નંદિની જમીન નાં દસ્તાવેજો જોવા ગામની ઓફિસે પહોંચે છે.અંદર ખોલી જોવે તો આખી ઓફિસ ધૂળ થી ભરેલી છે.કેટલાક જૂના હિસાબી રજીસ્ટરો ખોલી ને તપાસ કરતા તેને એક કાયદેસર રજીસ્ટર્ડ દસ્તાવેજ મળે છે -જેમાં સ્પષ્ટ લખ્યું છે કે આ જમીન "સમુદાયનાં હિત માટે " ગિફ્ટ કરેલી છે, એટલે કોઈ વ્યગતિગત માલિકી નહીઁ રાખી શકે. આ કાયદો હજુ પણ માન્ય છે.
નંદિની તરત એ દસ્તાવેજની કોપી કરે છે, ફોટા ખેંચે છે.
નંદિની ત્યાંથી નીકળી જાય છે અને ડાયરેક્ટ એક સારા અને જાણીતા વકીલ ને મળે છે. દસ્તાવેજ સાથે વકીલ ને મળી અધિકારી નોટિસ ફાઇલ કરે છે કલેકટર પાસે. આ દસ્તાવેજો એ સાબિત કરતુ કે એ જમીન ની માલિકી હક્ક કોઈ ધરાવતું નથી.
નંદિની નું આટલું કામ થય જતાં તે આજે વધારે ખુશ છે.તે ઘરે પરત પહોંચે છે.
તેને આટલી ખુશ જોઈ બાપુ બોલે છે, કેમ આટલી ખુશ છે બેટા!અમને પણ કે ?
બાપુ! એ જમીન નાં લીગલ દસ્તાવેજો અને બધાની કરેલી કોપી દેખાડે છે. જુઓ બાપુ આપડી પાસે બધાં સબૂત છે, એ પણ કલેકટર કચેરી ના.હવે ભાનુ પ્રતાપસિંહ આપડું કંઈ નહિ બગાડી શકે.
તેના બાપુ બધા દસ્તાવેજો જોવે છે. શાબાશ દીકરા....
મને તારા પર વિશ્વાસ છે.
_________________________________________
શૌર્ય તેના વકીલ ને મળવા ગયો છે.જેને જમીન કાયદા, ટ્રાન્સફર ઍક્ટ અને ગ્રામ પંચાયતના નિયમોમાં ઊંડો જ્ઞાન છે.તે વકીલ ખૂબ મોંખો અને અત્યાર સુધીના એક પણ કેસ હાર્યો નથી. એ વકીલ બધે મશહૂર હતો.તેનું નામ પડતાંજ સામે વાળો વકીલ પોતાનો કેસ પાસો લય લેતા.
શૌર્ય વકીલ ને જમીન ની વાત વિસ્તાર થી સમજાવે છે. "જગદીશ માથુરજી"તો તમે આમા અમારી શી મદદ કરી શકો છો?શૌર્ય વકીલ ને સંપુર્ણ વાત સમજાવ્યા પછી પૂછે છે.
શૌર્ય તમારું કામ થઇ જશે.મને એ જગ્યા,જમીન ની તમામ માહિતી મોકલી આપજો.અને રહી મારી ફિજ ની વાત તો હું કેસ જીતી જાવ પછી જ ફીજ (કીંમત)લઈશ.
શૌર્ય:તમને જમીન નો સંપૂર્ણ ડેટા મળી જશે. અને કામ પૂર્ણ થતાં તમને તમારી કિંમત પણ મળી જશે. કોઈપણ ગડબડ નહીં ચાલે એ જમીન મારે જોઈએ છે. તમે તમારો સંપૂર્ણ જોર લગાડી શકો છો,અને કંઈ જરૂર પડે તો મને જાણ કરી શકો છો.
શૌર્ય પ્રતાપસિંહ તમે ચિંતા ના કરો. હું અત્યાર સુધીમાં એકપણ કેસ હાર્યો નથી કે નથી હારવાનો.એ જમીન તમારી જ છે. તમે બિન્દાસ જઈ શકો છો.
શૌર્ય ત્યાંથી નીકળી જાય છે. તે તેના માણસોને બોલી તે ગામની જમીન,ગામના લોકોનો સંપૂર્ણ માહિતી વકીલ સુધી મોકલવાનું કહે છે. તેમના માણસો કામે લાગી જાય છે અને વકીલને સંપૂર્ણ માહિતી મોકલી આપે છે.
"જગદીશ માથુર"સુધી માહિતી પહોંચે છે તે બધી માહિતી જોવે છે. વધુ માહિતી મેળવવા માટે ઇન્ટરનેટ નો ઉપયોગ કરી તે આજુબાજુની કોર્ટ કચેરી, કલેકટર ઓફિસ જેવી તમામ માહિતી મેળવે છે. આ બધો ડેટા જોઈ તે ગુપ્ત માણસને ફોન કરે છે.
શૌર્ય ને તેનાં વકીલ જગદીશ માથુર નો ફોન આવે છે. તે શૌર્ય સાથે અંગત મીટીંગ કરવા માંગે છે. શૌર્ય તેને મળવા જાય છે. શૌર્ય તમે જે મને માહિતી મોકલી છે તે માહિતી મેળવવા મેં મારા અંગત માણસને જાણ કરી તેણે તપાસ કરતા જાણવા મળ્યું છે કે એ જમીનની માલિકી કોઈ નથી અને બધા લીગલ દસ્તાવેજ છે.
શૌર્ય, તું એને એ રીતે નહી જીતી શકે. સીધું માલિકી હક મળવો અઘરો છે. પણ એક રસ્તો છે – પ્રોજેક્ટ માટે જમીનનો ઉપયોગ અધિકાર .
વકીલ: જિલ્લા પ્લાનિંગ અધિકારી પાસે જમીન "ગ્રામીણ વિકાસ યોજના" હેઠળ આવકારવા માટે અરજી કરે છે.વકીલ એક ચતુરતાપૂર્વકનો પ્રસ્તાવ બનાવે છે જેમાં તેઓ જણાવે છે કે ગામના યુવાઓ માટે સ્કૂલ, હેલ્થ સેન્ટર અને રોજગાર કેન્દ્ર બનાવાશે – પરંતુ આ માત્ર નકલ છે. અંદરથી પ્લાન કોમર્શિયલ ડેવલપમેન્ટનો છે.
તમારો પ્લાન તો સારો છે. પરંતુ મિસ્ટર માથુર એ અશક્ય છે. એ લોકોને હેલ્થ સેન્ટર કે રોજગારની કોઈ આવશ્યકતા નથી. એ લોકો જમીન ઉપર વૃક્ષારોપણ કરી તે જગ્યા ને ગાઢ બનાવવા માંગે છે."તો આપણે પણ કંઈક એવું જ વિચારવું પડશે. "કંઈક એવું કે એ જમીને આપણે દત્તક લઈ રહ્યા છીએ સેવા માટે."
ઓકે શૌર્ય પ્રતાપસિંહ હું તમને કામ થતા ફરી ફોન કરીશ.
___________________________________________
"હું જાણું છું મિસ્ટર શૌર્ય પ્રતાપસિંહ તું એ જમીન માટે કંઈ પણ કરી શકે છે. તે તારું કામ પણ શરૂ કરી દીધું હશે, પરંતુ તને ખબર નથી તું ક્યારેય જીતી નહીં શકે કારણ કે હું જે કરવાની છું એ કોઈને ખબર નથી."(નંદિની મનોમન હાસ્ય સાથે બોલી રહી છે)
થોડાક દિવસ જાય છે. આખા ગામનું વાતાવરણ હજુ એમજ શાંત હોય છે.
શૌર્ય ને તેનાં વકીલ જગદીશ માથુર નો ફરી ફોન આવે છે,તે તેને મળવા માંગે છે.શૌર્ય તેના બતાવેલા એડ્રેસ પર પહોંચે છે.
શું વિચાર્યું છે મિસ્ટર માથુર?
માથુર:આપડે ત્યાં ની જિલ્લા કચેરીએ નોટીસ મોકલીશું.આ જમીન અમે બિઝનેસ કરવા નથી લેવા માંગતા. મારું સપનું છે કે અહીં એક એવી જગ્યા વિકસાવું જ્યાં કુદરતી જીવો ને સાચવવામાં આવે. હું ઇચ્છું છું કે અહીં જંગલ પુનઃસ્થાપિત કરવામાં આવે, જ્યાં સ્થાનિક વૃક્ષો ઉગાડવામાં આવે, નિર્વિઘ્ને પશુ-પંખીઓનો વસવાટ રહે.રખડતાં, ઘાયલ પશુ-પંખી ને અહીં આશ્રય આપીશું.
તેઓ આગળ કહે છે, 'અમે અહીં ગાયોના સંરક્ષણ માટે ગૌશાળા ઊભી કરશું, જ્યાં અવ્યવસ્થિત રીતે ફરતી ગાયોને આશરો મળશે.આ સ્થળ એક જૈવિક શિક્ષણ કેન્દ્ર બની રહેશે.
શૌર્ય:પ્લાન તો સારો છે પણ આપણું કામ થઈ શકશે?
મારો માણસો તે કચેરી માં કામ કરે છે, ત્યાં નાં વકીલે જ મને આ કરવા સલાહ આપી છે,બાકી તમે ત્યાંના નેતા સાથે વાત કરી લ્યો. એટલે આપણું કામ આસાન થય જાય.
ઓકે મિસ્ટર માથુર હું આજેજ વાત કરી લઈશ.તમે નોટિસ મોકલી દેજો.પછી જોઇએ કોર્ટ કોના પક્ષમાં નિર્ણય લેય છે.મજબુત રીતે નોટીસ બનાવી મોકલજો.
"માથુર એક કડક નોટીસ બનાવી મોકલે છે."
શૌર્ય ના ઘરે કોઈ જોરથી દરવાજા ની ઘંટડી વગાડે છે, નોકર દરવાજો ખોલી જોવે છે,સામે ટપાલી હોય છે. શૌર્ય ભાનુ પ્રતાપસિંહ છે?
નોકર શૌર્ય ને બોલાવે છે,ટપાલી તેને ટપાલ આપી સાઇન કરાવી જતો રહે છે. શૌર્ય ટપાલ ખોલી જોવે છે તેમાં કોર્ટ
નો ઓર્ડર આવે છે.આટલી જલ્દી કોર્ટ માં થી ઓર્ડર આવી ગયો.કંઈ નહીઁ આમા અમારો જ ફાયદો થશે.બે દિવસ પછી કોર્ટ મા હાજર થવાનું છે.
બે દિવસ પછી શૌર્ય અને તેનાં માણસો વકીલ સાથે કોર્ટ મા હાજર થવાનું છે એટલે નીકળી જાય છે.તે પહેલાં ગામમાં પહોંચે છે.
શું થશે કોર્ટ માં?
શું નંદિની નો પ્લાન સફળ થશે?
શું આ કેસ શૌર્યને જીત અપાવશે?
જાણવાં આગળ જોડાય રહો.
નંદિની... એક પ્રેમકથા
