સવારે જાગ્યો અને જાગીને ઘરની બહાર નીકળી ને આસપાસ નું કુદરતી વાતાવરણ જોતો હતો.. પક્ષીઓ કલરવ કરી રહ્યા હતા.. એમાંય ખાસ તો ચકલી ચી ચી.... આહા.. ત્યાંથી પાછો ઘરમાં આવીને મે ચા પીધી અને નાસ્તો કરીને બેઠો હતો ત્યાં જ તો ધર્મપત્નિ નો ઓર્ડર આવ્યો કે આટઆટલી વસ્તુઓ બજારમાંથી લઈ આવો.. પછી તમે ઓફિસે ચાલ્યા જશો અને સાંજ સુધી ડોકાશો નહિ.. એટલે મેં ધીમેથી કીધું હા આપ નિશ્ચિંત રહો હું હમણાં જ થોડી વાર માં લઈ બધી ઘરવખરી લેતો આવું છું. તો તરત જ પાછો સામેથી પ્રત્યુતર આવ્યો... ના થોડી વાર માં નહિ અત્યારે જ લઈ આવો😲. લ્યો આ કાપડ ની થેલી, ત્યાંથી પ્લાસ્ટિક નું ઝબલુ ન લઈ આવતા હો ને.!
હવે તો શું કહેવાનું હોય કહો જોઈ. હું અરીસા ની સામે ઉભો રહી ગયો અને અરીસા માં મારા મોઢા તરફ જોતો રહ્યો. ત્યાં પાછો અવાજ આવ્યો.. શુ ઉભા ઉભા મોઢા જોયા કરો છો. જાઓ છો કે મુરત કઢાવશો ! હે...
હું તો કપડા સરખા પહેરીને, માથામાં તેલ નાખીને અને માથું ઓળીને જલ્દી ભાગ્યો હો.. પાછું પત્નીનો મીઠો ટહુકો સાંભળવો પડે એના કરતા તો જલ્દી વસ્તુ લાવી દઈએ અને ઓફિસ ભેગા થઈએ એ જ સારું ને..
હજુ તો બહાર નીકળ્યો. હળવે હળવે ડગલાં માંડતો માંડતો ચાલ્યો જતો હતો અને ઉપરથી વિચાર માં ખોવાયો હતો કે અમુક પુરુષો ની લગ્ન પછી કેવી દયનિય હાલત થઈ જતી હોય છે. આવુ બધુ વિચારતો વિચારતો થોડું ચાલ્યો હોઈશ ત્યાં જ મારા નસીબ પાછા એવા ને કે મારો પગ પોદળામાં ભરાયો.
ઓય બાપા! મેં કીધું બવ કરી હો.. અને પાછું આજુબાજુ જોયું કે કોઈએ જોયું તો નથી ને... કોઈએ આ હાલતમાં મને પકડિતો નહિ લીધો ને. પણ હાશ! કોઈએ જોયું ન હતું એટલે પગ ધસડતા ધસડતા પોદળા નું આવરણ પગમાંથી દૂર કરવાનો પ્રયાસ કરતો જ હતો કે એટલામાં તો સામે જ ખુટીયો બેઠો હતો બસ એ એક જ આ બધું આરામથી નિહાળતો હતો.. કદાચ હસતો પણ હશે... કે પતિ ની હાલત કેવી થઈ છે હે..
એટલામાં હું બસ કરિયાણાની દુકાને પહોંચ્યો ત્યાં એ કરિયાણાની દુકાને ત્રણેક ઘરાક ઉભા હતા અને દુકાન વાળો થોડો કામ માં પણ હતો. એ દુકાને એક છોકરો પણ બેઠો હતો તો મને થયું કે આ દુકાનદાર નો જ છોકરો હશે એટલે મેં કહ્યું.. કે એ બાબા.. મને 500g. મગ અને 500 g. મગછળી આપને.
એ છોકરા એ મને પૂછ્યું કે હે કાકા.. ભેગી કરીને આપુ કે નોખી નોખી? મારા તો મગજનાં તાર ખેંચાઈને જાણે ફ્યુઝ ઉડી ગયા😲. મેં થોડા ડોળા કાઢીને કહ્યું કે બાબા નોખી નોખી આપ.. તો પાછો બોલ્યો કે શું આપું? મેં થોડા ઊંચા અવાજે કીધું એલા તને હમણાં તો કીધું ને... તો પાછો બોલ્યો કે શું કીધું?
મારી તો મગજ ની નસો ખેંચાવા લાગી.. ચા નો નશો જ જાણે ઉતરી જ ગયો હોય એવું લાગ્યું.. મેં મન માં વિચાર્યું કે ભલે દસેક મિનિટ ઉભું રહેવું પડે પણ આને વતાવવો જ નથી.. સાલું આજકાલના છોકરાઓ અવતાર ભલે ભગવાનનો હોય એમ કહેવાય પણ કામ તો શેતાનના જ કરતા હોય એમ લાગ્યું.
દુકાનદાર થોડો ફ્રી થયો અને મને બધી વસ્તુઓ આપી.. એટલે મેં પૂછ્યું કે આ બાબો કોણ છે?? મને કે ભાઈ મારો ભાણીયો છે.. હજુ હું કઈ પૂછું પૂછું ત્યાં તો બોલી ગયો.. કે ભાઈ અમે તો ઠીક અમારા પાડોશી પણ કે છે કે ભાઈ આ તમારા ભાણીયા નું વેકેશન ક્યારે પૂરું થશે..??
મસ્ત કલંદર....✍️