અભાવો જેટલા છે એ બધા એક પળમાં વિસારું
સભર જયારે કરે આવીને કોઈપણ સ્મરણ તારું
જો એને પહેરું તો દેખાઉં એવી, જેવી હું ધારું
ને એથી સ્મિતને હોઠો ઉપરથી ના જ ઉતારું
ખીલે છે મારો ચહેરો વાંચીને તારી ગઝલ જયારે
બગીચે થાય અટકળ, ક્યાંથી આવ્યું ફૂલ આ પ્યારું?
છે અણસમજુ હજી સમજણ, ન એની વાત હું માનું
તને ભૂલી જવાની હઠ કરે, પણ હું ન ગણકારું
છુપાવી હોય હૈયે, આંખમાં એ તોય આવી જાય
ઉદાસીને હવે દફનાવવી ક્યાં એ જ વિચારું!
અંજના ભાવસાર 'અંજુ'
