જીંદગી સામેથી આવીને મળી ગઈ
આપણી વચ્ચેથી દુનિયા નીકળી ગઈ
દ્રશ્ય સુકાતા ગયા તો એમ લાગ્યું
એક નદી આંખોમાં થોડી ખળભળી ગઈ
મૌનથી પ્હોંચી હૃદય સુધી જ સીધી
દૂરનું અંતર હતું ને સાંભળી ગઈ
ઊગવામાં આભ લગ ઊગી ગયેલા
પ્રેમની માટી જરા બસ ઓગળી ગઈ
દ્વારકા સમજણની લેવામાં જુઓને
હાથમાંથી બાળપણની વાંસળી ગઈ
અંકિત ત્રિવેદી