મારું ભારત મને વ્હાલું ઘણું અદકું છે મારું...
સુમસામ સિડનીની શેરીઓમાં નિ:શબ્દ સૂનકાર વ્યાપી રહ્યો.
સંતાકૂકડી રમતાં વાદળો ને ઠંડક આપવા સૂર્ય છુપાઈ રહ્યો.
મારું ભારત મને વ્હાલું ઘણું અદકું છે મારું..
ક્યારેક સંભળાતા સુસવાટા પવનનાં તો ઠંડા બર્ફીલા સહી રહ્યો.
હાય હેલો કાને પડતાં ચમકીને પરદેશની ધરતી પર છું હું જાણી રહ્યો.
મારું ભારત મને વાહલું ઘણું અદકું છે મારું..
બહારથી દેખાતાં રૂપાળાં ઘર, ઘરવાળા આખો દિવસ અંદર ગોંધાઈ રહે જે જોઈ રહ્યો.
મોંઘીદાટ ગાડીઓને ગેરેજમાંથી કાઢતાં મુકતાં અચરજથી સમજી રહ્યો.
મારું ભારત મને વ્હાલું ઘણું અદકું છે મારું..
રૂપકડાં સ્વચ્છ રોડ રસ્તા આંખે ઉડી વળગે છતાં નિસ્તેજ અનુભવી રહ્યો.
ભારતની ધરતી આટલી સ્વચ્છ નથી છતાં જીવંત ઘણી એવું સમજી રહ્યો.
મારું ભારત મને વ્હાલું ઘણું અદકું છે મારું..
કેવું જીવન જીવતાં હશે આ ગોરીયા કાળીયા મારાં દેશ જેવું અહીં હોતું હશે?
મનમરજીની નંબર પ્લેટ વાળાં બળજબરીથી જીવતાં લાગે "દિલ" શંકા કરી રહ્યો.
મારું ભારત મને વ્હાલું ઘણું અદકું છે મારું..
દક્ષેશ ઇનામદાર. "દિલ"..
http://www.daksheshinamdar.com/2025/07/blog-post_21.html
