અને તમે બીજા દિવસે સાંજે બેનને લેવા ગયા હતા. તમે બેનને લઈ આવ્યા. બીજા દિવસે સવારે બેને દિકરીને દોરડા બાંધ્યા. અને આપણે બેનને વદા પણ કરી હતી મમ્મીએ કહ્યું તે જ પ્રમાણે. મમ્મીએ કહ્યું હતું કે અગિયારમા દિવસે આપણે સામેવાળી છોકરી પાસે દોરડા બંધાવી દઈશું અને પછી સાંજે તમે બેનને એમના ઘરે મૂકી પણ આવ્યા હતા. બે દિવસ પછી બેનનો ફોન આવ્યો અને મમ્મીને કહ્યું કે અમે ફરવા જવાના છે પણ બનેવી એમ કહે છે કે ભાણો હજી નાનો છે તો એને નથી લઈ જવું. એને તારા ઘરે મૂકી આવ. તો હું ભાણાને તારી પાસે મૂકી જાઉં તો તારાથી રખાશે ? મમ્મીએ એમને તરત હા પાડી દીધી. અને દિકરીના જન્મના દસમા દિવસે બેન બનેવી ભાણાને આપણે ત્યાં મૂકી ગયા. એમને પૂછયું કે ક્યારે જવાના તો કહે કે આવતી કાલે રાતે નીકળવાના છે. એનો સીધો મતલબ એ હતો કે દિકરીના જન્મના અગિયારમા દિવસે તો એ લોકો અહીં જ હતા. તો જે વિધિ અગિયારમા દિવસે કરવાની હતી તે વિધિ છઠ્ઠીના દિવસે કેમ કરાવી ? અને વળી પાછું ત્યારે કોઈ એમને લેવા મૂકવાવાળું ન હતું અને આજે એમના દિકરાને મૂકવા તો આવ્યા જ. એના કરતાં અગિયારમા દિવસે જ ભાણાને મૂકી જતે અને વિધિ કરી જતે તો એમને શું વાંધો હતો? આ સીધી સાદી વાત પણ તમે સમજી ન હતી કે પછી સમજવા માગતા ન હતા એ મને ખબર જ ન પડતી હતી. અને અગિયારમા દિવસે આપણે સામેવાળી એક છોકરીને બોલાવીને તેની પાસે વિધિ કરાવી. બેન તો ભાણાને આપણે ત્યાં મૂકી ગયા એટલે મમ્મી તો બસ એની આગળ પાછળ ફરવા માંડ્યા હતા. હજી વેકેશન હતું એટલે દિકરો પણ આખો દિવસ ઘરે જ હતો. મમ્મી ઘરનું કામ કરીને ભાણાને લઈને ફળિયામાં નીકળી જાય. દિકરાને સાથે લઈ જાય પણ એમનું બધું જ ધ્યાન ભાણા પર હોય. બંનેને લઈને રમકડાં આપીને રમવા બેસાડે તો પણ દિકરો જો કોઈ રમકડું રમતો હોય તો એની પાસેથી લઈને ભાણાને આપી દે. દિકરો બીજું રમકડું રમે તો એ પણ લઇને ભાણાને આપી દે. એટલે દિકરો પછી મારી પાસે આવી જાય. હું દિકરી સાથે સૂતી હોઉં તો એ ત્યાં આવી જાય અને મને કહે કે તું ચાલ મારી રમવા બહાર. એ નાનું બાળક, એને કંઈ ખબર પડે નહીં ને રમવા જવા માટે રડે. એને હજી સુધી એકલો ફળિયામાં મોકલતી ન હતી કારણ કે એ તો જે કહે એની સાથે ફરવા નીકળી જાય. આમ તો ફળિયામાં બધા જ સારા પણ દિકરો એટલો બોલકણો કે એ તમારી સાથે ગામમાં ફરે એટલે ગામના પણ બધા જ ઓળખે એટલે કોઈની પણ સાથે ચાલ્યો જાય. એટલે એને એકલો ફળિયામાં જવા જ ન દેતી. ને આ સમયે મારાથી એને લઈને બહાર જવાય નહીં એટલે પછી ઘરમાં જ રમાડ્યા કરતી. એક બે દિવસ પછી મારા બેન બનેવી આવ્યા હતા ઘરે. એમણે દિકરાને પૂછયું કે આવવું છે મામાના ઘરે ? તો દિકરો તૈયાર થઇ ગયો. એ કોઈ દિવસ એકલો ક્યારેય ક્યાંય રહ્યો ન હતો. એટલે મેં એને કહ્યું કે રાતે પણ ત્યાં જ રહેવું પડશે. તું રડશે તો કોઈ લેવા મૂકવા ન આવે તો કહે કે ના હું તો રહીશ એકલો. અને એ ચાલ્યો ગયો. એ સમયે મમ્મી ત્યાં જ હતા અને તમે પણ ઘરે જ હતા તમે પણ એને સમજાવ્યો હતો કે અહીં રહે, ભાઈ પણ રહેવા આવ્યો છે તો એની સાથે રમવાનું પણ એ ન માન્યો. એ ગયો એટલે મમ્મીએ કહ્યું કે ભાણો રહેવા આવ્યો છે તો એને કેમ મોકલી દીધો ? મેં કહ્યું કે એને કેટલો સમજાવ્યો પણ ન માન્યો તો હું શું કરું તમે પણ તો હાજર હતા. એ સમયે પણ તમે કંઈ ન બોલ્યા. દિકરો ગયો એનું સૌથી વધારે ટેન્શન મને હતું કારણ કે એ અત્યાર સુધી ક્યાંય એકલો ગયો ન હતો. પણ એ ગયો અને રાતે ત્યાં મારા ઘરે શાંતિથી સૂઈ પણ ગયો. એના સૂતા પછી પપ્પાએ ફોન કર્યો હતો કે તું ફિકર ન કરતી એ તો રમીને ખાઈને શાંતિથી સૂઈ ગયો છે એટલે હવે એ રહેશે વાંધો નહીં આવે.
