"નક્કી આ પ્રારબ્ધ જ છે,જ્યાં કેડી નથી ત્યાં રસ્તા ખૂલે છે,ઘનઘોરમાં પણ ભાનુ ઉગે છે.માત્ર ધગશ ને વિશ્વાસ જરૂરી છે, જો હામ હોય તો પથ્થરમાય ફૂલો ખીલે છે."
- મૃગતૃષ્ણા ____________________
૫. લુવ્ર મ્યુઝિયમ
બીજી સવારનો સૂર્ય પેરિસ પર એની સોનેરી આભા પાથરી રહ્યો હતો, પણ સૅમ અને વ્યોમ રૉયના મનમાં એક અજંપાભરી ઉત્તેજના હતી. નાસ્તો પણ માંડ ગળે ઉતર્યો. એમના મનમાં ગઈ રાત્રે વાંચેલી ડાયરીના શબ્દો અને લુવ્ર મ્યુઝિયમમાં છુપાયેલા રહસ્યના વિચારો ઘુમરાઈ રહ્યા હતા.
"આપણે કયા સમયે નીકળીશું?" સૅમે પૂછ્યું, એનો અવાજ સામાન્ય કરતાં થોડો વધુ ગંભીર હતો.
"મ્યુઝિયમ ખૂલતાંની સાથે જ. ભીડ ઓછી હશે, અને આપણે શાંતિથી આપણું કામ કરી શકીશું," વ્યોમ રૉયે જવાબ આપ્યો. એમણે રાત્રે જ લુવ્રના નકશા અને એના વિવિધ વિભાગોનો અભ્યાસ કરી લીધો હતો.
લગભગ નવ વાગ્યે, તેઓ લુવ્રના વિશાળ ચોગાનમાં ઉભા હતા. કાચનો પિરામિડ સૂર્યપ્રકાશમાં ઝળહળી રહ્યો હતો. "જ્યાં સૂર્યદેવ રાત્રિના રાજાને મળે છે..." સૅમના મનમાં પિતાના શબ્દો ગુંજી ઉઠ્યા. આ જ એ જગ્યા હતી.
તેઓ મુખ્ય પ્રવેશદ્વારથી અંદર દાખલ થયા. લુવ્રની ભવ્યતા અને વિશાળતા કોઈને પણ અભિભૂત કરી દે તેવી હતી. દિવાલો પર લટકતી અમૂલ્ય કલાકૃતિઓ, પ્રાચીન શિલ્પો અને ઇતિહાસના અવશેષો – દરેક વસ્તુ પોતાની કહાણી કહેતી હતી. પણ આજે સૅમ અને દાદુનું ધ્યાન એ કલાકૃતિઓ પર નહોતું. એમની નજર કોઈક અજાણ્યા ચિહ્ન, રૉય પરિવારના ગુપ્ત પ્રતીકને શોધી રહી હતી.
"આટલી મોટી જગ્યામાં એ ચિહ્ન ક્યાં શોધીશું?" સૅમે થોડી નિરાશા સાથે કહ્યું.
"ધીરજ રાખ, દીકરા," વ્યોમ રૉયે એના ખભા પર હાથ મુક્યો. "તારા પપ્પાએ કોઈક એવી જગ્યા પસંદ કરી હશે જે બહુ દેખીતી ન હોય, પણ સુરક્ષિત હોય. આપણે પદ્ધતિસર શોધ કરવી પડશે."
એમણે ઇજિપ્શિયન એન્ટિક્વિટીઝ વિભાગથી શરૂઆત કરી. સ્ફિન્ક્સ, મમી, અને હિયેરોગ્લિફિક્સથી ભરેલા પથ્થરો વચ્ચે તેઓ પેલું નાનકડું, ઓરોબોરોસની અંદરનું ચિહ્ન શોધી રહ્યા હતા. કલાકો વીતવા લાગ્યા. એક પછી એક વિભાગો તેઓ ખૂંદી વળ્યા – ગ્રીક અને રોમન કલાકૃતિઓ, પુનર્જાગરણ કાળના ચિત્રો, નેપોલિયનના એપાર્ટમેન્ટ્સ... પણ પેલું ચિહ્ન ક્યાંય નજરે ન પડ્યું.બપોર થવા આવી હતી. સૅમ હવે થાકી ગયો હતો અને થોડો હતાશ પણ. "દાદુ, મને લાગે છે કે આપણે ખોટી જગ્યાએ શોધી રહ્યા છીએ. કદાચ પપ્પાનો ઈશારો કંઈક બીજો હોય."
વ્યોમ રૉય પણ ચિંતિત દેખાતા હતા, પણ એમણે હિંમત ન હારી. "ના, સૅમ. મને વિશ્વાસ છે કે આપણે સાચા માર્ગ પર છીએ. કદાચ આપણે કંઈક ચૂકી રહ્યા છીએ. ડાયરીમાં બીજો કોઈ સંકેત હતો? કોઈ ચોક્કસ વિભાગનો ઉલ્લેખ?"
સૅમે ફરી મનમાં ડાયરીના શબ્દો યાદ કર્યા. "ના, કોઈ ચોક્કસ વિભાગનો ઉલ્લેખ નથી. ફક્ત પેલી પંક્તિ અને પ્રતીક."
એ સમયે એમની નજર લુવ્રના ઓછા જાણીતા, મધ્યયુગીન લુવ્ર (Medieval Louvre) વિભાગ તરફ ગઈ. આ વિભાગ લુવ્રના પાયા નીચે, કિલ્લાના મૂળ અવશેષો દર્શાવતો હતો. અહીં ભીડ પ્રમાણમાં ઓછી હતી, અને વાતાવરણ થોડું ભેજવાળું અને રહસ્યમય હતું. પથ્થરની જૂની દિવાલો, અંધારીયા ઓરડાઓ અને સાંકડા રસ્તાઓ હતા.
"ચાલો, અહીં એક વાર જોઈ લઈએ," દાદુએ સૂચવ્યું.
તેઓ મધ્યયુગીન લુવ્રના ઊંડાણમાં ઉતરવા લાગ્યા. અહીં પ્રકાશ ઓછો હતો, અને પથ્થરો પર શેવાળ બાઝેલી હતી. એક ક્ષણ માટે સૅમને લાગ્યું કે જાણે તેઓ સમયમાં પાછા ફરી ગયા હોય.
એક સાંકડા કોરિડોરમાંથી પસાર થતી વખતે, સૅમની નજર દિવાલ પર કોતરેલા કેટલાક જૂના ચિહ્નો પર પડી. મોટાભાગના અસ્પષ્ટ અને ઘસાઈ ગયેલા હતા. પણ અચાનક... એણે જોયું! એક નાનકડું, લગભગ અડધો ઇંચનું ચિહ્ન. ઓરોબોરોસની અંદર પેલું જ બીજું પ્રતીક! એ એટલું નાનું અને અસ્પષ્ટ હતું કે સહેલાઈથી નજરમાં ન આવે.
"દાદુ! આ જુઓ!" સૅમનો અવાજ ઉત્તેજનાથી ધ્રુજી રહ્યો હતો.વ્યોમ રૉય ઝડપથી એની પાસે આવ્યા. એમણે એ ચિહ્ન ધ્યાનથી જોયું. "હા! આ એ જ છે! આપણે શોધી કાઢ્યું!" એમની આંખોમાં રાહત અને ગર્વની ચમક હતી.
એ ચિહ્નની બરાબર નીચે, પથ્થરની દિવાલમાં એક નાનકડી, લગભગ અદ્રશ્ય તિરાડ દેખાતી હતી. સૅમે ધ્યાનથી જોયું. એ તિરાડ કોઈક ખાના કે છૂપી જગ્યાનો ભાગ હોય એવું લાગતું હતું. એણે ખિસ્સામાંથી પેલી ચાંદીની ચાવી કાઢી. એ ચાવીનું કદ અને આકાર એ તિરાડમાં બરાબર બંધબેસતું હતું!આજુબાજુ કોઈ નહોતું. સૅમે ધ્રુજતા હાથે ચાવી તિરાડમાં નાખી અને હળવેથી ફેરવી. એક મંદ 'ક્લિક' અવાજ આવ્યો, અને પથ્થરનો એક નાનો ટુકડો સહેજ બહાર આવ્યો, જાણે કોઈક છૂપું બારણું હોય.
સૅમે એ પથ્થરને ખેંચ્યો. અંદર એક નાનકડી, ધાતુની પેટી હતી, જે પેલી ચર્ચમાંથી મળેલી પેટી કરતાં થોડી મોટી હતી. એના પર પણ ધૂળ અને કરોળિયાના જાળા બાઝેલા હતા."આ... આ જ હોવું જોઈએ," સૅમે ગળગળા અવાજે કહ્યું. એના હાથ પેટી ખોલવા માટે અધીરા બન્યા હતા.વ્યોમ રૉયે સાવચેતીથી આસપાસ નજર કરી. "ઝડપ કર, સૅમ. કોઈ આવી જાય એ પહેલાં."સૅમે પેટી ખોલી. અંદર, મખમલના કપડા પર, એક ચર્મપત્રનો વીંટો, થોડા જૂના સિક્કા અને એક નાનકડી, કાળા પથ્થરની બનેલી, સર્પના આકારની વીંટી પડી હતી.ચર્મપત્ર પર ઝાંખા અક્ષરે કંઈક લખેલું હતું. એ ભાષા સૅમને અજાણી લાગી, પણ એમાં કેટલાક પ્રતીકો એવા હતા જે એણે પિતાની ડાયરીમાં જોયા હતા.
"આ શું છે, દાદુ?" સૅમે ચર્મપત્ર ઉંચકતા પૂછ્યું.
"આ કોઈક પ્રાચીન લિપિ લાગે છે," વ્યોમ રૉયે ધ્યાનથી જોતાં કહ્યું.
"કદાચ 'સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ' સુધી પહોંચવાનો નકશો અથવા કોઈક મહત્વનો સંકેત. અને આ વીંટી... આ પણ કોઈક ચાવી હોઈ શકે છે."સૅમે પેલી સર્પ આકારની વીંટી હાથમાં લીધી. એ ઠંડી અને લીસી હતી. એના પર ઝીણું નકશીકામ કરેલું હતું, અને સર્પની આંખોની જગ્યાએ બે નાના, લાલ રંગના રત્ન જડેલા હતા. જેવી એણે વીંટી પહેરવાનો પ્રયત્ન કર્યો, એના મનમાં ફરી પેલો રહસ્યમય અવાજ ગુંજ્યો, પણ આ વખતે વધુ સ્પષ્ટ અને નજીકથી. "માર્ગ ખુલી રહ્યો છે... સાવધાન રહેજે... પડછાયાઓ જોઈ રહ્યા છે..."સૅમના શરીરમાંથી એક લખલખું પસાર થઈ ગયું. "પડછાયાઓ જોઈ રહ્યા છે?" એનો અર્થ શું?એણે ઝડપથી બધી વસ્તુઓ પેટીમાં પાછી મૂકી અને પેટી પોતાની બેગમાં સરકાવી દીધી. પથ્થરનો ટુકડો પાછો યથાસ્થાને ગોઠવી દીધો. જાણે કંઈ બન્યું જ ન હોય.
"ચાલો, અહીંથી નીકળીએ," સૅમે દાદુને કહ્યું. એને અચાનક ત્યાં અસુરક્ષિત લાગવા માંડ્યું હતું.તેઓ ઝડપથી મધ્યયુગીન લુવ્રમાંથી બહાર નીકળી, ભીડભાડવાળા મુખ્ય વિભાગોમાં ભળી ગયા. સૅમનું હૃદય હજી પણ જોરથી ધબકી રહ્યું હતું. એને એવું લાગી રહ્યું હતું કે કોઈક એમના પર નજર રાખી રહ્યું છે. એણે બે-ત્રણ વાર પાછળ ફરીને જોયું, પણ કોઈ શંકાસ્પદ વ્યક્તિ દેખાઈ નહીં.
લુવ્રની બહાર નીકળીને એમણે રાહતનો શ્વાસ લીધો. સૂર્ય હવે પશ્ચિમ તરફ ઢળી રહ્યો હતો."આપણે સફળ થયા, દાદુ," સૅમે કહ્યું, એના અવાજમાં ગર્વ અને થોડો ડર મિશ્રિત હતો.
"હા, દીકરા. પણ આ તો માત્ર શરૂઆત છે. ખરી કસોટી હવે શરૂ થશે," વ્યોમ રૉયે ગંભીરતાથી કહ્યું.
"આ ચર્મપત્ર પર શું લખ્યું છે એ ઉકેલવું પડશે, અને પેલી વીંટીનું રહસ્ય પણ જાણવું પડશે."એપાર્ટમેન્ટ પર પાછા ફરીને, સૅમે તરત જ પેલી ધાતુની પેટી ખોલી. એણે ચર્મપત્ર અને વીંટી ટેબલ પર મુક્યા.
"આ ભાષા કઈ છે, દાદુ? તમે ઓળખો છો?" સૅમે પૂછ્યું.
વ્યોમ રૉયે ચર્મપત્ર હાથમાં લીધું અને ધ્યાનથી એના પર લખેલા અક્ષરો અને પ્રતીકો જોયા. "આ લેટિન અને કેટલાક પ્રાચીન સેલ્ટિક પ્રતીકોનું મિશ્રણ લાગે છે. તારા પપ્પા આ ભાષાઓના જાણકાર હતા. એમની ડાયરીમાં આના વિશે કંઈક ઉલ્લેખ હોવો જોઈએ."
સૅમે ફરી પિતાની ડાયરી ખોલી. થોડી શોધખોળ પછી, એને એક વિભાગ મળ્યો જ્યાં આદિત્ય રૉયે આ પ્રાચીન લિપિ અને તેના કેટલાક મુખ્ય શબ્દોના અર્થો નોંધ્યા હતા.
"મળી ગયું!" સૅમે ઉત્સાહથી કહ્યું."હવે આપણે આ ચર્મપત્રને ઉકેલી શકીશું."
બંને દાદા-પૌત્ર કામે લાગી ગયા. એક-એક અક્ષર, એક-એક પ્રતીકને ડાયરીમાં આપેલા અર્થો સાથે મેળવીને તેઓ વાક્યો બનાવવાનો પ્રયત્ન કરી રહ્યા હતા. તે ખૂબ જ ધીરજ અને ચીવટ માંગી લે તેવું કામ હતું.
ઘણી મહેનત પછી, તેઓ ચર્મપત્ર પર લખેલા સંદેશાનો થોડો ભાગ ઉકેલવામાં સફળ થયા:"સર્પની આંખો જ્યાં પથ્થરના રક્ષકને જુએ છે, ત્યાં ગુપ્ત માર્ગ પ્રગટ થશે. ત્રણ ચાવીઓ... ત્રણ પરીક્ષાઓ... ફક્ત શુદ્ધ હૃદય અને અડગ મનોબળ જ 'સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ' સુધી પહોંચી શકશે. સાવધાન... રક્ષકો હજી જાગૃત છે."
"સર્પની આંખો... પથ્થરના રક્ષક... ત્રણ ચાવીઓ... ત્રણ પરીક્ષાઓ..." સૅમના મનમાં પ્રશ્નોનો મારો ચાલ્યો. આનો અર્થ શું હતો?
"પેલી વીંટી," દાદુ અચાનક બોલ્યા. "એના પર સર્પની આંખો છે. કદાચ એ કોઈક દિશા બતાવે છે?"
સૅમે વીંટી ફરી હાથમાં લીધી. એણે વીંટીને જુદા જુદા ખૂણેથી જોઈ. લાલ રત્નજડિત આંખો જાણે જીવંત હોય એમ ચમકી રહી હતી. પથ્થરના રક્ષક... કદાચ કોઈક પ્રતિમા કે શિલ્પ? પેરિસમાં તો આવા ઘણાં સ્થળો હતાં.
આગળનો માર્ગ હજી પણ ધૂંધળો હતો, પણ હવે એમની પાસે કેટલાક નક્કર સંકેતો હતા. "સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ" ની શોધ એક નવા, વધુ જટિલ અને ખતરનાક તબક્કામાં પ્રવેશી રહી હતી. અને "પડછાયાઓ" હજી પણ એમને જોઈ રહ્યા હતા, એ વાત સૅમ ભૂલી શક્યો નહોતો.
(આગળ શું થશે? અને કોણ છે આ પડછાયાઓ? તેઓનો ઉદ્દેશ્ય સારો છે કે ખરાબ? શું તેઓ સૅમ કે દાદુને નુકસાન પહોંચાડશે?)
(ક્રમશઃ)
