તું "
વર્ણવી ના શકું શબ્દોથી એ અહેસાસ છે તું
અહીં, ત્યાં ,કયાં નથી ! જોને ચોપાસ છે તું.
ઉકળે વાતાવરણ ને વધી જાય બફારો માન્યું,
કમોસમી વરસી પડે એ આસમાની હાશ છે તું.
વગર ચિંતાએ વીતી જાય પહોર એવું કંઈ બને?
વાયરાએ સ્પર્શી થપથપાવે એ અહેસાસ છે તું.
દૂર ભાગતો રહું સ્વાર્થઘેલા કાળા માથાઓથી
ત્યાં ભીતર જીવતો અખંડ, અપાર વિશ્વાસ છે તું.
મહેંદી,અત્તર કે કુસુમોના શણગાર ના એકે અડ્યા
તોય અદશ્ય સંગાથે મ્હેંકતી રહેતી સુવાસ છે તું.
મથું, મૂંઝાઉં,અકળાઉં,ગભરાઉં ને રોઈ પડું આખર
સ્મરણ માત્રથી મન બદલી નાખતો પ્રવાસ છે તું.
કંટાળીને બબડી રહું કે 'બસ છોડી દેને એકલો મને "
અપાર વ્યસ્તતામાંય ન છૂટતો પેલો શ્વાસ છે તું.
પટેલ પદ્માક્ષી (પ્રાંજલ)
