શ્વાસ લેવા છતાં રૂંધાય છે છાતી. જાણે, ગુંચડુંવાળી ચઢાવેલ હોય મને અભળાયે! આંખ ખુલે છે જ્યારે પથારીમાં બધું એ જ હોય, છતાં મનાવવું પડે છે મનને હા, તું કેદી છે. વિશ્વાસ કરાવવા ગેલેરીમાં જઈ બતાવે છે આંખ જો. આ સુનસાન રસ્તા - આ પંખીઓનો સ્પષ્ટ સંભળાતો કલરવ - ના ધુમાડો, ના માનવોનો ઘોંઘાટ..
