રામ મારા દીનદુઃખિયાંના બેલી.
દેતા એ આવતી આપદા ઠેલી.
જે કોઈ જીવ શરણે જો આવે,
રઘુવીર એને સહજ અપનાવે,
દુર્ગુણો અઢળક જાતા એ ભૂલી..1
અંતરથી એને અમી વરસતું,
નિજજન મળવા દિલ તરસતું.
કરતા એ દરકાર એની પહેલી....2
સુગ્રીવ, વિભીષણને રાખ્યા,
એઠાં બોર શબરીનાં ચાખ્યાં.
જાગી જ્યાં મળવાની તાલાવેલી..3
ભક્તવત્સલતા ભગવંત ભારી,
નવનીત ઉરે જે લેતા સ્વીકારી.
યાદ કરી વાત વચન જે દીધેલી....4
ચૈતન્ય જોષી. ' દીપક ' પોરબંદર.
