The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
એક રસનું ઘોયુ મને ટચ કરી ગયું ખંજર દિલમાં જાણે કોઈ ખચ્ચ કરી ગયું....
કાયા લાગો કાટ, શીકલીગર સુધરે નહિ, નિરમળ હોય નરાટ, ભેટવા તવ ભાગીરથી. ગંગાજળ ગટકેહ, નર લટકે પીધો નહિ ભવસાગર ભટકેહ, ભૂત હુવા ભાગીરથી. ગંગાધારે જાય, પંગોદિક પાણી પીવે, માનવીઆંરાં માય, ભાગ્ય વડાં ભાગીરથી. ઉઘાડે જઈને ઊંડે, જળમાં આંખ્યું જે, તેનો વંશ તેડે, વૈકુંઠ મૂકે વણારસી. પાગે જો તળિયું પડે, જાહ્નવી દશ જાતે, પરિયું પીંગલું કરે, વાસર ઢોળે વણારસી. જાતલનાં અઘ જાય, જાતલ ને જુવાતલ તણાં, પાણી પણગામાં માંય, થે વૈકુંઠ વણારસી. હાથે જળ હિલ્લોળ, માથે લઈ મંજન કરે, પામે વૈકુંઠ પ્રોળ, ભેટંતાં ભાગીરથી. આવીને અહત્ર તણો, ઘસે કટકો જો ઘાટ, ખેંચે હીંડોળાખાટ, વૈકુંઠ પરિયું વણારસી પ્રાણી દેહ પડે, ગંગાજળ નામે ગળે, ચટ વૈમાન ચડે, વૈકુંઠ જાય વણારસી. હેકણ કટકો હાડરો, જો ગંગા ત્રઠ જાય, માનવિયાં કુળમાંય, ભૂત ને થે ભાગીરથી. ઉપર ઊતરિયાં, પંખી તે પાવન થિયાં માંહીં મંજન કિયાં, ભૂત ન સરજે ભાગીરથી. ભાગીરથરે ભાગ્ય, ગરવરસે આઈ ગંગા, નરલોક, સુરલોક નાગ, તારેવા ત્રણે ભવન. પાસે સર ઊભો પિતા, હર સારીખો હોય, મા વણ મરીએ તોય, તું વેગળીએ વણારસી. મોડો આયો માય, ત ભેગો ઈ જ તારિયો, પડિયો રેશું પાય, ભાટો થઈ ભાગીરથી. રાજદે ચારણ... જેને આ દુહો ગાય ને ગંગામા ને વિવસ કર્યા હતા , કે પાતાળ માંથી આવીને તેનો દેહ શુદ્ધ કરે અને મોક્ષ આપે.
वोह आने का हुनर भी जानता हैं। जाने का सलीका भी जानता हैं।। दरबदर फिरता नहीं इश्क मेरा। खामियाजा तीजारत वालो का होता है।। जबरन इश्क नहीं , कहो कि दुआ है। सुराही से प्याला भरा रहता है।। सिलवटें चेहरे की उम्रदराज होती हैं। प्यार हमेशा जवान रहता हैं।। किनारे पे तो कश्तियां रुक जाती हैं। सफर खयालों का उम्र भर होता है।। बातें तो सिर्फ जुबा का लड़कपन है। खामोशी का बया आंखों में होता है।। रब भी दुआ करे ,मेरे सा सनम पाने की । नसीब तारो और हथेली में सिमट जाता हैं।। क्यों बताऊ, मेरा अश्क आयने से शर्माता हे । दुनिया के मुखौटे से दिल घबराता हैं।।
The longest word in Sanskrit, which contains 195 latters. निरन्तरान्धकारित-दिगन्तर-कन्दलदमन्द-सुधारस-बिन्दु-सान्द्रतर-घनाघन-वृन्द-सन्देहकर-स्यन्दमान-मकरन्द-बिन्दु-बन्धुरतर-माकन्द-तरु-कुल-तल्प-कल्प-मृदुल-सिकता-जाल-जटिल-मूल-तल-मरुवक-मिलदलघु-लघु-लय-कलित-रमणीय-पानीय-शालिका-बालिका-करार-विन्द-गलन्तिका-गलदेला-लवङ्ग-पाटल-घनसार-कस्तूरिकातिसौरभ-मेदुर-लघुतर-मधुर-शीतलतर-सलिलधारा-निराकरिष्णु-तदीय-विमल-विलोचन-मयूख-रेखापसारित-पिपासायास-पथिक-लोकान्
પાગલ છે જમાનો ફૂલોનો દુનિયા છે દિવાની ફુલોની ઉપવન ને કહી દો ખેર નથી વિફરી છે જવાની ફુલોની
થનગનાટ થંભી ગયો... ગણગણાટ સમી ગયો ઝાકીર નો હણહણાટ હવે જળવાયો નહીં. થાપ અને થપાટ ... કલાવર કલાકાર આથમ્યો તબલા નો ટપાલી હવે ટપલીદાવ રમી ગયો. આંગળી જેની રુચાઓ સંભળાવતી.. તબલચી કથાકાર હવે નથી રહ્યો.
ખંડાણા છે કંઈક મોરલા, પોઢણા માં અહીં, દેવાણા દેહદાન અહીં ચાખડી પહેરનારના અહીં બોલે બંધનારા કંઈક વેરાઈ ગયાં છે ભોમ કાજે થડ પર ચોંટેલા રહી ગયા જેના આંતરડા અહીં ઢોલી ના તાલે અહીં આહીરાણી સુતી જાગી છે પાળીયા અહીં સુર પાછળ પણ બંધાણા છે જગ ઢાંકણ માટે ખોડા કંઈક ઉજ્જડ થયાં ભેરુ ખાતર કંઈક વધેરાણા સરગવાસી અહીં ધરા પણ ધ્રૂજી ઊઠે એના પગ ની ડાબલી થી કંઈક ચેતક એની હણહણાટી કરે છે માટી માં કોઈ જોગી , કોઈ અફીણી , કોઈ મરજાદી અહીં આબરુ ના અભરખા કટારી માં છે ચળકી છે
दर्द उसे भी होता है , बस बता नहीं सकता। समंदर है, अपनी सीमा लांघ नहीं सकता।। रोना हो तो , अंदर अंदर ही डूब जाता हैं। मर्द है आंसु की नुमाइश नहीं कर सकता ।। हल्की सी मुस्कुराहट उसे पिघला देती हैं। लेकिन अपना दुख किसीसे बाट नहीं सकता।। पता हैं खुदा को , उसे सुकून की जरूरत होगी। पर हर जगह वो अपनी जगह बना नहीं सकता ।। पत्नी को इसलिए ही दूसरी मां कहा रब ने । एक ही मा से वो जिंदगी बीता नहीं सकता।। टूटना चाहता है , चूर चूर होना चाहता हैं। हर पल्लू में वो अपना सर छुपा नहीं सकता।।
साथ साथ चले तो जिंदगी थम जाएगी । एकदूसरे को आगे और पीछे रहना होगा ।। कभी मुझे सब अपने पर लेना पड़ेगा । कभी तुम्हें सब अपने पर ढोना होगा ।। कभी में राह में ठोकर खाकर गिरूंगा। कभी तुम सांसों को सहारा दोगे ।। मेरे संभलने की राह तुम भी देखोगे । तुम्हारे वक्त का खयाल में भी रखूंगा ।। बारिश या छांव मिले तो तस्वीर बना लेंगे । कभी रेत में सपनो को और निखारेंगे।। पर कभी रहना मत जाना मेरे पास आकर । मिले तो फिर से रास्ते खत्म हो जाएंगे ।। मिलन सिर्फ नक्श ए कदम की तारीख है। चलना ही राहों को जिंदा रखता हैं।। मंजिल भी न हो तो क्या हुआ दोस्त । राहें भी मिला न सके तो क्या हुआ ।। याद रखना बस की जब कदम उठे थे । तब हमारा समय और मए एक ही था ।।
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
