વાત વાદળની હતી ને આ તો નિર્ નદીના ઉભરાણા ;
આંસુ હતા આંખમાં ને કહ્યું કે આ તો હૃદય ભરાણા.
વિચાર થકી વમળ આતો વંટોળમાં ફેરવાણા ;
કોમળ માણસ હવે આ તો કઠોર વ્યક્તિત્વમાં ફેરવાણા.
દિલ દાઝ્યા એમાં અગ્નિનો શું ગુનો ;
ફેસબુક ફ્રેન્ડના જમાનામાં આ માણસ પડે છે જુનો.
©- લી. અંકિત કે ત્રિવેદી 'મેઘ'