"ફરી કહું છું જિંદગી પાછી વળી જા.
હું માણસ નથી સીધી લીટીનો એટલું કળી જા.
નમકનો સોદો રહેવા દે, ન આમ રળી જા.
લઈ જખ્મો ફરું છું તાજાં, ન લોહીમાં ભળી જા."
- મૃગતૃષ્ણા
____________________
૯. ડ્રેગનનું અભયારણ્ય
પેરિસની એ નિર્જન, સાંકડી ગલીમાં ચંદ્રનો આછો પ્રકાશ પથરાયેલો હતો. કેટાકોમ્બ્ઝની ભયાનક ગૂંગળામણ પછી ખુલ્લી, તાજી હવા ફેફસામાં ભરતાં સૅમ અને વ્યોમ રૉયને અપાર શાંતિનો અનુભવ થયો. પણ આ શાંતિ ક્ષણિક હતી, એ તેઓ જાણતા હતા.
"આપણે અહીં વધુ સમય ઊભા રહી શકીએ નહીં," વ્યોમ રૉયે હાંફતાં કહ્યું. એમના માથા પર વાગેલા ફટકાની અસર હવે વર્તાઈ રહી હતી. એમને ચક્કર જેવું લાગી રહ્યું હતું. "પેલા માણસના સાથીઓ ગમે ત્યારે અહીં પહોંચી શકે છે."
સૅમે ચારેબાજુ નજર ફેરવી. "આપણે કોઈ સુરક્ષિત જગ્યા શોધવી પડશે, દાદુ. જ્યાં આપણે આ નવી ચાવી અને 'ડ્રેગનનું અભયારણ્ય' વિશે વિચારી શકીએ."
"હા, અને મારે તારા પિતાની ડાયરી ફરીથી જોવી પડશે," દાદુએ કહ્યું. "કદાચ 'ડ્રેગનનું અભયારણ્ય' વિશે એમાં કોઈ ઉલ્લેખ હોય જે પહેલાં આપણા ધ્યાનમાં ન આવ્યો હોય."
તેઓ ઝડપથી એ ગલીમાંથી બહાર નીકળીને મુખ્ય રસ્તા તરફ ચાલવા લાગ્યા. રાત્રિના લગભગ બે વાગ્યા હશે. રસ્તાઓ સૂમસામ હતા, પણ ક્યારેક કોઈક વાહન પસાર થઈ જતું. એમને એક નાનકડું, ૨૪ કલાક ખુલ્લું રહેતું કાફે દેખાયું. એના ઝાંખા પ્રકાશમાં થોડાઘણા લોકો બેઠેલા હતા.
"ચાલો, ત્યાં જઈએ," સૅમે સૂચવ્યું. "ભીડમાં આપણે થોડા સુરક્ષિત રહીશું અને કદાચ કંઈક ગરમ પીણું પણ મળી જશે."
કાફેમાં પ્રવેશીને તેઓ એક ખૂણાનું ટેબલ શોધીને બેસી ગયા. ગરમ કોફીનો ઓર્ડર આપીને વ્યોમ રૉયે સૅમની બેગમાંથી આદિત્ય રૉયની ડાયરી કાઢી.
"SANCTUARIUM DRACONIS," દાદુએ ધીમા અવાજે વાંચ્યું. "ડ્રેગનનું અભયારણ્ય. પેરિસમાં એવી કઈ જગ્યા હોઈ શકે?"
સૅમે પોતાના ફોનમાં ઝડપથી 'Dragon Sanctuary Paris' સર્ચ કર્યું, પણ કોઈ ચોક્કસ પરિણામ ન મળ્યું. મોટાભાગની લિન્ક કાલ્પનિક કથાઓ અથવા વિડીયો ગેમ્સ તરફ દોરી જતી હતી.
"આટલું સહેલું નથી," સૅમે નિરાશા સાથે કહ્યું. "આ કોઈ ગુપ્ત નામ હોવું જોઈએ."
વ્યોમ રૉય ડાયરીનાં પાનાં ફેરવી રહ્યા હતા. એમની નજર એક ચોક્કસ પાના પર અટકી. ત્યાં આદિત્ય રૉયે પેરિસના કેટલાક પ્રાચીન સ્થળો અને એમની સાથે જોડાયેલી દંતકથાઓ વિશે નોંધ કરી હતી. એમાં એક જગ્યાનો ઉલ્લેખ હતો – ‘Rue du Dragon’ (ડ્રેગન સ્ટ્રીટ).
"સૅમ, આ જો," દાદુએ ઉત્તેજના સાથે કહ્યું. "તારા પિતાએ 'Rue du Dragon' અને એની આસપાસના વિસ્તારમાં સેન્ટ જ્યોર્જ અને ડ્રેગનની દંતકથા સાથે જોડાયેલા કેટલાક જૂના પ્રતીકો અને શિલ્પો વિશે લખ્યું છે. એમણે એ પણ નોંધ્યું છે કે આ વિસ્તાર પ્રાચીનકાળમાં કોઈક ગુપ્ત સમુદાયનું કેન્દ્ર હોઈ શકે છે."
"ડ્રેગન સ્ટ્રીટ?" સૅમે પૂછ્યું. "શું 'ડ્રેગનનું અભયારણ્ય' ત્યાં હોઈ શકે?"
"શક્યતા છે," દાદુએ કહ્યું. "ડ્રેગન કે સર્પ... 'સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ'... આ બધું એકબીજા સાથે જોડાયેલું લાગે છે. એમણે સૅમ પાસે ચાવી માંગી બતાવતાં કહ્યું, "અને આ સોનેરી ચાવી જો." એમણે ચાવી હાથમાં લીધી. "એના પરનું નકશીકામ જો. ડ્રેગનના આકારો ખૂબ જ ઝીણવટપૂર્વક કોતરેલા છે. આ કોઈ સામાન્ય ચાવી નથી."
સૅમે ધ્યાનથી ચાવીનું નિરીક્ષણ કર્યું. ડ્રેગનની આંખો જાણે એને જોઈ રહી હોય એવું લાગ્યું. "આ ચાવી કોઈક ખાસ તાળા માટે જ બની હશે."
"આપણે 'Rue du Dragon' જઈને તપાસ કરવી પડશે," દાદુએ નિર્ણય કર્યો. "સવાર પડવાની રાહ જોવી યોગ્ય નથી. 'ગાર્ડિયન્સ ઓફ શેડોઝ' પણ કદાચ આ જ દિશામાં વિચારી રહ્યા હશે."
કોફી પૂરી કરીને તેઓ કાફેમાંથી બહાર નીકળ્યા. 'Rue du Dragon' શહેરના બીજા છેડે હતો. આટલી રાત્રે ટેક્સી મળવી મુશ્કેલ હતી, અને મેટ્રો પણ બંધ થઈ ગઈ હશે. એમણે પગપાળા જ જવાનું નક્કી કર્યું.
પેરિસના રાત્રિના મૌનમાં એમના પગલાંનો અવાજ ગુંજી રહ્યો હતો. દરેક વળાંક પર, દરેક અંધારા ખૂણામાં એમને ભયનો આભાસ થતો. સૅમે પેલી છરી, જે એમણે પેલા હુમલાખોર પાસેથી લીધી હતી, તે મજબૂતીથી પકડી રાખી હતી. વ્યોમ રૉય પણ સાવધાન હતા.
લગભગ એકાદ કલાક ચાલ્યા પછી, તેઓ 'Rue du Dragon' પહોંચ્યા. એ એક સાંકડી, પથ્થર જડેલી ગલી હતી, જેની બંને બાજુ જૂના, ઐતિહાસિક મકાનો હતા. ચંદ્રપ્રકાશમાં એ ગલી રહસ્યમય લાગી રહી હતી.
"હવે?" સૅમે દાદુ સામે જોયું.
"આખી ગલીમાં ક્યાં શોધીશું?"
વ્યોમ રૉયે આસપાસ નજર ફેરવી.
"આદિત્યએ ડાયરીમાં એક જૂના, લગભગ ત્યજી દેવાયેલા પુસ્તકાલયનો ઉલ્લેખ કર્યો હતો, જે આ ગલીમાં ક્યાંક આવેલું છે. એણે લખ્યું હતું કે એના પ્રવેશદ્વાર પર ડ્રેગનનું એક અસ્પષ્ટ શિલ્પ છે."
તેઓ ધીમે ધીમે ગલીમાં આગળ વધવા લાગ્યા, દરેક મકાનના દરવાજા અને દીવાલોનું બારીકાઈથી નિરીક્ષણ કરતા. કેટલાક મકાનોની દીવાલો પર જૂના, ઘસાઈ ગયેલા શિલ્પો હતા, પણ ડ્રેગનનું કોઈ સ્પષ્ટ ચિહ્ન દેખાતું નહોતું.
અચાનક, સૅમની નજર એક જૂના, બંધ દરવાજા પર પડી. દરવાજાની ઉપર, પથ્થરમાં કોતરેલું, ઘણું ઘસાઈ ગયેલું એક શિલ્પ હતું. ધ્યાનથી જોતાં, એમાં એક પાંખવાળા સર્પ, એટલે કે ડ્રેગનનો આભાસ થતો હતો. એની નીચે, ધૂળ અને કરોળિયાના જાળાંથી ઢંકાયેલું એક નાનકડું તાળું લટકી રહ્યું હતું.
"દાદુ, અહીં જુઓ!" સૅમે ઉત્તેજનાથી કહ્યું.
વ્યોમ રૉયે નજીક આવીને જોયું. "હા, આ એ જ હોવું જોઈએ! આ શિલ્પ... અને આ તાળું..."
સૅમે કંપતા હાથે સોનેરી ચાવી કાઢી અને તાળામાં નાખી. એક ક્ષણ માટે એને લાગ્યું કે ચાવી ફસાઈ જશે, પણ પછી એક નાનો 'ક્લિક' અવાજ આવ્યો અને તાળું ખૂલી ગયું!
એમણે ધીમેથી દરવાજાને ધક્કો માર્યો. કીચૂડાટ અવાજ સાથે દરવાજો અંદરની તરફ ખુલ્યો. અંદર ગાઢ અંધકાર અને બંધિયાર હવાની વાસ હતી. જાણે વર્ષોથી કોઈએ આ દરવાજો ખોલ્યો ન હોય.
"ડ્રેગનનું અભયારણ્ય..." સૅમે ગણગણ્યું.
એમણે ફોનની ટોર્ચ ચાલુ કરી. ટોર્ચનો પ્રકાશ અંદરના દ્રશ્ય પર પડ્યો. એ એક નાનો, ગોળાકાર ઓરડો હતો. દીવાલો પર પુસ્તકોથી ભરેલી છાજલીઓ હતી, જેમાંથી મોટાભાગનાં પુસ્તકો ધૂળ અને જાળાંથી ઢંકાયેલાં હતાં. ઓરડાની બરાબર મધ્યમાં, પથ્થરની એક વેદી જેવું કંઈક હતું.
"આપણે અંદર જવું પડશે," દાદુએ કહ્યું. એમનો અવાજ ઉત્તેજના અને થોડા ભયથી ભરેલો હતો.
તેઓ સાવધાનીથી અંદર પ્રવેશ્યા. જેવો સૅમે વેદી તરફ પગલું ભર્યું, એનો પગ જમીન પર પડેલા કોઈક પથ્થર સાથે અથડાયો. પથ્થર થોડો ખસ્યો, અને એની નીચે એક નાનકડી તકતી દેખાઈ. તકતી પર કંઈક કોતરેલું હતું.
સૅમે નીચે નમીને ધૂળ સાફ કરી. એના પર પ્રાચીન લેટિન લિપિમાં થોડા શબ્દો કોતરેલા હતા: "HIC SERPENS COR CUSTODIT" (અહીં સર્પ હૃદયનું રક્ષણ કરે છે).
"'સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ' અહીં છે!" સૅમે લગભગ ચીસ પાડી. "આપણે પહોંચી ગયા, દાદુ!"
વ્યોમ રૉયના ચહેરા પર ગર્વ અને રાહતનું મિશ્ર સ્મિત હતું. "હા, દીકરા. તારા પિતાની શોધ... આપણે એને અંજામ સુધી પહોંચાડવાની ખૂબ નજીક છીએ."
પણ એમની ખુશી ક્ષણિક હતી. જેવો એમણે વેદીનો સ્પર્શ કર્યો, ઓરડાના બીજા છેડેથી, છાયામાંથી, એક આકૃતિ બહાર આવી.
"આટલું સહેલું નથી, રૉય પરિવાર," એક ઠંડો, કર્કશ અવાજ સંભળાયો. "તમે ખરેખર વિચાર્યું કે 'સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ' સુધી પહોંચવું આટલું સરળ હશે?"
સૅમ અને વ્યોમ રૉય સ્તબ્ધ થઈ ગયા. એમની સામે 'ગાર્ડિયન્સ ઓફ શેડોઝ'નો બીજો એક સભ્ય ઊભો હતો. એના હાથમાં એક ચમકતી તલવાર હતી, અને એની આંખોમાં ક્રૂરતા હતી.
"લાગે છે કે છેલ્લો પડાવ હજી બાકી છે," વ્યોમ રૉયે ધીમા પણ મક્કમ અવાજે કહ્યું, સૅમને પોતાની પાછળ કરતાં.
સૅમે જોયું કે પેલા માણસની પાછળ, અંધારામાં, બીજી બે આકૃતિઓ પણ ઊભી હતી. તેઓ ઘેરાઈ ગયા હતા.
(ક્રમશઃ)
