#KAVYOTSAV -2
કાવ્યપ્રકાર:ત્રિવેણી
(૧)તારાઓની અસ્તવ્યસ્ત ગોઠવણીમાં
આંગળીના ઈશારે નક્ષત્ર બનાવવાની એ ચળ,
ઉનાળામાં રાતે અગાશી પર ખુલા આકાશને ઓઢીને સુવાની એ પળ,
ખબર ના પડીને અમાસના ચન્દ્રની કળા જોવાની વિસરાઈ ગઈ.
(૨)ઓઢી લીધી મેં એ ચાદર ચપોચપ પગથી લઈને માથા સુધી,
આખો દિવસના થાકને લીધે મચ્છરદાની વિના ઊંઘ આવી ગઈ.
ખબર નહોતી કે સપના માટે ચાદર ટૂંકી પડશે.
(૩)મારી અને સમાજની નજર પડી એના સેલ્ફી ખેંચાવતા હસતા મુખ ઉપર,
ગોગલ્સ પાછળની એની આંખ ઘણી વાર ભીંજાયી હતી એ તો કોઈએ ના જોયું.
એને શર્ટ થી શૂટ પહેરતા મોઢા પર ઘણી કરચલીઓ પડી ગઈ.
(૪)હમણાંથી એ એકલો તારો બહુ ચમકી રહ્યો હતો,
પૂનમના ચંદ્રનેય આજે એની સામે જોવું પડ્યું.
ચમકવાનું કારણ બસ એટલું જ અંધારામાંય એકલો અડીખમ ઉભો હતો.
-સિદ્ધિ દવે"પણછ"
Final MBBS
શ્રી એમ.પી.શાહ ગવર્મેન્ટ મેડિકલ કોલેજ,
જામનગર
કાવ્યપ્રકાર:ત્રિવેણી જેમાં પહેલી બે લાઈન જ કડીને પૂર્ણ કરી નાખે પણ જેમ ત્રિવેણી સંગમ માં સરસ્વતી નદીને ગોતવી પડે એમ ત્રીજી લાઈનમાં ગર્ભનો મર્મ છુપાયેલો હોય.
