અભિનેત્રી 56*
શર્મિલાએ એની સ્કુટી પાસે પડેલી વસ્તુ તરફ જોયુ.તો એ ઉર્મિલાનુ પર્સ હતુ.એની છાતીમા થડકારો થયો કે એ વ્યક્તિએ શુ કર્યું હશે ઉર્મિલા સાથે.
અને એને પાંચ દસ સેકંડ એવુ લાગ્યુ કે પેલી કાળા લિબાસ વાળી વ્યક્તિ હમણા પલટીને આવશે આ પર્સ લેવા. પણ એ વ્યક્તિ સામેની અંધારી ગલીમા ગાયબ થઈ તે થઈ.એ પાછો ન આવ્યો.તો શર્મિલાએ એ પર્સ ઉપાડી લીધુ. એણે પર્સ ખોલીને જોયું તો પર્સની અંદર થોડોક મેકઅપનો સામાન અને એના ઘરની ચાવી હતી.શર્મિલાએ યુ ટર્ન લઇને સ્કુટી મારી મુકી.
વર્સોવા લિંક રોડ પર આવીને શર્મિલા વિચારવા લાગીકે હવે શુ કરવુ?અને ક્યા જવુ?કોઈ હોટલમાં જઈને રહેવુ હોય તો ત્યા આઈડી પ્રૂફ દેખાડવુ પડે.અને હમણા ગણતરી ની મિનિટોમાં ન્યૂઝ ફેલાઈ જવાના છે કે ફિલ્મ અભિનેત્રી શર્મિલાની એનાજ એપાર્ટમેન્ટમા હત્યા થઈ છે.હવે કરવુ તો કરવુ શુ?
એ બરાબરની મૂંઝાઈ ગઈ હતી.પોતે અગર પોતાની જાતને છતી કરે.તો પેલા ખૂનીને પણ જાણ થઈ જાય કે પોતે જેની હત્યા કરી એ તો કોઈ બીજી સ્ત્રી હતી.એટલે એનુ નેકસટ ટાર્ગેટ તો પોતે જ હશે?
શર્મિલા શુ કરવુ શુ ન કરવુની અવઢવમા હતી. ત્યાં શર્મિલાની નજર ઉર્મિલાના પર્સ પર ગઈ. અને એની આંખો ચમકી.સુનીલ તો કાલે સાંજે આવવાનો છે.તો અત્યારે તો ઉર્મિલાને ત્યા જઈને આજની રાત વિતાવી લવ.કાલનું પછી કાલે જોયુ જશે.એણે સ્કુટી બીમાનગર તરફ લીધી.ઉર્મિલાના પર્સમાં ઉર્મિલાનો થોડોક મેકઅપનો સમાન અને ઘરની ચાવી પણ હતી. એટલે કોઈ કરતા કોઈ ટેન્શન હતુ નહિ શર્મિલાને.એણે ડોરમાં ચાવી લગાડીને દરવાજો ખોલ્યો.એ ઘરમા પ્રવેશી અને હાશકારો કરીને જ્યા સોફા ઉપર બેસી ત્યાં એના કાને શબ્દો પડ્યા.
"આટલી મોડી રાત સુધી ક્યા રખડે છો મારી ગેરહાજરીમા?"
શર્મિલાએ ચોંકીને અવાજની દિશામાં જોયુ.તો સુનીલ હાથમા પાણીની બોટલ લઈને ઉભો હતો.સુનીલને જોઈને શર્મિલાને પરસેવો વળી ગયો.ઉર્મિતો કહેતી હતી કે સુનીલ સોળ તારીખે આવશે.અને એ એક દિવસ વહેલો કેમ આવી ગયો?પણ હતી તો આખર એ એક અભિનેત્રીને?અંદરથી એ ભલે ફફડી ઉઠી હોય. પણ ચેહરા પર જરા પણ એણે ગભરાહટ કળાવા ના દીધી.
"તુ તો આવતી કાલે આવવાનો હતોને?"
આ પુછતી વખતે એણે સુનીલ તરફ ધ્યાનથી જોયુ.તો એને દેખાયુ કે સુનીલના કપાળ ઉપર પટ્ટી બાંધી હતી.શર્મિલાએ જબરજસ્ત ચિંતા થઈ હોય એવી એક્ટિંગ કરી.
"હાય.હાય આ શુ થયુ તને?"
"કંઈ નહીં જરાક લાગ્યુ છે."
"શુ લાગ્યુ?કેમ કરતા લાગ્યુ?ધ્યાન રાખતો હો તો."
એ જાણે હાફળી ફાફળી થઈ ગઈ.
"કેટલુંક વાગ્યુ છે?ટાંકા બાકા તો નથી આવ્યાને."
"ના ભઈ.ટાંકા નથી આવ્યા બેંગ્લોરમાં વોશરૂમમા લપસી ગયો હતો.તો નળ જરાક વાગી ગયો.પણ તુ ક્યા ગઈ હતી?એ તો કહે"
છાતી પર હાથ મૂકીને શર્મિલાએ.
"હાશ!"
કહ્યુ.અને પછી ઇન્ફિનિટી મોલ માથી લીધેલો ડ્રેસ શર્મિલાએ સુનીલને દેખાડ્યો.
"આ ડ્રેસ લેવા ગઈ હતી.જોતો કેવો છે?"
ડ્રેસ જોઈને સુનીલ હસવા લાગ્યો.
"તુ?તુ આ ડ્રેસ પહેરીશ?"
"ના.ના તુ પહેરજે ને"
શર્મિલાએ સુનીલ તરફ ડોળા કાઢ્યા.
"શુ વાંધો છે આ ડ્રેસમા?"
સુનીલનુ હાસ્ય એ ડ્રેસ જોઈને અટકતું ન હતુ.એ હસતા હસતા માંડ માંડ બોલ્યો.
"તુ હંમેશા સાદા અને સિમ્પલ કપડા પહેરનારી. આ ફેશનનો ચસ્કો તને તારી બહેને લગાડ્યો લાગે છે."
શર્મિલા ગુસ્સો દેખાડતા બોલી.
"કેમ એ બિચારીનું નામ લે છો?શુ મને પોતાને ક્યારેય ઈચ્છા ન થાય ફેશનેબલ કપડા પહેરવાની?"
"પણ તુ લાગીશ કેવી આ ડ્રેસમાં?"
સુનીલની હસી.અને ઉર્મિલાને એટલે કે શર્મિલાને છંછેડવાની એની મસ્તી બંધ થતી ન હતી.
"કેવી લાગીશ એટલે?હિરોઈન જેવી જ લાગીશ સમજ્યો?"
"મેં તને ક્યારેય આવા ડ્રેસમા જોઈ નથી ચલ ત્યારે દેખાડ તો પહેરીને."
"જ્યારે હુ એને પહેરુને ત્યારે જોઈ લેજે. લાવ હવે થોડુક પાણી મને પણ પીવરાવ."
સુનીલે પાણીની બાટલી શર્મિલાને અંબાવતા કહ્યુ.
"લે પાણી પિયલે.અને પછી ડ્રેસ પહેરીને દેખાડ."
સુનીલે ફરીથી કહ્યુ તો શર્મિલા પણ તૈયાર થઈ ગઈ એને ડ્રેસ પહેરીને દેખાડવા માટે.
“ઠીક છે તો ચલ તને પહેરીને દેખાડી જ દવ.”
એ ડ્રેસ લઈને બેડરૂમ તરફ ચાલી તો સુનીલ બોલ્યો.
“અહીં જ બદલી નાખને શુ જરૂર છે અંદર જવાની?”
“હમમ.તારી વાત પણ સાચી છે આપણા બે સીવાય અહી છે પણ કોણ?”
એણે પોતે પહેરેલી કુર્તીની ચેન ખોલી અને બરાબર એજ વખતે બારણે ટકોરા પડયા.
(શુ સુનીલ જાણી શકશે કે આ ઉર્મિલા નહી પણ શર્મિલા છે?કોણ આવ્યુ હશે અત્યારે?)
