વ્હેમમાં રહેવું ગમે છે, હકીકત ક્યાં કદી ખૂબસૂરત હોય છે
સૌને સૌની હદમાં રાખવા ગમે, શરાફત ક્યાં કદી સલામત હોય છે.
હોઠ પર ઝેર લઈને પણ હસવું પડે છે,
ક્યાં દરેક વાતની અસર પણ કરુણાવત હોય છે!
સાવ ઓછું બોલે છે જે, એ વધુ સમજે છે,
શાંત એ જ હોય છે જેનામાં બહાદુરીની તાકાત હોય છે.
આશરો આપીને પછી રસ્તા બતાવે,
એકલા રહેવાની એની ખાસ અદાવત હોય છે.
જ્યાં જઈને આંસુ છુપાવી શકાય છે,
એક ખૂણો હોય છે, ત્યાં જ શાંતિની ઈમારત હોય છે.
શબ્દને ચૂપ કરી દેવો પડે, કેમકે 'હું' છું,
નહીંતર તો ઘોંઘાટમાં ક્યાં કદી શાનદાર વાત કબૂલાત હોય છે?
