मी नारी आहे...
मी नारी आहे...
फक्त देह नाही, मी एक अस्तित्व आहे
संवेदना, साहस, आणि स्वाभिमानाचा संगम आहे
मी गंध आहे एका फुलाचा,
जे आपल्या सौंदर्याने सारेच हरवते,
पण त्याचबरोबर काट्यांना सामोरे जाताना
माझे हसणे कधीच थांबत नाही
मी आई आहे – ममतेचं मूर्त रूप,
माझ्या उदरातून जन्मतो तो
जो मला कधी कमी लेखतो
पण मी तरीही त्याच्यावरच प्राण ठेवते
मी बहीण आहे – आधार देणारी,
मनातल्या प्रत्येक वेदनेला ओळखून
न बोलता समजून घेणारी
नात्यांचं एक अनोखं गाठ बांधणारी
मी पत्नी आहे – सोबतीची सावली,
जी दुःख-सुखात हसून जगते
स्वतःच्या इच्छा, हक्क विसरून
संपूर्ण कुटुंबाचं सुख शोधते
मी मुलगी आहे – घराचं गोंडस हसू,
जी लहानशी असतानाच स्वप्नांची पाखरं घेऊन
घराला उजाळा देणारी,
पण कधी-कधी त्याच घरात दुर्लक्षित होणारी
पण...
कधी का ही दुर्बळ समजली जाते मी?
फक्त एक शरीर मानली जाते का मी?
माझ्या अस्तित्वाला का प्रश्न केला जातो?
का सन्मानाची अपेक्षा ही मी करताच नको?
मी चालते स्वप्नांच्या वाटेवर,
माझं आयुष्य माझ्या परीनं घडवते
माझ्या डोळ्यातले तेज कुणाच्या भीतीने मावळत नाही
कारण माझ्या आत्म्याचं तेज कोणीही हरवू शकत नाही
माझं शिक्षण, माझा विचार
हा समाज घडवू शकतो
मी जर मजबूत असेन तर
पिढ्यांचं भवितव्य उजळू शकतो
तरीसुद्धा अजूनही मला सिद्ध करावं लागतं
माझं अस्तित्व सतत पटवून द्यावं लागतं
पण आता नाही –
कारण आता मी उभी आहे, निर्भीड आणि सजग
मी झेप घेणारी नारी आहे,
मी ज्वाला आहे – राख नाही
जो मला विटंबित करेल
त्याला मी उत्तर देईन तेजस्वी अस्त्रासारखं
माझा सन्मान कर, कारण
मी फक्त 'ती' नाही –
मी 'शक्ती' आहे, 'माती' आहे,
माझ्या कुशीतूनच हे विश्व जन्मते
