બાપ કન્યા વિદાયે અડધો થઈ જાય છે.
હોય તેનાથી વધૂ ઘરડો થઈ જાય છે.
બાપ કન્યા વિદાયે અડધો થઈ જાય છે.
દીકરી ને એમ ક્યાં કહી શકે કે તું રોકાં,
ને રજા આપવામાં પડધો થઈ જાય છે.
એક બાજુ આનંદ છે કર્તવ્ય પાલનનો,
અવાજ ગમગીનીનો પડઘો થઇ જાય છે.
આભને ય ટેકો કરે એવો મરદોમરદ બાપ,
જાન વળાવી ફરતાં લંગડો થઈ જાય છે.
'સુખી રહેજે' કહી જીવતરની પુનાઈ આપી,
બાપ પોતાનાં થી જ અળગો થઈ જાય છે.
દીકરી જેવી જમાઈ લઇ જાય જાન સાથે,
બાપ પણ જીવતેજીવ મડદો થઈ જાય છે.
-મિત્તલ ખેતાણી(રાજકોટ, M.9824221999) નાં કાવ્ય સંગ્રહ 'શબ્દ ઘેર આનંદ ભયો' માં થી
