The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
एक दिन अखबार का न आना ! एक दिन अखबार का न आना मतलब किसी की घूटन, चुभन, साँसों का थमना न होना एक दिन अखबार का न आना मतलब सलामत है तुम्हारी पाई पाई लोगों का मरना बंध है बंध है दंगे फ़साद नही है कहीं खून की बूंदें चद्दर ओढ़ के सो गये वो बेवकूफ़ तेरा मेरा, मेरा मेरा, तेरा तेरा, बंटवारा न होना दहशत गर्दी का गला घोंटना एक दिन अखबार का न आना मतलब एक दिन अखबार का न आना मतलब काफि अर्से हो गए खुशियों के स्वाद चखे, आज फिरसे उसे चखना पसंदीदा गाने गाने पर जुमना तुम्हारे हिस्से की सूरज की किरणें को चूमना खुद से मिलने का बहाना मिलना एक दिन अखबार का न आना एक दिन अखबार का न आना मतलब खुद से मिलने का बहाना मिलना #Narendra_joshi . (11/03/2020)
આંખોમાં રંગોની મહેફીલ પ્રાર્થના સભામાં એક જાહેરાત થઇ. જાહેરાત સાંભળીને વિદ્યાર્થીઓની કાનની બુટ્ટીને સ્પર્શીને ચોપાસ ઘૂમતી સઘળી હવાઁઓ રંગભરી પિચકારી બની ગઈ. “કાલે આપણે મોટા શહેરમાં જાદુગરના જાદુના ખેલ જોવા જાવાનું છે. તમારે ઘરેથી જાદુના પંદર રૂપિયા અને ભાડાનાં પાંચ રૂપિયા એમ કુલ વીસ રૂપિયા લાવવના છે..” જાહેરાતનું શૂરાતન એવું તે ચડ્યું કે બધ્ધાં બાળકોની આંગળી ઊંચી... ખૂબ ઊંચી થઇ ગઈ... “એ....એ.... જાદુ.... જાદુગર... એ... હું જવાનો...!!!” સાતમાં ધોરણમાં તમામ વિદ્યાર્થીઓ સાહેબને રૂપિયા જમા કરાવતાં હતાં. બાળકોએ વીસ રૂપિયાવાળી નોટને એવી તે કચકચાવીને મુઠ્ઠીમાં બંધ કરેલી; કે સાહેબ પાસે પોતાનું નામ લખાવે ત્યારે જ ખૂલે. ખરેખર તો રૂપિયા જમા કરાવતાં બાળકોની મુઠ્ઠીમાં જાદુ હતું ! જાદુ હતું... વિસ્મયનું..... જાદુ હતું... અચરજનું... જાદુ હતું... બેકરારીનું... બેતાબીનું...!!! આજે વર્ગખંડનું એવું દ્રશ્ય સર્જાયું કે એક સાચુકલો જાદુગર; ખોટુકલાં જાદુગરના શો જોવા માટે પોતાનું નામ લખાવતો હતો. ખરેખર ! પ્રત્યેક બાળક એક મહાન જાદુગર છે. પ......ણ...... ધોરણ સાતમાં ભણતો બાબુ એની જગ્યાએ જ બેસી રહ્યો. સૂનમૂન. જાદુ જોવાની ઇરછાનું કત્લ કરીને. આંખો ઢાળીને.. ઢીલો ઢફ્ફ બનીને. સાહેબની નજર બાબુ પર પડી. બાબુના વાંકડિયા વાળની એક ઝુલ્ફ બાબુને કાનમાં ગલીપચી કરીને હસાવવા વ્યર્થ પ્રયત્ન કરતી હતી. બાબુ આજે હસવાનું ભૂલી ગયો હતો. બાબુની નટખટ મસ્તી આજે મૂંગીમંતર બની હતી. “બાબુ, બેટા... તારે નથી આવવું ?” બાબુની રમતિયાળ આંખો સાહેબ સામે નજર કરીને ઢળી ગઈ. “તારા બાપુ ના કહેતાં હોય તો હું વાત કરું ? રૂપિયા નથી? કઈંક વાત કરે તો ખબર પડે ને !” સાહેબે પૂછ્યું. “સા’બ... સા’બ... બાબુ પાંહે એક પાકીટ છે, ‘ઈ માં વીસ રૂપિયા છે. સા’બ એના બાપુએ જાદુગર જોવા જાવાની તો હા પાડી છે.” અલીબાબાનો ખજાનો હાથ લાગ્યો હોય એવા ઉત્સાહથી બાબુના મિત્રો એક સાથે બોલ્યાં. બાળકોની વાત સાંભળીને સાહેબ બાબુની બાજુમાં બેસી ગયા. “બાબુ, હવે તો તારા બાપુ પણ હા કહે છે.” “હા ભણી છે પણ રૂપિયા નથી દીધાં.” “બાબુ તારા પાકીટમાં તો વીસ રૂપિયા છે ને ?!” બાબુ કંઈક બોલે તેમ સાહેબ ઇરછતા હતા. “હા મારી પાસે વીસ રૂપિયા છે પણ ‘ઈ હું નૈ આપું. સા’બ મારા બાપુ કે કે અત્યારે તારી પાંહે છે ‘ઈ આપી દે, પછી હું આપી દઈશ. સા’બ મારા બાપુ મારા વીસ રૂપિયાની વાંહે પડ્યા છે. પણ વીસની નોટ હું કોઈને નહીં આપુ. બાબુ આજે જીદે ચડ્યો હતો. કોઈની વાત માનવા તૈયાર નહોતો. “તો આપી દે ને ! આ જો બધાં આવે છે.” સાહેબે પ્રેમથી પૂછ્યું. વિદ્યાર્થીઓની સાથે સાથે સાહેબેને અચરજ એ વાતનું હતું કે બાબુ જાદુ જોવા માટે પણ આ વીસની નોટ નથી આપતો. બાબુ હવે સાહેબને સમજાવતા બોલ્યો: “તમને તો ખબર છે સા...હે...બ.... મારા બાપુ ઢોલ વગાડે છે. મારા બાપુ ઢોલ વગાડે, ને લોકો પૈસા ઉડાડે. હું ચોથા ધોરણમાં હતો ત્યારે મારા બાપુ હાર્યે એક લગનમાં ગયો હતો. ત્યારે આ વીસની નોટ મારા હાથમાં પહેલાં-વહેલાં આવેલી. સા’બ મારી આ પહેલી કમાણી છે. આને હું આખી જીન્દગી સાચવીશ. આ નોટ હું કોઈને નૈ આપું.” બાબુ પોતાના દિલની વાત આંખોથી બ્યાન કરતો હતો. સાહેબ બાબુના જજબાત સમજી ગયા. બાબુ માટે એ વીસ રૂપિયા નહોતાં; બાબુનું એ સર્વસ્વ હતું. જાદુનો શો શરૂ થયો. ઉત્સાહ હતો. ચીચીયારીઓ હતી. મસ્તીનો મહાસાગર હતો. વિસ્મિત આંખોધારી બાબુ પહેલી હરોળમાં હતો. બાબુના પાકીટમાં વીસ રૂપિયા હેમખેમ હતાં. #નરેન્દ્ર_જોષી . #NARENDRA_JOSHI #ટૂંકીવાર્તા . (5/03/2020)
?"વલ્લભ વિચાર"? સાઇકલની ધીમી ગતિની માફક સવજીને વિચારો આવતા રહ્યા. "આજે મોટી સોકરીને નિહાળેથી ઉતારી લેવી સે. નાનો ભોલીયો ભલે જાતો. આમેય લગન-બગન પસી આપડી હારે કાં રે'વાની સે ? ભોલીયાનો ખરસો લેખે રે'શે..." સવજીના વિચારોનો છેડો શાળાના દ્વાર સુધી લંબાયો.... આ સમયે એક વાલી તેની વ્હાલી દીકરીને દફતર સોંપીને બોલ્યો: " જો જે બેટા, તારે ખૂ..બ.. ખૂ..બ.. ભણવાનું છે. પછી તું તારાં નાનકડા ભઈલાને ભણાવજે." આ દ્રશ્ય નિહાળી સવજી એક "વલ્લભ વિચાર" સાથે પાછો ફર્યો...!!! " હું બે કલાક કામે વે'લા ચડીશ પણ મારી સોકરીને નિહાળેથી વે'લા નઇ ઉતારુ" એક શબ્દ સ્મૃતિ..... આજે 31 મી ઑક્ટોબર. શ્રી વલ્લભભાઈપટેલનો જન્મ દિવસ છે. એ અંતર્ગત આ સ્ટોરીમા એક નવલો શબ્દ મૂકયો છે. શબ્દ સ્મૃતિ માટે. "વલ્લભ વિચાર"="મક્કમ નિર્ધાર" કેટલાક વાલીઓ તેણીને નજીવા/ફાલતુ કારણ આપી શાળા છોડાવે છે....!!! આ રોગના ઇલાજ માટે ઉપરોક્ત "વલ્લભ વિચાર" શ્રી વલ્લભભાઈ પટેલ દ્વારા એવા સર્વ વાલીઓને પ્રેરણા સ્ત્રોત બની અર્પતા રહે ( ઇલાજ કરતા રહે) એવી અભ્યર્થના... ? લે.નરેન્દ્ર જોષી.
Micro story ?"વલ્લભ વિચાર"? સાઇકલની ધીમી ગતિની માફક સવજીને વિચારો આવતા રહ્યા. "આજે મોટી સોકરીને નિહાળેથી ઉતારી લેવી સે. નાનો ભોલીયો ભલે જાતો. આમેય લગન-બગન પસી આપડી હારે કાં રે'વાની સે ? ભોલીયાનો ખરસો લેખે રે'શે..." સવજીના વિચારોનો છેડો શાળાના દ્વાર સુધી લંબાયો.... આ સમયે એક વાલી તેની વ્હાલી દીકરીને દફતર સોંપીને બોલ્યો: " જો જે બેટા, તારે ખૂ..બ.. ખૂ..બ.. ભણવાનું છે. પછી તું તારાં નાનકડા ભઈલાને ભણાવજે." આ દ્રશ્ય નિહાળી સવજી એક "વલ્લભ વિચાર" સાથે પાછો ફર્યો...!!! " હું બે કલાક કામે વે'લા ચડીશ પણ મારી સોકરીને નિહાળેથી વે'લા નઇ ઉતારુ" એક શબ્દ સ્મૃતિ..... આજે 31 મી ઑક્ટોબર. શ્રી વલ્લભભાઈપટેલનો જન્મ દિવસ છે. એ અંતર્ગત આ સ્ટોરીમા એક નવલો શબ્દ મૂકયો છે. શબ્દ સ્મૃતિ માટે. "વલ્લભ વિચાર"="મક્કમ નિર્ધાર" કેટલાક વાલીઓ તેણીને નજીવા/ફાલતુ કારણ આપી શાળા છોડાવે છે....!!! આ રોગના ઇલાજ માટે ઉપરોક્ત "વલ્લભ વિચાર" શ્રી વલ્લભભાઈ પટેલ દ્વારા એવા સર્વ વાલીઓને પ્રેરણા સ્ત્રોત બની અર્પતા રહે ( ઇલાજ કરતા રહે) એવી અભ્યર્થના... ? લે.નરેન્દ્ર જોષી.
અંધકારને બસ ઉલેચ્યા કરો, દિપાવલી આપો આપ આવશે. વર્ષ ૧૯૯૫. ધોરણ દસની માર્કશીટ. સમાજવિદ્યામાં સાત માર્ક્સ. અરે ભૈ... આ સાત માર્ક્સ પાસ થવા માટે તો ઓછા પડે, પરંતુ નાપાસ થવા માટે પણ ઓછા પડે. એ છોકરડાના હાથમાં માર્કશીટ આવી ત્યારે દિવસ હોવા છતાં ચોતરફ અંધકાર વ્યાપી ગયો. એ બાળકના ડૂમા, ડુસકા, અને આંસુઓની સાક્ષી તેની તાજે તાજી ફૂટેલી કુમળી મૂછો બનેલી..! “આ... દસમાં ધોરણમાં જો કોઈ ગણિત-બણીત કે અંગ્રેજી-બંગ્રેજી નાપાસ થાય તો માની શકાય. કાંઈ નૈ ને આ વાર્તાની ચોપડી ઇતિહાસમાં નાપાસ થૈ જાવાનું????? ઇતિહાસમાં આવે પણ શું ? તલવારો ને તારીખો... રાજાઓ અને રાણીઓ... અરે ભલા માણસ આમાં નાપાસ થવાય???!!!” એ છોકારના કાનપટ્ટી પર સગાં-વ્હાલાઓ આ રીતે ધડાધડ શાબ્દિક ફાયરીંગ કરતાં... ત્રણ વર્ષ પછી બોટાદકર કૉલેજમાં મુખ્ય વિષય ઇતિહાસ રાખ્યો. (મુખ્ય વિષય મનોવિજ્ઞાન રાખવો હતો. જે એ સમયે શક્ય નહોતું.) વર્ષ ૨૦૦૧માં ત્રીજા વર્ષનું પરિણામ આવ્યું. ભાવનગર યુનીવર્સીટીમાં એ વખતે પંદર જેટલી કૉલેજો હતી. ધોરણ દસમાં ઇતિહાસ (સમાજવિદ્યા)માં નાપાસ થનાર એ વિદ્યાર્થી સમગ્ર ભાવનગર યુનીવર્સીટીમાં બીજા ક્રમે પાસ થયો. અનુસ્નાતક ભવનમાં ભાવનગર યુનીવર્સીટીમાં પ્રથમ ક્રમે રહ્યો. બી.એડ. કૉલેજમાં એ પ્રથમ જ રહ્યો. વર્ષ ૨૦૦૪થી એ બાળકોને ઇતિહાસ (સામાજિક વિજ્ઞાન) ભણાવે છે. એ છોકરો આજે ધોરણ દસની માર્કશીટ જોઈને મૂછોમાં હસે છે. અનુસ્નાતક ભવનમાં હેડ ઓફ ડિપાર્ટમેન્ટ કે જેઓ રુદિયાંના સિંહાસન પરથી હેઠે ઉતારવાનું નામ નથી લેતા એવા કોરાટ સર જયારે ભણાવતા ત્યારે પોતાની અનામિકા આંગળીઓ પરની વીંટી સાથેનો હાથ ટેબલ પર પછાડીને કહેતા... ઇતિહાસ એટલે તલવાર અને તારીખો નહી... ઇતિહાસ એટલે રાજા અને રાણીઓ નહી... ઇતિહાસ એટલે વાર્તાઓ નહી...! (ઇતિહાસ એટલે શું? એ અધ્યાય ફરી કયારેક...) સાત માર્કસના સ્કોર સાથે ઇતિહાસમાં અડીખમ રહેનારો એ છોકરાનું નામ છે... નરેન્દ્ર જોષી. આ વાત મને રોજ પ્રેરણાં અર્પે છે. પરંતુ આજે આપની સમક્ષ એટલે રજૂ કરી રહ્યો છું કે અત્યારે સમગ્ર ગુજરાતમાં પ્રાથમિક ગુરુજનોની આઈ.આઈ.એમ.નાં માધ્યમથી સમર્થ-૨ની ઓનલાઈન તાલીમ ચાલી રહી છે. જેમાં ધોરણ આઠમાં સયુંકત રાષ્ટ્રો (UN)નો અભ્યાસ કેસ-સ્ટડી રૂપે રજૂ કર્યો છે. આ એકમનો સરળતાથી અભ્યાસ કરવા માટે નાટ્યીકરણ કરવામાં આવેલું. “નરૂભા(મૈત્રીક ઉવાચાતું નામ માત્ર) આઈ.આઈ.એમ.માં તારા વિષયનો કેસ-સ્ટડી હોવો જોઈએ..” આવું વારંવાર કહીને પ્રેરણાં આપનાર પ્રવીણભાઈ ખાચર ઉર્ફ પાર્થરાજ... સસ્નેહ આભાર. આઈ.આઈ.એમ.માં આવું જ એક વ્યક્તિત્વ છે.. શ્રી લાલજીભાઈ. જેમને અધ્યયન એકમ માટે માર્ગદર્શન આપતા રહ્યા. સામેના વ્યક્તિ પાસેથી કાર્ય પૂર્ણ કરાવવાની ધીરજ લાલજીભાઈમાં મળી, અને આ કેસ-સ્ટડી પૂર્ણ થયો.. લાલજીભાઈ આપનો આભાર. જે બાળકોને નાટકમાં ભાગ લીધો હતો તેઓ આજે ધોરણ નવની બેન્ચ પર પોતાનું નામ કોતરી રહ્યાં હશે. એમનો આભાર. મારી શાળા... સર્વે ગુરુજનો... થેન્ક્યુ. લેખન નરેન્દ્ર જોષી. (૨૫/૧૦/૨૦૧૯)
અમીરજાદાઓ...! કંઇક ખૂટે છે,,,, આ દુનિયાની શ્રીમંતોની યાદીમાં..??!! વિશ્વના ધનાઢ્યની યાદી જરા-તરા ટૂંકી છે. આ યાદી લંબાવી શકાય તેમ છે. ચાલો, આજે મળીએ એવા ફરિસ્તા સમ શ્રીમંત લોકોને કે જેનાથી આ ભાગમભાગ કરતી દુનિયા અજાણ છે, અલિપ્ત છે... આજે તેની સાથે રૂબરૂ થઈએ..! આવા અમીરો ખિસ્સામાં એકપણ ફદિયું નથી, છતાં એ મગરૂરી મુસ્કાન રાખે છે. આવા અમીરો જયારે મિત્રો સાથે હાથાજોડી કરીને ચાલતાં હોય છે, ત્યારે વિશ્વના પ્રથમ ક્રમિત ધનાધિપતિ જણાય છે. આવા અમીરજાદાઓ પાસે બેંક બેલેન્સમાં આર્યભટ્ટનો આવિષ્કાર શૂન્ય જ શૂન્ય છે છતાં અલ્લડ મુસ્તાકીનો સ્વામી છે. આવા મસ્તાનાઓ અક્સર દિલડાં પાસેથી કામ લે છે, દિમાગની દખલગીરી પસંદ નથી. આવા અમીરજાદાઓનું એકાંત બિહામણું નથી. કલાકો સુધી તે પોતાની સાથે રહીને રમી શકે છે. આવા બેફીક્રાઓનું એકાંત સોહામણું છે. પ્યારું છે. આવા અમીરો પોતાના ખિસ્સામાં ખણખણતા પાંચીકાઓ અવાજથી મુગ્ધ છે. આવા અમીરો પાસે મુક્ત ગગનમાં વિહરી શકે તેવી કલ્પનાઓ છે.. આવા મુસ્તાકો ખડખડાટ હસવાના મહારથીઓ પણ છે. આવા અમીર લોકોના સ્મિતને આપણે ઈશ્વરનો ઓટોગ્રાફ ગણાવી શકીએ.. પહેલાં વરસાદની બૂંદ તેને સ્પર્શે અને તેની વિસ્મિત આંખો સામે કુબેરભંડાર ઓછો પડે.. આવા ધનાધ્યક્ષોને આ ધરતી પર આવ્યાં તેને દસ વર્ષ પણ નથી થયાં.. આવા અમીરજાદાઓ એટલે બાળકો...! આવા અમીરજાદાઓ એટલે બાળકો...! લેખન: નરેન્દ્ર જોષી. (૧૭/૦૯/૨૦૧૯)
સહજ કપટ બાળ પ્રતિભા શોધ સ્પર્ધા (૨૦૧૯) ચાલી રહી છે. સ્ટેજ છે. સ્ટેજની બાજુમાં સામે નિર્ણાયકો છે. નિર્ણાયકો ચુસ્ત નિયમોની માપપટ્ટીથી સ્પર્ધકોને માપી રહી છે. સામે વિધ-વિધ શાળાના બાળકો છે. આ બાળકો પાસે ખુશીઓને વ્યક્ત કરવાનો ઉન્માદ અત્યારે ભરપૂર છે. તેમની પાછળ બાળકોના શિક્ષકો છે. હવે રજૂ થશે.. એક પાત્રીય અભિનય.. હવે આવશે... ત્યાં એક બાળક સ્ટેજ પર આવ્યો.. પોતાનો પરિચય આપ્યો.. પોતે જે પાત્ર ભજવશે એ પણ કહ્યું.. અને આરંભ થયો... એક પાત્રીય અભિનયનો.. સામે બેઠેલાં બાળકોએ તાળીઓનો ગુલાલ ઉડાવ્યો..! બાળકે કંઠસ્ત કરેલાં સંવાદો લાજવાબ રીતે પેશ કરતો હતો. તેની સામેના સમગ્ર વાતાવરણને પોતાના સંવાદમાં બાંધી રહ્યો હતો. ચોપાસનું વાતાવરણ તેનામાં ભળી રહ્યું હતું. એક પછી એક સ્ફૂટ થતાં સંવાદો બાળ પ્રતિભા શોધ માટે ઉચિત હતા. વચ્ચે-વચ્ચે... વાહ ! વાહ ! ...જેવા ઉદગારો એ બાળકના કર્ણ સુધી પહોંચતા હતા.. ત્યાં.. અચાનક... એ બાળક પોતાનો એક ડાયલોગ્સ વિસરી જાય છે... એટલે એ અટક્યો.. દૂર બેઠેલાં પોતાના સાહેબ તરફ જોયું. નિર્ણાયકોની પેન તરફ નજર કરી. સંવાદ યાદ કરવા ઘણું મથ્યો.. બાળક પોતે પોતાના પર જ નારાજ થતો હતો.. તેની મથામણ તેના મો પર અંકિત થતી હતી. સંવાદ યાદ ન આવ્યા, આવ્યા આંખોમાં ઝળઝળિયાં..! સાહેબે કહ્યું: “બેટા આગળનો સંવાદ બોલો..” અંતે... બાળકે હાથમાંથી માયક મુકીને સ્ટેજ નીચે ઉતરી ગયો. આવું કેમ થાય છે? અહિયાં (સામે ઓડિયન્સમાં) બેઠેલાં લોકોને ક્યાં ખબર છે કે તમે ભૂલી ગયા છો... આગળનો સંવાદ બોલવો જોઈએ... મોટેરાંઓની આ સહજ વાત બાળકોને ગળે કેમ નથી ઉતરતી? બાળક આગળનો ડાયલોગ્સ કેમ નથી બોલતો? તેનો ઉત્તર છે.. બાળકો સહજ કપટ નથી કરી શકતા..! લેખન: નરેન્દ્ર જોષી. (૧૨/૦૯/૨૦૧૯)
હાય, માતૃભારતી પર આ વાર્તા 'બ્રેક વિનાની સાયકલ - ઉધાર માંગી શરમાવશો નહી...!' વાંચો https://www.matrubharti.com/book/19871842/break-vinani-cycle-udhaar-mangi-sharmavsho-nahi
હાય, માતૃભારતી પર આ વાર્તા 'બ્રેક વિનાની સાયકલ - મિસ જંબો' વાંચો https://www.matrubharti.com/book/19870322/break-vinani-cycle-miss-jumbo
પગલા ભૂંસી ચાલતાં થવું..! પગલા ભૂંસી ચાલતાં થવું.. પંથ ઉપર મહાલતા જવું. આંનદ આંનદ વેરતા વેરતા.. આંનદને પંપાળતા જવું. ખડક થવું હોય તો ખડક; નહીં તો નદીની જેમ નિરાંતે વહેવું. પરીઓના સ્વપ્નાઓનો ત્યાગ કરીને બાળારાજાઓ પોતાની પ્રિય શાળા તરફ દોટ લગાવે છે; આવા ટાણે ઓલી પરીયુંને’ય ખોટું ન લાગે..! “બાળકની એક મુસ્કાન પર તમે શું ફના કરી શકો?” આવો સવાલ બોટાદ નિવાસી કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમને પૂછવામાં આવ્યો.. તો તેવો કહે: “બાળકોના એક સ્મિત ઉપર હું મારું આ વાનપ્રસ્થ વારી જાઉં, ન્યોછવર કરી દઉં.” તો આવો મળીએ.... આવા સ્નેહી મિત્ર શ્રી કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમને..! શ્વેત લિબાસ, શ્વેત કેશ... પરંતુ બાળકોના હૈયામાં રંગીન યાદોનું જથ્થાબંધ ચિત્રણ કરવા નીકળી પડ્યા છે. વેકેશન પૂર્વેના એ દિવસો... કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમ મને બોટાદકર સાહિત્યસભામાં મળ્યા. અને કહે: “હવે હું નિવૃત્ત છું. મારે દરેક શાળામાં જઈને કવિતાઓ.. બાળગીતો ગાવા છે. વાંસલડી વગાડવી છે.. ડ્રમના તાલે બાળકોને નચાવવા છે.. દરેક શાળામાં સંગીત પીરસવું છે.” કિશોરભાઈ નિવૃત્ત શિક્ષક નથી.. કે નથી કોઈ કલાના આરાધક.. છતાં પણ આવો રળિયામણો વિચાર સ્ફૂર્યો એ કાબિલ-એ-તારીફ હતો... કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમ ૧૯૯૪ થી ૨૦૧૫ સુધી એસ.બી.આઈ. બેંકમાં નોકરી કરી છે. તેમનો શોખ.. વાંચન, લેખન, સંગીત વાદ્ય, ગાયન અને પ્રવાસ... તેમના આ તમામ શોખ પાંગર્યા છે. કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમને મળીને સુરેશ દલાલની પંક્તિઓ સાંભરે... મરણ આવે ત્યારે વાત.... હરતા રહેવું, ફરતા રહેવું. ઝરણાંની જેમ વહેતાં રહેવું. મહેફિલને મન ભરીને માણી... જલસા જલસા કહેતા રહેવું. જીવન અને મરણની વચ્ચે નહી પ્રશ્નો, પંચાત. મરણ આવે ત્યારે વાત. મેં કહ્યું: “વાહ ! અદભૂત ખ્યાલ છે. શાળામાં પરીક્ષાઓ પછી વેકેશન રહેશે. વેકેશન પછી રાખો...” અને એમને મને જેન્ટલમેન પ્રોમિસ આપ્યું.. હવે, શાળાઓમાં વેકેશન આળસ મરડીને બેઠું થયું છે. રજાઓ વેકેશનમાં ગઈ. અને બાલુંડાઓ ટહુકવા લાગ્યા. આ સાથે જ અમારી શાળામાં કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમ ઉપસ્થિત રહ્યા. આજે તેમની સામે નોટોના બંડલ નહોતા.. તેમની સામે કૌતુકભરી આંખોના બંડલ હતા. વિસ્મયમાં વિહરતાં અને અમથું અમથું મલકતાં ફરિશ્તાઓ હતા. તેમની સમક્ષ કિશોરભાઈ એ મહેફિલ જમાવી. વાંસળી વાદન કર્યું. સ્વરચિત બાળકાવ્યો રજૂ કર્યા. જવલ્લેજ સાંભળવા મળતું વાદ્ય ‘માઉથ-ઓર્ગન’ વાગડ્યું... સમય થંભી જાય તો કેવું સારું? એવું થયું.. વાંસળી વાદન સમયે ચુનીલાલ મડિયાની “શરણાઈનાં શૂર” વાર્તાનું પાત્ર રમઝુ મીર જીવંત થયું. ટૂંકમાં કહું તો કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમ બોટાદ જિલ્લાની શાળાઓમાં નિ:સ્વાર્થભાવે પોતાની આ મસ્તીનો ગુલાલ કરવા ઇરછે છે. આપ તેમને આમંત્રણ આપીને બોલાવી શકો છો. તેમનો સંપર્ક નંબર... ૯૬૦૧૮૫૪૧૫૯ શું ખબર તેમની એક મંજિલ આપની શાળાનું દ્વાર બને..! તો હવે ક્યારે બોલાવો છો કિશોરભાઈ રામદેવપુત્રમને ગમતાનો ગુલાલ કરવા???? (ન.જો. ૯/૭/૨૦૧૯)
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
