આકાશ ની અગાધતા આંખો મહીં
ગમે ત્યારે માવઠું આવી પડે
ભાવ મન નો અજાણ્યો રહી
ચૂંટો પહેલાં મોતી તૂટી વહે
મૃગજળ ની પાછળ મન દોડે ને
મગજ ને છવાયેલો ધુમ્મસ ઘમરોળે
આંબવુ છે એ અંબાર ઉડી પણ
પોતે લગાવેલી પગની બેડી નડે
અનંત છે છેડો જીવન નો કાશ
લઈ પ્રકાશપુંજ સાથે છીંડું મળે
-Apeksha Diyora