અભિનેત્રી 55*
ઉર્મિલાએ દરવાજા તરફ દોટ મૂકી.ઉર્મિલાને દરવાજા તરફ દોટ મુકતા જોઈને પેલી વ્યક્તિ સાવધ થઈ ગઈ.એણે દોડતી ઉર્મિલાના બન્ને પગ જંપ મારીને પોતાના બન્ને હાથોમાં ઝકડી લીધા.અને ઉર્મિલા ઉંધા મોઢે ફર્શ પર ફસડાઈ. એના નાકમાંથી લોહિ નીકળવા લાગ્યુ.પછડાટ ના કારણે એના હોઠ પણ ફાટી ગયા.દર્દના કારણે એ ચિત્કારી ઉઠી.
કાળા લીબાસવાળી વ્યક્તિએ જમીન પરથી સ્ફૂર્તિથી ઉભા થઈને ઉર્મિલાને ફૂલની જેમ ઉંચકીને સોફા ઉપર પટકી.
"તારુ કોઈ પણ જોર કે શાણપણ મારી આગળ કામ નહી આવે રાણી.બોલ હવે તુ જાતે તારા કપડા ઉતારે છે કે પછી હુ ફાડવા મંડુ?"
જવાબમા ઉર્મિલા પુરી તાકાતથી એ વ્યક્તિના ચહેરા ઉપર થૂંકી.થુકની સાથે એના ફાટેલા હોઠોનુ લોહી પણ પેલાના ચેહરા ઉપર ઉડ્યું.
"છીઇ.ઇ.ગંધારી..."
પેલી વ્યક્તિએ પહેલા તો મોં બગાડ્યુ.
અને પછી ગુસ્સાથી એણે ઉર્મિલાએ પહેરેલી કુર્તીના ગળામાં હાથ નાખ્યો અને એકજ ઝાટકે એણે કુર્તી ફાડી નાખી.કુર્તીના ફાટી જવાથી ઉર્મિલાએ અંદર પહેરેલી પિંક કલરની બ્રા અને બ્રા માંથી ડોકાતુ ઉર્મિલાનુ યૌવન એ વ્યક્તિની નજરે ચડ્યુ.અને એ વઘુ બેબાકળો થયો.
ઉર્મિલાએ ચીખવા માટે મોં હજી તો ખોલ્યુ જ હતુ ત્યા એ શખ્સે પોતાની હથેળી પુરી તાકાતથી એના મુખ ઉપર દબાવી દીધી. ઉર્મિલાની ચિખ એના ગળામાંજ ગૂંગળાઈને રહી ગઈ.
"જો.હવે આ કુર્તી કોને કામ આવશે?તારા હાથે ઉતારી હોત તો?..."
એ ફરીથી શાંત સ્વરે બોલ્યો.અને આમ કહીને એ ઉર્મિલાના ચેહરા ઉપર ઝુક્યો.
ઉર્મિલાએ પણ જોયુ કે હવે તો પોતાની ઈજ્જત અને જાન બન્ને ખતરામાં છે.એટલે એણે એ બન્નેને બચાવવાનો મરણીયો પ્રયાસ કર્યો.સોફાના બાજુમા રાખેલા ટેબલ પર એક ફૂલદાની પડી હતી.એણે એ ઉપાડી અને પોતાના ચેહરા ઉપર ઝુક્તા એ વ્યક્તિના માથા પર જોરથી ફટકારી.પણ એનુ નિશાન ચુક્યુ માથાના બદલે ફૂલદાની કપાળ પર વાગી.
એ વ્યક્તિના કપાળ માથી લોહી વહેવા લાગ્યું. એણે ઉર્મિલાના મોઢા પર રાખેલી હથેળી હટાવીને પોતાના કપાળ પર દબાવીને પાછુ હથેળીમાં જોયુ તો એની હથેળી લોહીથી લાલ થઈ ગઈ.અને હથેળી મોઢા પરથી હટતા ઉર્મિલા જોરથી ચિખી.
"હેલ્પ.હે.."
પણ એ શખ્સે એને બીજો મોકો ના આપ્યો.
"હરામઝાદી..."
કહીને એણે એક ગાળ આપી ઉર્મિલાને
પોતાની હથેળીમાં લાગેલુ કપાળનું લોહી જોઈને એનુ પોતાનુ લોહી ઉકળી ગયુ હતુ. ઉર્મિલાને પહેલા ભોગવી લેવાની એની ઈચ્છા ખતમ થઈ ગઈ.ખુન્નસ એના દિમાગ પર સવાર થઈ ગયુ.દાંત કચચાવીને પોતાના બન્ને હાથે એણે ઉર્મિલાના ગળાને પુરી તાકાતથી દબાવ્યુ. ઉર્મિલાના ડોળા એની આંખના ગોખલા માથી બાહર આવતા આવતા રહી ગયા.
જીભ એના મોઢા માંથી બાહર નીકળીને લબડી ગઇ.અને એના હાથપગ ઢીલા પડી ગયા. ઉર્મિલાનો શ્વાસ અટકી ગયો.એ બેજાન થઈ ગઈ.
બ્રિજેશે ઘડિયાળ સામે જોયુ તો અગિયાર વાગ્યા હતા.એ પોતાની ખુરશી પરથી ઉઠ્યો.અને જયસૂર્યાને કહ્યુ.
"ચલો જયસૂર્યા ભાઈ આજનો દિવસ પણ આપણો પુરો થયો.મળીયે કાલે."
"ભલે સાહેબ."
બ્રિજેશે હજી તો એક ડગલુ ભર્યું હતુ.ત્યા એના ફોનની રિંગ વાગી.
શર્મિલા પર જાસૂસી કરવા રાખેલા પાટીલનો ગભરાયેલો આવાજ હતો.
"સર.સર.શર્મિલાના ફ્લેટમાં કંઈક થયુ લાગે છે."
"શુ.શુ થયુ છે?"
બ્રિજેશનો અવાજ જાણે ફાટી ગયો.
જવાબ આપવાના બદલે પાટીલે કહ્યુ.
"સર.તમે જલદીથી જલદી અહીં આવો."
બ્રિજેશે જયસૂર્યાને કહ્યુ.
"જયસૂર્યા ભાઈ બે કોન્સ્ટેબલ લઈ લ્યો. આપણે શર્મિલાના ફલેટ પર જવાનુ છે."
"શુ.શુ થયુ છે સાહેબ?"
જયસૂર્યાએ ઉચક જીવે પૂછ્યુ.
"પાટીલનો ફોન હતો.કે ત્યા જરૂર કંઈક થયુ છે.પણ શુ થયુ છે એ તો ત્યા ગયા પછી જ ખબર પડશે."
પોલીસ જીપમા જ્યારે એ લોકો ત્યા પહોચ્યા ત્યારે શર્મિલાના ફલેટ આગળ ટોળુ એકઠુ થયેલુ હતુ.
અને બરાબર એ જ સમયે શર્મિલા બુરખો ઓઢીને ઉર્મિલાની ટુ વ્હીલર પર ત્યા પહોંચી. એણે પણ દૂરથી જોયુ કે પોતાના ફલેટ આગળ ભીડ એકઠી થયેલી છે.કંઈક અમંગળ થયાના એંધાણ એને વરતાયા.એની છાતી જોરજોર થી ધડકવા લાગી.શુ થયુ હશે ઉર્મિલાનુ એવી ચિંતા એને થઈ.પણ પોતાના જ ફલેટમા જવાની એનામા હિંમત ન હતી.એને ત્યા વઘુ વાર ઉભા રહેવુ પણ મુનાસીબ ન લાગ્યુ.
એ યુ ટર્ન લઇને ત્યાંથી નીકળવાનો વિચાર કરતી હતી.ત્યા પેલી કાળા લીબાસ વાળી વ્યક્તિ દોડીને એની સ્કુટી પાસેથી પસાર થઈ અને સામેની ગલીના અંધારામાં ઓઝલ થઇ ગઈ.પણ દોડતા દોડતા એના હાથમાનુ કશુંક શર્મિલાની સ્કુટી પાસે પડ્યું.
(શુ પડયું એ કતિલના હાથમાથી?ઉર્મિલાનુ મર્ડર આખરે એણે શા માટે કર્યું?વાંચો નેક્સ્ટ એપિસોડ)
