રહુ છું ભાડાના મકાનમાં,
રાેજ શ્વાસ વહેંચી ભાડુ ચૂકવું છુ....,
મારી ઔકાત બસ માટી જેટલી છે....
વાતાે હું રાજ મહેલની કરી જાઉં છું.....,
ખાખ થઈ જવાની આ કાયા
એક દિન....
છતા ખૂબસુરતી પર
અભિમાન કરુ છું ....,
મને ખબર છે, હું સ્મશાને પણ
પાેતાના સહારે નથી
જઈ શકવાનો...
.... એટલે જ હું જમાનામાં તમારા
જેવા દાેસ્ત બનાવું છું...!!
