હો સ્મરણનું તેજ એવું કે જીવન અજવાળીએ
ચાલ સાજન એક એવી સાંજ સાથે ગાળીએ
બે હૃદયને જોડવા આંખોમાં સંવેદન ભરી
આંગળાઓને પરોવી મજબૂતીથી વાળીએ
આખરે ભેટી પડી બંને તરફની લાગણી
ક્યારની અટકાવી'તી જેને શરમની પાળીએ
ના શરત કોઈ નથી, પણ છે સમજ, સાબિત થશે
જે નથી આપ્યા કદી એવાય વચનો પાળીએ
અન્ય કોઈ કામમાં જયારે ન સહેજે લાગે મન
ત્યારે રુઝાયેલા જખ્મો ખોતરી પંપાળીએ
ખિલખિલાટ એ પણ હસી પડશે, મને છે ખાતરી
બાળ જેમ ઉદાસીને પણ લાડથી ઉછાળીએ
અંજના ભાવસાર 'અંજુ'
