबै दिन्छन्। तर जीवन… जीवन त अन्ततः आफ्नै हुन्छ। निर्णयहरू पनि आफ्नै हुनुपर्छ।
आज बुझें — रिस उठ्दा दुई दिन चुप लाग्नु बेस, तर सम्बन्ध तोड्नु मूर्खता हो।
आज म एक्लिएकी छु… तर त्यो रिस, त्यो घमण्ड… आज पनि मेरो वरिपरि छायाजस्तै घुमिरहेछ।
