“ક્ષિતિજ ભણી ઉડાન”
દૂર દૂર સુધી
છે
આપણી વચ્ચે
આ
દરિયો
ને
દરિયાનું પાણી ખારું,
ના દેખાય દૂર સુધી કાંઈ
છે માત્ર એક આશની કિરણનું વહાણ!
આપણી વચ્ચે આ દરિયો ખારો
ને
ખારું એનું પાણી!
ઊડવું મારે આકાશ મહીં!
શાને ખેંચે આ દરિયો
ઊંડેઊંડે પાતાળ મહીં?
જાઉં મારે પેલે પાર,
પાંખ મારા અરમાન ભર્યા,
બોલાવે કોઈ મને
પેલે પાર ક્ષિતિજની,
ઉડું પાંખો હળવી કરી,
દેખાય ઉજાસ ક્ષિતિજ ભણી!
રહેવું ના ક્ષણ પણ આ પાળીએ હવે,
સાદ દે
ત્યાં
કોઈ મને ક્ષિતિજ ભણી!
