The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
" ગમનું નગર " કંટક પથ, કઠણ સફર ને ગમનું નગર અમે જોયું છે; કદી ઉઘડતું, તો કદી ઉજડતું મુકદ્દર અમે જોયું છે; ઉતાવળે દિલ લગાવવાની સજા તો મળવાની હતી, પાકે ના પાકે હવે મીઠું ધીરજનું ફળ અમે જોયું છે; આપો હુંફાળી લાગણી તોય ભીંજાઈ જાય હૃદય, ને મુશળધાર વરસાદમાં કોરું શરીર અમે જોયું છે; કહેવાય છે નિસ્વાર્થ દોસ્તીને આ દુનિયામાં, પણ! ગળે મળીને પીઠમાં ભોંકાતું ખંજર અમે જોયું છે; પાનખરમાં પર્ણનું ખરવું તો છે સ્વભાવિક "વ્યોમ" ભર વસંતે લીલું પર્ણ ખેરવતું સમીર અમે જોયું છે; ✍...© વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" જેટકો (જીઈબી), મુ. રાપર
" ઈર્ષા " ઈર્ષા જાગી ચમનને, ખીલતું તારું વદન જોઈને. ઈર્ષા જાગી પવનને, મહેકતી ભીની લટ જોઈને. કમર લચકાવતી ચાલે છે જ્યારે તું મટક મટક, ઈર્ષા જાગી હિરનને, મટકાતી તારી કમર જોઈને. કોમળ કોમળ ગુલાબી ગાલ જાણે ખીલતું કમળ, ઈર્ષા જાગી સુમનને, પંખૂડી સરીખા લબ જોઈને. અંગ અંગ છે તારું નશીલું ને જવાની મધુશાળા, ઈર્ષા જાગી અંજુમનને, બહેકતાં નયન જોઈને. નખશિખ છે "વ્યોમ"વાસીની અદ્ભૂત આવૃતિ, ઈર્ષા જાગી કવિજનને, બેનમૂન કવન જોઈને. ✍...© વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" GETCO (GEB), મુ. રાપર
" ભાર લઈને ફરું છું " ત્રણ શબ્દ ન કહી શકવાનો ભાર લઈને ફરું છું. પ્રણયની આ રમતમાં હું હાર લઈને ફરું છું. કઠપૂતળીના મંચ જેવું, બનતું ગયું છે જીવન, એક મુખોટે રોજ નવો કિરદાર લઈને ફરું છું. કળવા નથી દેતો કોઈને આ હૃદયની વ્યથાને, ભીતરમાં એવો એક અદાકાર લઈને ફરું છું. સમાવી બેઠો છું સાત સમંદર આ આંખોમાં, હસતી આંખોમાં પણ હું ક્ષાર લઈને ફરું છું. આમ જુઓ તો છે હર કોઈનો સાથ સંગાથ, ને આમ જુઓ તો સૂનો સંસાર લઈને ફરું છું. ઝગમગાતો રહું છું "વ્યોમ" માફક બહારથી, પણ શું કહું? અંદર એક અંધકાર લઈને ફરું છું. ✍...© વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" GETCO (GEB), મુ. રાપર.
" કસોટી જિંદગીની " કસોટી જિંદગીની, ઓછી નથી હોતી. ને શીખ એની કદીય, ખોટી નથી હોતી. ભણાવે છે હર પાઠ એ ઠોકર લગાવી, બસ, હાથમાં એનાં, સોટી નથી હોતી. કોઈ લક્ષ પામવું કંઇ અઘરું નથી હોતું, નિષ્ફળની ઈચ્છા જ, મોટી નથી હોતી. ત્રાજવે તોલાય સદા સત્ય, ઈમાનદારી, જુઠ ને બેઈમાનીની, કસોટી નથી હોતી. મૃત્યુ બાદ મહેકી ઊઠે, ભોમ ને "વ્યોમ" જીવતાં જેની મેલી, હથોટી નથી હોતી. ✍...© વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" GETCO (GEB), મુ. રાપર.
" શાને પાંખો આપી? " પહેલાં જગાવી પ્રેમ ને પછી ઝુરાપો આપી; કુમળા એક હૃદયમાં તેં યાદોં લાખો આપી; બસ ખાલી બતાવી સપનાં, ઊંચી ઉડાનનાં, કેદ કરવાં'તાં પાંજરે, તો શાને પાંખો આપી? એક શિકાયત રહી સદા, તારાથી ભગવાન, ગોપિત રહેવું' તું તારે, તો કેમ આંખો આપી? લોહીએ બાંધેલા સબંધો નિકળ્યા સૌ સ્વાર્થી, સરભર કર્યું પ્રભુ, એક દોસ્ત અનોખો આપી; જીવનભર અટવાયો, સુખ દુઃખના વમળમાં, પોસ્યું સદા દુઃખને "વ્યોમ", સુખને ખો આપી; ✍...© વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" GETCO (GEB), મુ. રાપર.
" ગઝલમાં " જાણું છું કે છે જરૂરી શેરિયત ગઝલમાં. પણ લખું છું જિંદગીની હકીકત ગઝલમાં. નથી જાણતો વધું હું મક્તા કે મત્લા વિશે, કિંતુ હોવા જોઈએ શેર મજબૂત ગઝલમાં. લય ને પ્રાસ જળવાઈ રહે એક ગઝલમાં, એટલે છે રદીફ કાફિયાની જરૂરત ગઝલમાં. છંદ ને અલંકાર તો છે શણગાર ગઝલનાં, અછાંદસે લાવે સુંદરતા શાશ્વત ગઝલમાં. કલ્પના છે અભિન્ન અંગ ગઝલનું "વ્યોમ" તો દર્દ હૃદયનાં કરે સુંદર સજાવટ ગઝલમાં. ✍... વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" જેટકો (જીઈબી), મુ. રાપર
" માતાપિતાના ચરણોમાં સ્વર્ગ " પળભરમાં દૂર થઈ જાય એનો ઓછાયો. જેમના ઉપર હોય છે પિતાશ્રીનો પડછાયો. વેચી ખુદનાં સુખચેન, આરામ ને તંદુરસ્તી, પરિવાર માટે એક બાપ, ખુશી ખરીદી લાયો. મા છે ઘરની ચાર દીવાલ, છત ને ઓસરી, પરંતુ, બાપ તો છે એ ઘરનો મજબૂત પાયો. મા વિના સંતાનોનો હશે સૂનો સંસાર, પરંતુ! જિંદગી લૂટાઈ જાય જો છૂટે બાપનો છાંયો. માતાપિતાના ચરણોમાં જ સ્વર્ગ છે "વ્યોમ" સુધરી જાય જિંદગી જો સમજે હર જાયો. ✍... વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" જેટકો (જીઈબી), મુ. રાપર
" હું ને મારો પડછાયો " આજ અમે ખુલીને મળ્યા, હું ને મારો પડછાયો. ખૂબ પછી વાતોએ ચડ્યા, હું ને મારો પડછાયો. ટેકો આપ્યો'તો જેને, એ જ હટી ગયાં ખરા સમયે, છતાં પણ કદી ન કોઈને નડ્યા, હું ને મારો પડછાયો. ચોમેર છે આજકાલ, ભીડભાડ શહેરની સડકો પર, ને, એમાંય એકલાં જ ભટક્યા, હું ને મારો પડછાયો. ખીલી ઊઠ્યાં જુવો, હર બાગબાન શરદની મોસમમાં, લ્યો પાનખર માફક ખરી પડ્યા, હું ને મારો પડછાયો. છૂટતાં રહ્યાં છે એક પછી એક સબંધ અને સંગાથી, અંત વેળા પણ સાથે જ રહ્યા, હું ને મારો પડછાયો. ✍... વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" જેટકો (જીઈબી), મુ. રાપર
" જતાં રહ્યાં " હાથ અમારો એ, છોડીને જતાં રહ્યાં જન્માંતરનો સબંધ તોડીને જતાં રહ્યાં. કેમ કરીને ભૂલવી મારે એ પળને? કહો! આંખમાં આંખ એ પરોવીને જતાં રહ્યાં. આંગણે ઊભો રહીને કરતો રહ્યો પ્રતીક્ષા, ને, એ ઊંબરો ઓળંગીને જતાં રહ્યાં. આપી ગયાં છે જીવનભરનો સંતાપ એ, ખરતાં આંસુથી આંસુ જોડીને જતાં રહ્યાં. ના સમજ્યાં એ પ્રેમ કે, હૃદયની વેદનાને! બસ ઉતાવળે ઉતાવળે દોડીને જતાં રહ્યાં. એમની નફરત ને સમજી બેઠાં 'તાં પ્યાર, જતાં જતાં એ આંખ ખોલીને જતાં રહ્યાં. સુરાલયમાં પણ ના મળ્યો સંતોષ જ્યારે, ભરેલા હર જામ અમે ઢોળીને જતાં રહ્યાં. ના રહી આશા એમના પાછાં ફરવાની તો, "વ્યોમ" ખુદની કબર ખોદીને જતાં રહ્યાં. ✍... વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" જેટકો (જીઈબી), મુ. રાપર
કહું તો કોને કહું? દર્દ અને ચાહતની વાત, કહું તો કોને કહું? કેમ ગુજારી એકલાં રાત? કહું તો કોને કહું? ના તો પલટીને જોયું કે, ના કહ્યું અલવિદા! કેવી હતી એ મુલાકાત? કહું તો કોને કહું? મહોબ્બત એમની ના મળી, તો ના સહી! કેમ મળી દર્દની સોગાત? કહું તો કોને કહું? બની શબ્દ ઊતર્યા કાગળે, દર્દ આ દિલનાં! ગઝલ થકી એ રજુઆત, કહું તો કોને કહું? વરસાદની જેમ, દર્દ વરસાવતું રહ્યું "વ્યોમ" જાણે કે થયો ઉલ્કાપાત, કહું તો કોને કહું? ✍... વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ" જેટકો (જીઈબી), મુ. રાપર.
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
