આંખ માં ઊંઘ છે,
પણ હાથમાં ફોન જલેલો છે.
સો km દૂર કોઈની ચિંતા થાય છે,
પણ ઘરની અંદર શું થાય છે એ ખબર નથી.
વિડિયોઝ માં તો બોલ બોલ કરવું છે,
પણ જો સામે કોઈ ભટકી જાય તો બોલવું નથી.
સ્વપ્નાઓ તો ઘણા જોયા,
પણ એને પુરા કરવાનો time જ મળતો નથી.
ખાધું તો છે ઘણું,
પણ એને પચાવાની ફુરસત મળતી નથી.
બગસાઓ ઉપર આવે બગાસાં,
તોય ફોન મૂકવાનું નામ નથી.
અહીંયા વિચાર અને વાણીમાં ફેર છે,
એટલે જ આને મોર્ડન એજ કહેવાય.
-story cafe
