સાચે_જ *ધોરણ પાંચ* સુધી *સ્લેટ ચાટવાથી* *કેલ્શિયમ ની ઉણપ પૂરી કરવી* એ અમારી *કાયમી ટેવ હતી* પણ *ખબર નહોતી પડતી કે તેનાથી કેલ્શિયમની ઊણપ પૂરી થાય છે...!!*
અને *આ અમારી કાયમી ટેવ હતી* તેમાં *થોડી ઘણી બીક* એ પણ લાગતી હતી કે..
*સ્લેટ ચાટવાથી ક્યાંક વિદ્યા માતા ગુસ્સે ના થઈ જાય...!!*
અને *ભણવાનો તણાવ* ?? *પેન્સિલના પાછલો હિસ્સો ચાવી ચાવી ને* તણાવમુક્ત થઈ જતા હતા..!!
અને હા ... *ચોપડીઓના વચ્ચે વિદ્યાના ઝાડનું ડાળુ અને મોરના પિછાને મૂકવાથી અમે હોશિયાર થઈ જઈશું એવી દૃઢ માન્યતા હતી..!!*
અને *કપડાની થેલીમાં તો ચોપડા ગોઠવવા* એ ..
*અમારું આગવું કૌશલ્ય હતું* અને *ચોપડા ગોઠવવા એ જ એ જમાનામાં હુંન્નર મનાતું હતું...!!*
અને .. *જ્યારે જ્યારે નવા ધોરણમાં* આવતા ત્યારે *ચોપડીઓ ઉપર પુઠા ચડાવવા એ અમારા જીવનનો વાર્ષિક ઉત્સવ હતો .*
અને *માતા-પિતાને અમારા તો ભણતરની કોઈ ફિકર કે ચિંતા જ નહોતી*
પરંતુ *અમારું ભણતર એ તેમના ઉપર એક આર્થિક તણાવ ઉભો કરવા વાળો બોજ હતો.!*
*વર્ષોના વર્ષો વીતી જતા છતાં અમારા માતા-પિતા ના પાવન પગલા ક્યારે અમારી સ્કૂલ તરફ પડતા ન હતા.!*
*અને અમારા દોસ્તો પણ કેવા મજાના હતા.*
*જ્યારે સાયકલ લઈને જતા હતા* ત્યારે *એકને ડંડા ઉપર* અને *બીજાને કેરિયર પર બેસાડતા* અને *કેટલીયે મંઝિલો ખેડી હશે*
એ અમને યાદ નથી
*પરંતુ થોડી થોડી બસ અસ્પષ્ટ યાદો અમારી સ્મૃતિ પટલ પર છે..!*
*એ જમાનામાં નવા નવા ટેલિવિઝન આવ્યા હતા..* *કોઈ કોઈના ઘરે ટેલિવિઝન હતા જોવા જઈએ તો ક્યારે ક્યારે અમને કાઢી મૂકવામાં પણ આવતા.*
છતાં *અમને કોઈ અપમાન જેવું લાગતું ન હતું*
અને *પાછા બીજા દિવસે ત્યાં જઈ ગોઠવાઈ જતા.*
*નિશાળમાં શિક્ષકનો માર ખાતા ખાતા અને અંગૂઠા પકડતા પકડતા ક્યારે શરમ સંકોચ અનુભવ્યો નથી* કારણ કે.
*તે વખતે ક્યારે અમારો "ઇગો" હર્ટ નહોતો થતો.* કારણ કે *અમને ખબર જ નહોતી* કે *ઇગો કઈ બલાનું નામ છે.?*
*માર ખાવો એ અમારા જીવનની દૈનિક સહજ પ્રક્રિયાનો ભાગ હતો.!*
*અને મારવાવાળો* અને *માર ખાવા વાળો.*
*બંને ખુશ થતા હતા* કારણ કે.
*એક ને એમ હતું કે ઓછો માર ખાધો* અને *બીજાને એમ થતું હતું કે અમારો હાથ સાફ થઈ ગયો.!*
*આમ બંને ખુશ.!*
*અમે ક્યારે અમારા મમ્મી પપ્પા કે ભાઇ-બહેન ને એવું ન બતાવી શક્યા કે.*
*અમે તેમને કેટલો પ્રેમ કરીએ છીએ.*
કારણકે.
*અમને આઇ લવ યુ બોલતા જ નોતુ આવડતું..!*
*આજે અમે દુનિયાના ઉતાર-ચઢાવ નીચે દુનિયાનો હિસ્સો બની ચૂક્યા છીએ*
*કોઈ મિત્રો ને પોતાની મંઝીલ મળી ગઈ છે.*
*તો કોઈ મિત્રો મંઝિલ શોધતા-શોધતા આ દુનિયાની ભીડમાં ક્યાં ખોવાઈ ગયા તેની ખબર નથી.!*
*એ સત્ય છે કે અમો દુનિયાના કોઈપણ છેડે હોઈએ* પરંતુ.
*અમોને સચ્ચાઈ અને હકીકતો એ પાળ્યા હતા.* *અમે સચ્ચાઈની દુનિયામાં જીવતા હતા..!*
*અમને ક્યારેય કપડાં / ઇસ્ત્રી બચાવવા માટે સંબંધની ઔપચારીકતા ક્યારેય નથી સમજી.!* *સબંધો સાચવવા ની ઔપચારિકતા બાબતોમાં અમે સદાય મૂર્ખ જ રહી ગયા.!*
*અમો પોત પોતાના ભાગ્ય સાથે આજે જે પણ સપના જોઈ રહ્યા છીએ. તે સપના જ અમને જીવિત રાખી રહ્યા છે .*
નહીતો.
*અમે જે જીવન જીવીને આવ્યા છીએ* *તેની સામે હાલનું આ જીવન કાંઈ જ નથી.!*
*અમે સારા હતા કે ખરાબ*
એ *ખબર નથી* પણ. *અમારો પરિવાર અને અમારા મિત્રો એક સાથે હતા એ જ મહત્વનું હતું.*
thi is 90's generation life......very enjoyable and very very missing
