શબ્દો ના ઢગલા પાસે બેસી હું શબ્દો ને વણી રહી હતી. એક પછી એક શબ્દો ને ભેગા કરતાં સરસ વાક્યો ને બનાવ્યા પણ હજુ શબ્દો ને લખુ એટલે વણાંક ને પાછું પૂર્ણ વિરામ આવે એ શબ્દો આગળ વધે એ પેહલા જ જાણે પુરા થઈ જાય જાણે આપડી જીવા દોરીની જેમ હજુ તો માંડ આગળ વધ્યે હાશ કારો ખાઈએ એટલે ગૂંચ આવે પાછી શરૂઆત કરવી પડે....
