ઠોકરના પથ્થરને સીડીનો પથ્થર બનાવી દઈએ.
માનવ છીએ, આફત અવસરમાં પલટાવી દઈએ.
છોને ઘેરી વળતી આપદા ઘનરાત કાલિમા સમી,
લાખો નિરાશા ફંફોસી કિરણ આશા શોધી દઈએ.
ન ડરાવી શકે મને અવળા લેખ વિધિના કદી પણ,
પ્રસ્વેદને પરાક્રમથી સોનાનો સૂરજ ઉગાડી દઈએ.
ના નિરાશા જોવા મળે કદીએ આસપાસના ક્ષેત્રમાં,
આતમબળના ઓથારે વિજયમાળ નોતરી દઈએ.
ખુદ ઈશ પણ સરાહે એવી કાર્યપ્રણાલી બને મારી,
ગયા પછી પણ પૂરાય હાજરી એવું કૈક કરી દઈએ.
- ચૈતન્ય જોષી. ' દીપક ' પોરબંદર.
