“સાંજ પડતી નથી, એ તો અંદરથી ઓગળી જાય છે.” 'અંજાણાં અંતરના કાંટા' ઘરનું દરવાજું આજે પણ અધખુલ્લું હતું... પવનની એક નરમ ઠંડક તેના પર હળવી ટક્કર મારી રહી હતી. અંદર દીવાલો શ્વાસ લેતી હતી, જાણે તેઓ પણ ઘણા વર્ષોથી કોઇની રાહ જોઈ રહી હતી. દક્ષા, દવાખાનાની ખાલી બોટલ જેવી થઇ ગઈ હતી – બહારથી આખી, પણ અંદરથી શૂન્ય. તેણી રોજ સવારે નવ વાગે ઓરડા બહાર નીકળી હતી, પાંજરા જેવો અંધકાર તેના ચહેરા પર લટકતો રહ્યો હતો. ક્યારેય કોઈના માટે એ મસ્તક ઊંચું ન કરતી, કેવળ ઘડીયાળની ટીક ટીકની સામે જીવતી રહી હતી. પુષ્ટિ – તેના જીવનનું એકમાત્ર જીવંત અક્ષર. તે પણ હવે દક્ષા માટે અજાણી ભાષા બની ગઈ હતી. "મમ્મી… તમને કંઇ લાગતું નથી હવે?" પુષ્ટિનો અવાજ ઓરડા ઉપરથી ધીમે ધીમે પડ્યો હતો. દક્ષા પલકભીનાં આંખોથી જોવા લાગી – ત્યાં દિવાલ ઉપર એક ઘડિયાળ લટકી રહી હતી. તેના કાચ ઉપર ધૂળ જેવી પસ્તાઈ છવાઈ ગઈ હતી. "લાગતું તો ઘણું છે પુષ્ટિ… પણ હવે લાગણી પ્રગટ કરવી હિંમત ના રહી."
અંધારું હતું… પણ તું પણ નહોતું - 1
ભાગ 1: મૌનની માંદગી“સાંજ પડતી નથી, એ તો અંદરથી ઓગળી જાય છે.”'અંજાણાં અંતરના કાંટા'ઘરનું દરવાજું આજે પણ અધખુલ્લું હતું... એક નરમ ઠંડક તેના પર હળવી ટક્કર મારી રહી હતી. અંદર દીવાલો શ્વાસ લેતી હતી, જાણે તેઓ પણ ઘણા વર્ષોથી કોઇની રાહ જોઈ રહી હતી.દક્ષા, દવાખાનાની ખાલી બોટલ જેવી થઇ ગઈ હતી – બહારથી આખી, પણ અંદરથી શૂન્ય.તેણી રોજ સવારે નવ વાગે ઓરડા બહાર નીકળી હતી, પાંજરા જેવો અંધકાર તેના ચહેરા પર લટકતો રહ્યો હતો. ક્યારેય કોઈના માટે એ મસ્તક ઊંચું ન કરતી, કેવળ ઘડીયાળની ટીક ટીકની સામે જીવતી રહી હતી.પુષ્ટિ – તેના જીવનનું એકમાત્ર જીવંત અક્ષર. તે પણ હવે ...Read More
અંધારું હતું… પણ તું પણ નહોતું - 2
ભાગ 2. "જળમાં ઝબુકતી છબી"(અર્થ: પાણીમાં અસ્થિર પડતી પ્રતિબિંબ — જે જ્યાં શાંત લાગે ત્યાંથી હચમચાવા લાગે…)“શાંત પાણીમાં પડેલો હતી. ઘરમાં શાંતિ હતી, પણ દક્ષાના અંદર કલરવ. પૂરા અઠવાડિયા પછી એણે ફરી નદીના કિનારે જવાનું નક્કી કર્યું. એ જ નદી, જ્યાં દક્ષાએ એક દિવસ પોતાનું બધું સંભળાવી દીધું હતું – એક “અજય” નામના પુરુષને.એ દિવસ પછી દક્ષા પોતે કદી પણ પૂરી નહોતી રહી.પુષ્ટિ હવે મોટી થઈ ગઈ હતી – માત્ર ઉંમરથી નહિ, સમજથી પણ. પણ દક્ષાએ એના જીવનનો સૌથી મોટો અધ્યાય — અજય — કદી ખુલ્લો નહોતો રાખ્યો. “અજાણ્યા નામ પર લખેલું પત્ર”પુષ્ટિએ દક્ષાના લેટરબોક્સમાં એક ભૂરો કાગળ જોયો. ...Read More
અંધારું હતું… પણ તું પણ નહોતું - 3
ભાગ 3. "છાંયામાં સળગતી દિવાળીઓ"⬇️(અર્થ: જ્યારે અજવાળાંની તરસ હોય, પણ એ છાંયાની અંદર સળગે – શાંતિથી નહિ, પીડાથી) "દિવાળી પણ દીવો શી માટે?""મમ્મી, ઘરમાં દિવાળીનું ઝળહળાટ છે… પણ તમારા ચહેરા પર શાંતિ કેમ નથી?"પુષ્ટિએ પાંજરા જેવી નજરથી પૂછ્યું. એ વખતે ઘરમાં રંગોળી, લાઇટ્સ અને મીઠાઈઓનો માહોલ હતો… પણ દક્ષાનું હ્રદય? જાણે કોઈ મૂકી ગયેલું દિવો, જે જીવી રહ્યું છે ફક્ત બીજાને પ્રકાશ આપવા.દક્ષાએ મૌનમાં પગલા ઉઘાડ્યા. દીકરી હવે એની લાગણીઓને વાંચતી હતી – તે ચૂપપણું પણ હવે છૂપતું નહોતું. "મિહિર – અજાણી ઊંઘમાં આવ્યો મહેમાન"પુષ્ટિ આજે યુનિવર્સિટીના લિટરેચર ડિપાર્ટમેન્ટમાં એક સેમિનારમાં ગઈ હતી. ત્યાં એક સ્પીકર આવ્યો હતો – ...Read More