અભિનેત્રી 58*
ઇન્ફિનિટી મોલમાથી લાવેલો ડ્રેસ પહેરીને સુનીલને દેખાડવો હતો.એટલે શર્મિલાએ પોતાની કુર્તીની ચેન ખોલી.અને એજ વખતે બારણે ટકોરા પડ્યા.પહેલા તો એ બન્નેએ પ્રશ્નાર્થ નજરે એકબીજા તરફ જોયું.પછી સુનીલે સાદ પાડીને પૂછ્યુ.
"કોણ?"
તો બાહર ઉભેલા બ્રિજેશે વધુ જોશથી દરવાજો ઠપકાર્યો.અને બરાડ્યો.
"દરવાજો ખોલ."
સુનીલને ક્યા ખબર હતી કે બાહરથી દરવાજો ખખડાવનારો પોલીસ છે.એણે બરાડા પાડવાનો અને ઉપરથી આટલા જોરથી દરવાજો ઠપકારવાનો અવાજ સાંભળ્યો એટલે એ તેશમા આવી ગયો.
"તારી તો જાતના."
કહીને એ ગુસ્સામા બારણા તરફ ઘસ્યો પણ શર્મિલાએ એને વાર્યો.
"દિમાગને પહેલા શાંત કર સુનીલ.બાહર કોણ હશે એની આપણને જાણ નથી.તુ પહેલા હેલ્પ માટે વોચમેનને ફૉન કર.કોણ જાણે કોણ હશે? આટલી રાત્રે."
સુનીલને શર્મિલાની આ વાત જચી.એણે મોબાઈલ કાઢીને વોચમેનને ફૉન કર્યો.
"જગદીશ કહા હે તુ?....."
એ આગળ કંઇ કહે એ પહેલા જગદીશ બોલ્યો.
"અરે સાબ.દરવાજા ખોલીએ આપકે યહા પુલિસ આઈ હે.ઓર મે ઉનકે સાથ હી હુ."
પોલીસનુ નામ પડતા જ ચોંકી ગયો સુનીલ. પોલીસ અને મારે ત્યાં?એણે ઝડપથી દરવાજો ખોલ્યો.તો સામે ઇન્સ્પેક્ટર બ્રિજેશ અને કોન્સ્ટેબલ રાઘવ ઉભા હતા.
બ્રિજેશને જોઈને શર્મિલાની ધડકન તેજ થઈ ગઈ.ક્યાંક આ મને ઓળખી તો નહિ જાય ને. એવો ભય એના મનમાં પ્રગટ્યો.બ્રિજેશે ઘરમા પગ મૂક્યો અને એની નજર પણ શર્મિલા પર પડી.
એણે ચોંકીને પૂછ્યુ.
"તુ?"
એ ભૂલી ગયો કે હજુ અડધી કલાક પહેલા એણે આની લાશ જોઈ હતી.એને એમજ લાગ્યુ કે આ શર્મિલા જ છે કારણકે એણે તો ક્યારેય ઉર્મિલાને જોય જ ન હતી.શર્મિલાએ થરથરાતા સ્વરે કહ્યુ.
"હુ.હુ ઉર્મિલા..."
શર્મિલાના મોઢે એણે એની બહેન ઉર્મિલા વિશે સાંભળ્યુ તો હતુ.
"આટલુ બધુ સામ્ય?"
એ બબડ્યો.
"શુ.શુ વાત છે?શુ થયુ છે?"
આ વખતે સુનીલે પૂછ્યું.તો જવાબમા બ્રિજેશે હાથકડી કાઢતા કહ્યુ.
"તમારુ નામ સુનીલ છે?"
"હા પણ કેમ?શુ થયુ છે એ તો કહો."
"તમારી સાળી શર્મિલાનુ મર્ડર થયુ છે.અને હુ તમને એના ખૂનના ઇલ્ઝામમાં ગિરફ્તાર કરવા આવ્યો છુ."
બ્રિજેશે ઘટસ્ફોટ કરતા કહ્યુ.
શર્મિલા તો હતી જ એક્ટ્રેસ.અને એને એ પણ ખબર હતી કે મારા ફ્લેટમાં ઉર્મિલાની હત્યા થઈ છે છતા એણે ચોંકી જવાનુ નાટક કર્યું. જ્યારે સુનીલ તો ખરેખર ચોંકી પડ્યો.બન્નેના મુખ માથી એક સાથે શબ્દો સર્યા.
"શર્મિલાનુ મર્ડર?"
અને શર્મિલા હૈયા ફાટ રુદન કરવા લાગી.એની આ એક્ટિંગ જેવી તેવી નહી પણ ઓસ્કાર વિનિંગ એક્ટિંગ હતી.
"સાહેબ.મે.મે એનુ મર્ડર નથી કર્યુ.અને હુ શા માટે એની હત્યા કરું?"
સુનીલે પોતાનો બચાવ કર્યો.પણ બ્રિજેશ પાસે સુનીલ વિરુદ્ધ ઘણી અને પાકી સામગ્રી હતી.
"તારો અને શર્મિલાનો ઝઘડો ચાલતો હતો. અને તે ત્રણ મહિના પહેલા એને જાનથી મારવાની ધમકી પણ આપી હતી."
સુનીલની નજર સામે ત્રણ મહિના પહેલા પોતાના એપાર્ટમેન્ટની બાહર થયેલી શર્મિલા સાથેની રકઝક તરી આવી.અને પોતે એને કહેલુ વાક્ય.*જો તે ફરીથી અહી પગ મૂક્યો છેને તો હુ તને ખતમ કરી દઈશ*એ પણ યાદ આવી ગયુ.એણે પોતાનો બચાવ કરતાં કહ્યુ.
"હા.ઑફિસર.એ સાચુ છે કે મે એને ધમકી આપી હતી પણ.પણ એતો હુ ગુસ્સામા હતો એટલે......"
બ્રિજેશે તરત એના મોઢામાના સરેલા શબ્દોને પકડી લીધા.
"અને એ ગુસ્સાને તુ મનમા ને મનના ઘૂંટતો રહ્યો.અને આજે મોકો મળતા તે એને અમલ મા મૂક્યો."
"નહી સાહેબ.હુ મારી કંપનીના કામથી બેંગ્લોર ગયો હતો.અને દોઢ ક્લાક પહેલા જ આવ્યો છુ."
સુનીલનુ બોલવાનુ પુરુ થયું કે બ્રિજેશે તરત હથેળી ધરી સુનીલ સામે.
"લાવ પ્રૂફ દેખાડ."
સુનીલે પોતાના મોબાઈલમાં બેંગ્લોરની ટિકિટ કાઢીને બ્રિજેશની સામે ફૉન ધર્યો.બ્રિજેશે ફૉન હાથમા લીધો અને ટિકિટને ધ્યાન પૂર્વક જોઈ. અને એણે ફૉન સ્ક્રોલ કરીને એ બેક ગયો તો ત્યા આવતી કાલની ટિકિટ પણ હતી.ચેહરા ઉપર કડવી સ્માઈલ આવી ગઈ બ્રિજેશના.
"એકચ્યુલી તુ આવતી કાલે આવવાનો હતો. પણ તને તારા કોઈ જાસૂસે મેસેજ આપ્યો હશે કે આજ શર્મિલાને મારવા નો મોકો પરફેક્ટ છે.અને તે કાલની ટિકિટ કેન્સલ કરી અને ડબલ પૈસા આપીને આજની ટિકિટ બુક કરાવી.બરાબર?"
બ્રિજેશના આ પ્રકારના અનુમાનના કારણે સુનીલને ક્રોધ તો ઘણો આવ્યો.પણ પોલીસની આગળ શુ કહી શકે?
એ નરમાશથી બોલ્યો.
"સર.મારુ બેંગ્લોરનું કાર્ય એક દિવસ જલદી પૂરું થઈ ગયુ એટલે ત્યા હોટેલમાં પડ્યા રહેવાના બદલે હુ ઘરે આવતો રહ્યો."
(સુનીલની વાતમા કેટલી સચ્ચાઈ છે?શુ બ્રિજેશ ધરપકડ કરશે સુનીલની?)
