Quotes by Jay Vora in Bitesapp read free

Jay Vora

Jay Vora

@jayvora9963


kabhi yaadon me Milo to sahi
kabhi tukde batoro to sahi

wajood apna kyu kho diye ho
kabhi kashti se utro to sahi

kal bhi raat thi aaj bhi raat hogi
andhero se sawera chhano to sahi

haath hi uthe he to bandgi ke liye
kabhi khud se nazre milao to sahi

aayega koi aur chala bhi jayega
khud se wafaa jatao to sahi

manaa ki khawabo ki salaakhe he
zanzire hilake khud ko zinda karo sahi

Read More

jo hua achcha hua....lekin agar us se aap kuch sikhte nahi ho tab woh boora ho jaata he.

Har Har Mahadev

What the exact place demanded by pandav....?

Indraprastha = Southern part of Delhi.

Vyaghprasth = Bagpat .

Soniprasth = Sonipat.

Panduprasth = Panipat.

Tilprasth = Tiplat (part of faridabad).

એક છોકરો એના પપ્પા ને....

" પપ્પા , એ તો કયો ,ખરેખર પપ્પા એટલે થાય શું ? "

પપ્પા : " જો બકા , જ્યારે હું કુંવારો હતો , ત્યારે આખો " પ" હતો , જ્યારે લગ્ન થયા ત્યારે અડધો
" પ્" થયો , અને તું આયો એટલે થયો " પા "...
થઈ ગયું ને પપ્પા .

Read More

ऊंगली बढ़ाकर जो चांद का इशारा करता है।
पर हाथ थामकर जो राह भी दिखाता है।।

खुद गिरकर जो बच्चो को चलना सीखाता है।
मुस्किले कितनी भी हो , जीना सिखाता है।।

कोन अपना , कितना अपना और क्यू अपना ।
दूसरो तक का अपना दायरा बनाना तय करता है।।

हाथ छोड़ने से गले लगाने तक जो साथ रहता है।
अपनी धड़कन में हम को समा लेता है।।

सिर्फ नौ महीने नही , सारी जिंदगी हमे जीता है।
पंख ही नही हमे उड़ान भी जो देता है।।

धरोहर से हमे जोड़कर जो ऊंचाईया देता है।
रूठे कभी हम , तो खुद भी रूठ जाता है।।

कह नही पाता लेकिन सब कुछ जान जाता है।
अपने कल को हमारे आज के लिए भूल जाता है।।

कृष्णा की गीता तो कभी बुद्ध की वाणी है वोह ।
चाणक्य की नीति , कभी राम की कहानी है वोह।।

हजारों थकानो को पल में भूल जाता है ।
जब हमारा खिला चेहरा सामने पाता है।।

मां का दुलार तो एक जैसा ही मिलता है हमे ।
लेकिन पिता हर घाट का अनुभवी होता है।।

गूलर है हमारे सपनों का जो कभी खाली न होगा ।
कृष्णा है हमारे पार्थ का , कभी रोने नही देगा ।।

पिता है , और तो क्या बया करे उनकी सरहदों का ।
बाहों में अपनी सारा ब्रह्मांड सिकोड़े बैठा है।।

Happy father's day.

Read More

બ્રાહ્મણની રસોઈ ને રાજપૂતની રીત,
વાણિયાનો વેપાર ને પારસીની પ્રીત.

નાગરની મુત્સદી ને વ્યાસની ભવાઈ,
લોહાણાની હુંસાતુંસી ને ભાટિયાની ભલાઈ.

આયરની રખાવટ ને ચારણની ચતુરાઈ,
મેમણની મક્કારી ને સૈયદની લુચ્ચાઈ.

કણબીની ખેતી ને સંધીની ઉઘરાણી,
પઠાણનું વ્યાજ ને ઘાંચીની ઘાણી.

મેરનો રોટલો ને પૂજારીનો થાળ,
કોળીની કરકસર ને ભક્તોની માળ.

વહિવંચાની બિરદાવળી ને ઢાઢીનાં વખાણ,
ભાટની કવિતા ને માણભટ્ટની માણ.

મણિયારાની ચૂડલી ને વાંઝાનો વણાટ,
ખવાસની ચાકરી ને ખત્રીનો રંગાટ.

સીદ્દીઓનો મસીરો ને કાગદીની શાઈ,
ખોજાના ડાળિયા ને કંદોઈની મિઠાઈ.

ચુંવાળિયાનું પગેરૂં ને વાઘેરની કરડાઈ,
આડોડિયાની ઝડઝપટ ને તરકની તોછડાઈ.

અબોટીનાં કીર્તન ને બદાણિયાની ઠેક,
સોમપુરાના મંદિરો ને ઘંટિયાની ખેપ.

સરૈયાનો સુરમો ને સુતારનું ઘડતર,
મોચીનાં પગરખાં ને કડિયાનું ચણતર.

વોરાની નમ્રતા ને વાળંદનો જવાબ,
પસાયતાનો ખુંખારો ને દરવાણીનો રૂવાબ.

ખારવાનું વહાણવટું ને લોધીની જાળ,
દરજીનો ટાંકો ટેભો ને પ્રજાપતિનો ચોફાળ.

નાડીયાનું ગાડાનારણ ને કાયસ્થની કલમ,
વૈદ્યનું પડીકું ને ગંજેરીની ચલમ.

રામાનંદીની આરતી ને મુલ્લાની બાંગ,
ભોઈનું રાંધણું ને ભરવાડોની ડાંગ.

સિપાઈનો સાફો ને નટડાનો દોર,
કાશીના પંડિતો ને તીરથના ગોર.

વાળંદની હજામત ને ચામઠાની શાન,
લુહારિયાની અટાપટી ને ડફેરનું નિશાન.

કબ્બાડીની કુહાડી ને ભીલનું તીર,
શીખની ઉતાવળ ને ધૂળધોયાની ધીર.

માધવિયાની કે’ણી ને ભવાયાનો ભાગ,
ઢાઢીની રામલીલા ને ધૂતારાનો લાગ.

મતવાનું મૈયારૂં ને રાંકાની રાબ,
ભીખારીની ઝોળી ને માળીની છાબ.

નાથનો રાવણહથ્થો ને ભાંડના ગાલ,
ચોરટાની શિયાળી ને તસ્કરનો ખ્યાલ.

મલ્લની કુસ્તિ ને બહુરૂપીનો વેશ,
જાદૂગરની ચાલાકી ને માલધારીનો નેસ,

ભોપાનો ભભકો ને રબારીની પુંજ,
ભરથરીનું ખપ્પર ને શેતાનની સૂઝ.

પ્રશ્નોરાનું વૈદું ને નાઘોરીનો નાતો,
સાધુનું સદાવ્રત ને કસાઈનો કાતો.

લંઘાના ત્રાસાં ને તૂરીનું રવાજ,
કામળિયાના કાંસિયા ને ડબગરનું પખાજ.

રખેહરનો ઢોલ ને મીરની શરણાઈ,
મારગીનો તંબૂરો ને ધોબીની ધોલાઈ.

જંગમનો ટોકરો ને રાવળનું ડાક,
વાદીની મોરલી ને બારવટિયાની ધાક.

લંઘીના રાજિયા ને યોગીની મોજ,
જત્તીનો ત્યાગ ને ફિરંગીની ફોજ.

વાંસફોડાના વાંસ ને હિજડાની તાળી,
ગોકળીનો ગોફણિયો ને રાજૈયાની થાળી.

સલાટની ઘંટી ને પીંજારાની તળાઈ,
સંઘાડિયાનો ઢોલિયો ને મજૂરની કમાઈ.

સંન્યાસીનું મુંડન ને જોગીની ધૂણી,
ફકીરની કદુવા ને શરાફીની મૂડી,

લુહારની ધમણ ને ગાંધર્વનું ગાણું,
જૈનોના ઉપવાસ ને સુરતીનું ખાણું.

મેઘવાળની મજૂરી ને ઘાંચીની ધાર,
દાડીયાની દાતરડી ને ખાણીયાનો ડાર,

માજોઠીનું ગધેડું ને ચુનારનો ભઠ્ઠો,
જતની સાંઢણી ને વણઝારાની પોઠયો,
ઘેડિયાની ટીપણી ને પઢોરાના રાસ,
કલાલનો દારૂ ને કઠિયારાનો કાંસ,

થોરોની ઈંઢોણી ને ચમારનો કુંડ,
સ્વામિનારાયણનો ચાંદલો ને અતિતનું ત્રિપુંડ,
મુંડાનો વાંદરો ને દેવીપૂજકની વઢવેડ,
વેરીયાની કરવત ને હિજરતની હેલ્ય...
*-કવિ પિંગળશીભાઈ મેઘાંણદ લીલા(ગઢવી)*

Read More

kaivalya...